Bugun mamlakatimizda futbol bayrami. Ishonaman. O'zbekiston milliy terma jamoasi Jahon chempionati saralash bosqichidagi yana bir o'yinini o'tkazadiyu, bayram demay ko'ring-chi! Og'ir emas, oddiy bir o'yinlardan biridir balki, ammo engishimizga hamma ishonayotgan navbatdagi uchrashuvni tomosha qilish zavqi bo'lakcha-da, to'g'rimi? Hecham-da, to'g'ri emas. Isbotlayman.
Yaqinda Mett Deymon ishtirok etgan “Marslik” filmi ekran yuziga chiqdi. Ko'pchilik ko'rgan bo'lsa kerak. O'zbekchasiga ham ag'darib, TV orqali namoyish etib bo'lishdi. Fildagi bir joyi menga qattiq ta'sir qilgan: Mars sayyorasida yakkayu tanho qolib ketgan qahramon taomini eb o'tirganida, uzoqqa termulib qoladi.
Bu kartinada erliklardan yordam kelgunicha taomning etmay qolishidan xavfsirash belgisi bor. Bugun eb turgani bilan, buguncha qorni to'q bo'lgani bilan yordam keladigan paytgacha etib bora olmasa, egan ovqatlaridan ma'no qolmasligini o'ylab o'tirgan qahramonni esladingiz-a?! U birozdan so'ng, darhol o'ziga kelib oladi va  pishirgan kartoshkalarini paqqos tushira ketadi. Yordam kelsa keldi, kelmasa, nima endi, bugun o'lishim kerakmi, undan ko'ra qornimni to'ydirib, yashab yuray-chi, bir gap bo'lar...
Bugungi terma jamoamizning holati ham shu “marslik” qahramonga o'xshaydi. Oldimizda g'alabaga umid bog'lasa bo'ladigan ajoyib o'yin turibdi. Stadion to'lishiga shubham yo'q. Muxlislarning-ku ko'zida shodlik namoyon. Samvel Babayan ham 2015 yilni qanday boshlagan bo'lsa, bu yilni ham shu ruhda davom ettirish imoniyatiga ega. Yil avvalida beshta g'alabaga soya solgan olimpiyachilarimizning muvaffaqiyatsizliklari-da ozgina bo'lsin unutiladi. Saralashning har doim bizga oson bo'lgan bosqichidan chiqishimiz deyarli hal bo'ladi. Xullas, bayramona kayfiyat.
O'yin “Bunyodkor” stadionida o'tishidan xabaringiz bor, albatta. Ochig'ini aytib qo'yay, bugungi o'yinga stadionning u qadar ta'siri yo'q. Maktab stadionida o'tkazilsa ham filippinliklarni engamiz. To'g'ri, buni futbol deyishadi, biroq, tarkiblar o'rtasida katta farq bo'lib turganida, ba'zi taxminlarni va bu o'yin haqidagi tahlillarni qo'rqmasdan aytsa bo'laveradi.
Biz engamiz nasib qilsa va qur'a tashlash marosimini kutadigan damlarga juda yaqin qolamiz. O'sha damlarda kayfiyatimiz zo'r bo'lib turishi uchun ham terma jamoamiz vakillari bugun hujumkor futbol namoyish etishsa kerak, deb o'ylayman. Gollar shousi guvohi bo'lsak-da ajablanmayman. Mehmonda yirik hisobda engib kelganmiz-ku, uyimizda qo'rqishga asos bormi?! Faqat hujum qilish kerak! Gollar borasida ham hujumda o'ynayotgan yigitlarimizdan ko'ngil to'q. OChLning so'nggi o'yinlarida aynan hujum chizig'idagilar o'zlarini ko'rsatishgan.
Yarim himoya chizig'i - jamoamizning eng kuchli chizig'i. Unda etakchilarimiz harakat qilishadi. Oxirgi paytda ularning ham holati yomon emas. Himoya va darvozadagi muammolarimiz esa, o'ylaymanki, bu kecha bo'y ko'rsatmasa kerak. “Barsa”dagi MSN jamoaning boshqa kemtik joylarini yopib yurganidek, bizdagi yulduzlarimizga ham bu ish chikora emas. Har holda, Filippindek raqibga qarshi shunday ishonch bildirsak bo'ladi.
Terma jamoamizning o'yini yaxshi chiqishiga oliy liga bahslarining boshlanib ketganligi va klublarimizning OChL bahslarida ikki o'yin o'tkazishganini ham sabab o'laroq keltirish mumkin. Bu holatni men sportchining o'yindan oldin ozgina terlab olgan vaziyatiga o'xshataman. Yaxshigina “terlab oldik”!
Tag'in nima deyish mumkin? Stadion holati. “Bunyodkor”ning o'yinini tomosha qildik. Muammo sezilmadi. Taxminimcha, stadionni aynan shu tomonlarga ko'chirishlariga ham uning holati yaxshiligi sabab bo'lgan.
Yana nima? Muxlislar, deysizmi? Ishqibozlar masalasida ko'p bong urilmoqda. Biroq, hozircha futbol ixlosmandlari terma jamoamizni yolg'izlatib qo'yadigan darajada insofsizga aylanishmagan. Chang bosgan o'yingohlar milliy jamoamiz o'ynayotgan paytda to'ladi. Buning ustiga, katta futbolni hamma sog'ingan. Katta futbolda g'alaba qozonishga umid ko'p bo'lsa, muxlislarning tashrifi yanada oshadi. Tajribadan o'tgan bu narsa.
Demak, hammasi joyida. To'g'rimi? Uyalmasdan “ha”, deyavering. Axir, siz ham erta tongda turib, bugungi kuningizni futbolga qarab rejalashtirgansiz-ku! Hammasini shu – futbolga qarab belgiladingiz-ku, nimasini yashirasiz?! Ajoyib g'alabamizni tomosha qilishga hozirlik ko'rishni kecha kechqurundan boshlab yuborganingiz-chi?! Uyalmang, aytavering! Yo yolg'onmi?
Do'stingizga qo'ng'iroq qilib, futbolni eslatib qo'yganingizni ham eshitdik-ku! Iloji bo'lsa, sal vaqtliroq o'yingoh yonida ko'rishib olishga ham kelishib oldingiz-ku, buni ham bilamiz. Stadionga kirolmay, tashqarida chipta bilan ham qolib ketishdek achchiq tajribaga egasiz har holda.
Mening kayfiyatim sizchalik shodumon emas. Boya, yuqorida aytganim – Mett Deymonga o'xshab o'yga cho'mib qolganman. Hozir-ku, ajoyib g'alaba bilan qornimiz to'yar, ammo “erliklar”dan keladigan yordamgacha etib borarmikanmiz, degan xavotir ila shiftga qadalgan nigohim. Filmda-ku, “mo''jizalar” bo'laveradi. Biroq, hayotdagi o'sha “erliklar” kim? Mabodo-da, yordam berishga oshiqqan erliklar mavjud bo'lsa, qur'a tashlanayotgan paytgacha ulgurib kelisharmikan? Ozgina kech qolishsa, bugungi eyotgan kartoshkamiz, e-e-ee, g'alabalarimiz sarobga aylanib, o'zimiz kimsasiz sayyorada qolib ketmasmikanmiz - shunga hayron bo'lib o'tiribman-da!
E-e-e, nimasini o'ylayman yana? Undan ko'ra... yaxshisi... men ham siz bilan ketdim stadionga! Nima bo'lsa bo'lar... Olg'a! Xayrulla Hamidov
— deya xabar beradi uff.uz nashri.