Bir paytlari, oddiy bir klub ma'muri hisoblangan yosh Samvel Babayan terma jamoa murabbiyi darajasiga ko'tarilishini xayoliga ham keltirmagan bo'lsa kerak. Bizdan so'rashganda ham, o'sha darajadagi kasbidan kelib chiqib, qog'ozboz ma'murning terma jamoa murabbiyligini qabul qilib olishini sehrli shamchiroqsiz amalga oshmasligini ta'kidlagan bo'lardik, balki. Qalovini topgan inson ko'rinadi, mazkur lavozimiga turli bosqichlardan o'tib, yo'lini topib etib keldi...
«Yangi»larni qabul qilinishi, palak yozishi oson emas. Sobiq menejer bosh jamoa muhitiga, o'zi yaxshi bilgan «Paxtakor» o'yinchilari orqali kirishib ketdi. Boshqacha aytganda, ishni «paxtacha» rejimida olib borish maqsadga muvofiq deb topildi. Abramovchalik nufuzga ega bo'lmagan Samvel Vyacheslavovich undan ham ayyor chiqib qoldi. Vadim Karlenovich ham boshida, o'zini «oy» bilgan terma futbolchilariga muvaffaqiyat kaliti bo'lib ko'rinmagandi. Chunki u bungacha, o'rtamiyona klublarni boshqargan, aytarli unvon yoki sovrini bo'lmagan murabbiy sifatida talqin qilinardi. Albatta, murabbiyning yutuqlari soni, qo'l ostidagi shogirdlarinikidan ko'proq bo'lsa, bu avtoritet jihatidan ustunlik berishi bor gap. Har bir murabbiy yangi ishni qabul qilib olayotganida shogirdlari bilan yaxshilab suhbatlashib, kelishib oladi. Abramov ham shunday suhbatlarning dastlabkisida futbolchilarni obdon «ezgan» shekilli. Ular ham hali hech nimani qoyillatmagani, Osiyo kubogi o'zini ko'rsatish uchun imkoniyat ekanini gapirib, ularning izzat-nafsini qitiqlagancha, legioner bo'lish ishqida yondirgan, ko'rinishidan.
Babayan janoblarining tuzayotgan tarkibi boshida natija ko'rsatgan bo'lsada, baribir nomlar borasida tanqid va noroziliklarga uchrab kelayotgandi. Hozirgacha «yoqimtoylari»ga imkoniyat tortiq etaverishi ishqibozlarga «chaynash» uchun tayyor mavzu bo'lib kelmoqda. Abramov ham termani «qo'lga olish» davrida Olim Navkarov va Muzaffar Umrzoqov singari o'zi yaxshi tanigan o'yinchilarga terma eshiklarini ochib qo'yganini yaxshi eslasangiz kerak.
Muxlislar tomonidan yaroqsizga chiqarib qo'yilgan o'sha Andreev, Nesterovni soyasichalik ham bo'lmagan Lobanov asta-sekin «unutilar» balki. So'nggi bosqichdagi raqiblar va muxlislar bosimiga bunday futbolchilar oxirigacha chidab bera olmasligini ko'rinib turibdi. Buni ularning «vasiyi» Babayan ham yaxshi biladi. Jamoa sardorligi Jeparovdan Ahmedovga olib berilishi, yoki Nesterovning zaxiraga badarg'a qilinishi ham bir o'yin. Jamoa sardori o'yinchilarni boshqarish huquqiga ega, uni murabbiy yoki jamoa o'zaro saylaydi. Xo'sh, nega bu masala ko'tarildi? Kimga kerak edi bunday almashinuv? Babayanga! Bu bilan Jeparovning ta'sir doirasini kamaytirib, Ahmedovdek xos futbolchisini jamoaga «ko'z-quloq» etib qo'yishi unga qulayliklar taqdim etardi...
Vadim Karlenovich davrida bosh jamoamiz ispancha «tiki-taka» uslubiga yondoshgan holda to'p surgan. Termamizning hozirgi murabbiyi esa, allaqanday «yangi model» haqida gapirib o'tgandi... Lekin hozirgacha bu model qanaqa ekanini tushuntirib bera olmagan. Balki bu modelni qo'llashda Deyan Jurjevichning xizmatlari bordir? Raqiblarni o'rganib, «boss»ga qulaylik yaratayotgan serbiyalik analitikning yordamisiz qatorasiga g'alabalarga erishmagan bo'larmidik, balki a? Shartnomasi tugagach, Kanadaga qarshi kechgan (usiz o'tgan) uchrashuvni boy berdik. Yo'l ko'rsatuvchisiz sobiq menejerga qiyin bo'lishini anglagan O'FF ham, tezda Deyanga yangi taklif bilan chiqdi. Balki, Jurjevich murabbiylikka yaqinda qadam qo'ygan eski ma'murga ustozlik qilayotgandir? Unday bo'lsa, mag'lubiyatda bolalarniyam, Babayanniyam aybi yo'q. Jurjevichni bo'shatish kerakmi?
Suriyaga qarshi kechgan o'yin shuni ko'rsatdiki, Qatar bilan bo'ladigan bahs murabbiy uchun oxirgisi bo'lishi kerak. Hammamiz ko'rdik, terma jamoamiz raqib saviyasida ham harakat qila olmadi. O'rtacha imoniyatidan ham past potentsialda o'ynadi. Aslida Eron va Janubiy Koreyaga qarshi yutqazgan o'yinlarimizda ham yuqori tempda harakat qila olmaganmiz. Aytmoqchimanki, termamiz saviyasi ko'tarilish o'rniga o'yindan-o'yinga pastlab boryapti. Jonkuyar muxlis uchun buni kuzatib turishdan achinarlisi yo'q...
Hozir ertangi uchrashuvga tayyorgarlik ko'rilyapti. Babayan esa: «O'zingiz uchun o'ynang. Hali imkoniyat bor va men buni yo'qqa chiqarmayman. Ishoning, g'alaba qozonsangiz ham qarorimdan qaytmayman», deb ketishga qaror qilgan bo'lsa qani edi...
Bosh sahifaga
202