Men ancha yoshman. Yoshim endigina 17ga etdi. Lekin futbolga qattiq bog'lanib bo'lganman. 11 yoshimdan beri “futbol jinnisi”man. O'zim ham futbol o'ynab turaman. Juda zo'r o'yinchi  bo'lmasam ham, har holda, tengqurlarim ichida yo'qolib qolmayman.
Menga futbol o'ynashdan ko'ra uni tomosha qilish, kuzatish yoqadi ko'proq. “Chempion” gazetasiga oshiqligim bor. Qoldirmasdan o'qiyman. Birinchi marta maqola yozyapman. Shuning uchun bu maqolam uslubi butunlay chempioncha bo'lib qolsa ham ajablanmang!
Men o'zimning ilk maqolam orqali Samvel og'aga murojaat qilmoqchiman. Terma jamoamiz bosh murabbiyi bu so'zlarni mening tengqurlarim nomidan murojaat deb qabul qilsalar ham bo'ladi...
Samvel og'a, biz sizga rahmat deymiz. Siz jar yoqasida qulashga tayyor turgan terma jamoamizni qutqarib qoldingiz! Buni hech kim inkor eta olmaydi. Hatto o'yinlarini dadamdan rohatlanib tinglaganim, ajoyib futbol yulduzi bo'lgan, keyinchalik sizning lavozimingizda ishlagan, sizga ushbu termani topshirgan murabbiy – Mirjalol Qosimov ham! Shunaqa bo'lib qoldi endi...
Men o'zimizdagi o'yinlarning hammasini stadionda tomosha qildim. Mehmondagi bahslarni oinai jahon orqali. O'yinlarimiz turfa xil bo'ldi, biroq hammasida enga oldik, shunisini muhim sanadim. Shunisini e'tiborli deb bildimki, bundan so'ng ham natija men uchun eng muhimi bo'lib qolaveradi.
Siz yigitlarga qanday ko'rsatmalar berasiz, bilmadimu, ammo ruhan ularga dalda bo'layotganingiz ko'rinib turibdi. Ikki o'yinda gol urishga qiynalib qolganimizda, Geynrixni tushirib ham to'g'ri qildingiz. Bu ham murabbiylikning muhim sinoati hisoblansa kerakki, Sasha ham ishonchingizni oqladi.
Safardagi bahslarda kuchliroq o'yin ko'rsata olganingiz tahsinga loyiq, biroq eng yaxshi va mazmundor o'yiningizni biz “Paxtakor” stadionida, Shimoliy Koreyaga qarshi ko'rdik. Bu o'yindagi g'alaba biz uchun eng muhimi bo'lishi bilan birgalikda, eng chiroylisi ham bo'ldi. Irodali futbol ko'rsata olishdi akalarim, o'yinni tomosha qilar ekanman, o'tira olmadim joyimga. Hayajonim qo'ymadi.
“Bunyodkor”dagi ilk o'yin juda og'ir kechganiga qaramay, engishimizni bilardim. Engdik va o'yindagi eng ta'sirli joyi, maysani o'pganingiz bo'ldi. Ehtirosingizga men ham qo'shildim. O'yinni bir o'rtog'im bilan tomosha qilgandik stadionda. U “qara, qara, Babayan nima qilyapti...” deb baqirib yubordi, ishonasizmi? Mening ko'zimda yosh yaltilladi. Kim nima desin, to'g'ri qildingiz! “Og'ir stadion”ning maysasini zabt etganingizdan xursandsiz, deb qabul qilib qo'yaverdik.
Hammasi uchun rahmat, Samvel og'a! Endigina futbolga oshino bo'lgan biz – yosh muxlislar uchun taqdim etganingiz - ajoyib onlar uchun minnatdormiz sizdan! Rahmat!
Endi esa oldinda qiyin sinovlar kutib turibdi. Keyingi bosqich og'ir bo'lishini birinchi marta ko'rganim – JCh-2014 saralash bahslaridan bilaman. Terma jamoamizga oid ma'lumotlarni ham etarlicha o'zlashtirganman. Misol uchun, terma jamoamiz hech qachon ushbu bosqichdan o'ta olmaganini, dastlabki o'yinlarni muvaffaqiyatli boshlamaganini, shu bosqichda murabbiylarning almashgani foyda bermaganini va bu o'yinlarga qadar o'rtoqlik bahslari juda kam o'tkazilganini yaxshi bilaman. O'qiganman, eshitganman, kuzatganman.
Hurmatli Samvel og'a! Sizning saviyangizni tahlil qilish bizga emas. Ammo shuncha minnatdorchilik bildirayotgan yosh avlodning iltimosini ham eshitib qo'ying, iltimos:
Biz hali yoshmiz, oldimizda nasib qilsa hali uzoq yillar va ko'pgina mundial saralashlari bor. Hozirda bizdan katta akalarimiz o'zlarining futbolga qiziqqan ilk kunlarini esga olishadi. Xirosimadagi chempionlik, Qosimovning jarima to'plari, Shatskix degan o'yinchining oltin gollari, Bugalo degan darvozabonning seyvlari, Shirshov degan yoqimtoyning ajoyib harakatlari... Qanchalar futbol ishqibozi bilan gaplashmay, ularning og'zidan asosan shu haqdagi gaplarni eshitaman. Demak, chindan ham ular zo'r bo'lgan. Lekin murabbiylar haqida ko'p gapirmaydilar. Faqatgina o'zim ko'rganim – Abramovning to'rt yil oldingi o'yinlaridan boshqa. Uning o'yinlari ham asosan chiroyga qurilgan, natija e'tibori bilan esa to'liq pishib etilmagandi.
Samvel og'a! Siz hozir oltin davrda turibsiz. Sizni yo bor qiladigan, yo... Aytmay qo'ya qolay davomini... Shu lahzalarda bir orzu o'rmalamoqda ichimda:
Bizga katta bo'lganimizda yosh avlodga hikoya qilib berishga arziydigan o'yinlar, natijalar va ajoyib yakuniy nuqtalar kerak!
Bizdan keyin kelayotgan ukalarimiz bugungi futbol haqida so'rashganida,  og'iz ko'pirtirib, bemalol: “terma jamoamizning mundialga chiqqan lahzalari aynan bizning oltin yoshligimizga to'g'ri kelgan-da...” deb boshlanajak hikoyalar kerak bizga...
“Birinchi marta Jahon chempionatiga borganimiz” haqida to'lqinlanib gapirib bergimiz keladi bizning!
Mana shu orzuyimiz orzuligicha qolib ketmasligini istaymiz!
Mustaqil diyorimiz futboli ko'ksiga shaboda tekkan davr aynan bizning davr bo'lishini istaymiz!
Rossiyaga boradigan 32 baxtli yurt ichida bizning mamlakatimiz ham bo'lishini va buning guvohi aynan bizning oltin avlod bo'lishini istaymiz!
Akalarimiz faqat nomdor futbolchilar bilan maqtanib o'tirganlarida, biz MURABBIY bilan ham maqtanishni istaymiz!
Samvel og'a! Bizning avlod shunday hikoyalarni istaydi, ko'rdingizmi?
Bu avlod bir-ikki yulduz bilan ertak aytib yurishni istamaydigan avlod.
Shunday hikoyalarni taqdim etmas ekansiz, sharaf to'la davringizda o'rningizni o'zingizdan ko'ra salohiyatli insonga topshiringizni istardik! Shunda ham sizni katta harf bilan boshlanadigan Murabbiy sifatida yodda olishga va'da berib qolamiz. Hurmat bilan yosh avlod nomidan
Abdullo Ubaydullaev
— deya xabar beradi uff.uz nashri.