«Bo'ri esa ham, emasa ham og'zi qon», degan naql bor. Inson zoti bir chirkin ishga qo'l urgan chog'da, shu zaxotiyoq unga qarshi chora ko'rilmasa - vaqti kelib u o'sha ishini albatta qaytaradi. Bu uning tabiatida bor. Hattoki, odam yomon yo'lga kirib qolib, so'ngra bu yo'ldan voz kechganligi haqida bong ursa ham, qaytib bu yo'lga qadam bosmasligini gapirsa hamki, unga hech kim ishonmaydi. Ishonolmaydi. Chunki bir marta ishonchni suiste'mol qilgan, o'ziga qaratgan umidlarni chippakka chiqargan.
 Oliy ligamizning yangi mavsumiga start berilibdiki, juda qizg'in tarzda kechayotgan ayrim bellashuvlar shubhali ko'rindi va hali-hanuz mavhumligicha qolmoqda. Bir nechta o'yinlar muxlislaru mutaxassislar tomonidan turli muhokamaga sabab deb ko'rildi.
 «Mahallada duv-duv gap!» Emishki, ba'zi jamoalarimizning so'nggi paytlardagi ko'rsatayotgan qahramonliklari - ya'ni, uyushtirayotgan «kambeklar» va jamoalarning o'zaro murosasiz tarzda baxs olib borib, so'nggi daqiqalarda muxlislarga gollar shousini taqdim etib berayotganliklari o'ta g'alati va shubhali ekan. Chempionatimiz o'yinlari Angliya Premer-ligasi uchrashuvlariga xos tarzda o'tishi muxlislarni xushnud etmasdan, aksincha o'ylantirib qo'ygan emish. Qo'shimchasiga, ijtimoiy saytlarda ba'zi o'yinlar «kelishilgan» degan maqomni olishga ham ulgurdi.
 Aslida-ku, bularning barchasi qachon va nimadan boshlanganini juda yaxshi bilamiz. O'tgan mavsumda «Metallurg» hamda «Paxtakor» jamoalari etarli tarzda jazolanmagani bugungi kunda ushbu mish-mishlarning bolalayotganiga sabab bo'lsa ajabmas. Aynan o'shanda muammo to'liq bartaraf etolmay qolgani sababli, ushbu mavsumning deyarli har bir o'yini muxlislar tomonidan shubha ostiga olinyapti.
 Yuqorida ta'kidlaganim, murosasiz bellashuvlar bilan misli ko'rilmagan «kambeklar» barchamizni quvontirmay qo'ygan. Internet tarmoqlarida muxlislarning o'zaro yozishuvlariga guvoh bo'lar ekanman, ayrim ixlosmandlarning kuyunib yozgan izohlariga ko'zim tushdi. Ularning ta'kidlashicha, jurnalistlar maqolalar yoritishni boplar ekan, ammo futbolimizni eb tugatayotgan «qurt-qumursqalar»ga qarshilik ko'rsatishga ojiz ekanlar. Ya'ni, biz xilma-xil tanqidiy maqolalarni yozishdan ko'ra, futbolimiz rahbarlaridan intervyular olib, bugungi holatimiz to'g'risida ochiqroq tarzda savollar yo'naltirishimiz zarur ekan.
 Bir guruh muxlislar shu fikrni ilgari surishsa, boshqalar o'z ishimizdan voz kechib, o'z mansabimizni o'rtaga qo'yib bo'lsa ham ushbu ishlarga qarshi turib berishimizni so'rashgan. Italiyaning «kalchopoli» voqeasini yodga olib, o'shanda aynan jurnalistlar tomonidan dalil-isbotlarga to'la maqolalar mamlakatning ko'zga ko'ringan nashrlarida yoritilganidan so'nggina, qing'ir ishlarga nuqta qo'yilganini iddao qilishgan. Xitoy futboli holatini ham yodimizga solib o'tishdi. U erda ham aynan muxbirlarning birinchi bo'lib futbolda sodir etilgan jirkanchliklar to'g'risida qalam tebratishlari oqibatida mamlakat tomonidan bu ishlar qattiq nazorat ostiga olinishi mumkin.
 Muxlislarni tushunsa bo'ladi. Ular bunday fikr bildirishga to'laqonli xaqli, zotan, barchasi rostan me'dalariga tekkan. Qo'shilamiz. Futbolimiz ichida bo'lib o'tayotgan nojoiz ishlarni hammamiz ko'rib-anglab turibmiz. Garchi turli manbalarda ochiq-oydin tarzda maqolalar chop etilayotgan esa-da, bu harakatlar baribir ish bermayotganini ham tushunib bo'lganmiz. Xo'sh, nimaga endi biz o'sha italiyalik yoki xitoyliklar kabi dalil-isbotlarni keltirgan holda shov-shuvli maqolalar yozolmaymiz? Yozolmaymizmi? Menimcha, yozamiz. Yozganmiz. O'tgan mavsumda ham, bu gal ham. Masalan, bir o'yinning kelishilgan ekanligini isbotlab berib, federatsiyamizda faoliyat ko'rsatayotgan rahbarlarimizni shuni tan olishga majbur qilgandik-ku, to'g'rimi? Natijada nima o'zgardi? Deyarli hech nima!
  Menimcha, «Nega falon jurnalist kamchiliklarni yoritib, bu haqda ommaga yozmaydi?» va «Nimaga mana bu mavzu haligacha ochiq qolib turgan bir paytda, anovi jurnalist qaerda yo'q gaplarni yozib o'tiribdi?» - deyish noto'g'ri. Savolni boshqacharoq qo'yish kerak, nazarimda. Misol uchun: «O'tgan yil kelishilgan o'yinlarda ishtirok etgan murabbiylar, futbolchilar, hakamlar nima sababdan bu mavsumda ham hech narsa bo'lmagandek o'z faoliyatini davom ettirishyapti? Axir muxbirlar bu haqda etarli darajada qalam tebratishdi-ku, kerakli nashrlarda chop ettirishdi-ku? Nega Italiyadagi «kalchopoli» voqeasi yoki xitoyliklar qo'llaydigan uslub bizda inkor etilmoqda?» va hokazo. O'rinli savollar, a?
 Biz-ku, yozganmiz, yozaveramiz, ammo natija bo'lmagach, bu yozganlarimiz bilan illatlarning bari yo'q bo'lib kolmasa, mehnatlarimiz samarasiz yakunlayversa, o'zga choralarimiz qoladimi? Chempionatimizdagi «kambeklaru» murosasiz baxslar, gollarga boy bo'lgan uchrashuvlar hamda bir uchrashuv davomida ikkitadan ziyod qizil kartochka ko'rsatilishini shunchaki tasodifga yo'yamiz.
 Darvozabon g'alati tarzda gol o'tkazib yuborgan chog'da, go'yoki, «issiq» to'pni ushlab olib, qo'llari «kuyib» ketishi oqibatida uni tashlab yuborgandek tasavvur uyg'otdimi sizda? Tashvishlamang, bu oddiy bir tasodif, xolos.
 Jamoa ikkinchi bo'limning boshidan bir kishi ko'p bo'lib harakat qilishiga qaramay, ikkita to'p o'tkazib yuborib, mag'lubiyatga uchradimi? Hammasi joyida, ishonavering! Buni «intriga» deyishadi, birodar! Demak, shiddatli kechgan uchrashuv. Yaxshi gumondamiz. Zero, shunga majburmiz.
 Maqolani tugatayotib, kayfiyatingizni ko'tarish ilinjida, bir eski latifani so'zlab bermoqchiman:
 «Bir shaharchada muhtasham institut bor ekan. U erdagi talabalar o'qish mavsumining yakunlariga kelib, imtihon topshirish vaqtida, o'z mansabining har bir qarich erini pul bilan o'lchaydigan «poraxo'r» dekanga ro'baro' bo'lishlari zarur ekan. Qancha bilimli bo'lishingizdan qat'i nazar, toki uning cho'ntagiga pul qistirmas ekansiz, «a'lo» bahodan umidingizni uzar ekansiz. Shu sabab, talabalarning barchasi ma'lum bir summani konvertga solib, dekanga uzatishga majbur ekanlar.
 Kunlardan bir kuni o'sha erda o'qiydigan bilimli va shu bilan birgalikda g'ururli, dimog'i baland bo'lgan talaba hech kim, hech qachon bajarolmagan, hatto bajarishga botina olmagan ishni o'z bo'yniga olibdi va hammaning oldiga chiqib: «Men mana shu dekanga bir so'mimni ham ajratmasdan, o'z bilimim evaziga undan «a'lo» baho olaman!» deb va'da beribdi.
 Imtihon boshlanibdi. Bolaning «qoqilishi» uchun dekan rosa harakat qilibdi. Ba'zi hollarda savol mavzusi doirasidan chiqib, boshqa mazmundagi savollarni yo'llasa hamki, bola barchasiga to'g'ri javob beraveribdi. Oxiri talabaning imtihonga chindan ham yaxshi tayyorlanib kelganiga amin bo'libdi va... taqdirga tan bergancha, unga a'lo baho qo'yishga rozi bo'libdi.
 Baho qo'yayotib, «deyishadi, deyishadi», deb qo'yibdi. Bola hayron: «Uzr, tushunmadim, menga gapirdingizmi?» deb so'rabdi. «Deyishadi, baribir deyishadi» deya qaytaribdi dekan yana. Talaba: «Kim deydi? Nima deydi?» - deb so'rasa, haligi dekan miyig'ida kulib qo'yib: «Pul qistirmasang ham, qistirdi, deyishadi» degancha, qahqaha otibdi.»
Shunday ekan, yuqorida nomi tilga olinmagan jamoalar bizdan ranjimasinlar. Maqola boshida ta'kidlaganimdek, bo'rining og'zi esa ham qon, emasa ham. Bundan chiqdiki, toki sizlar bu kabi qing'ir ishlaringizga chek qo'ymas ekansizlar, atrofingizdagilarning barchasi latifadagi hikoyaga o'xshab, qilgan ishingizni ham, qilmaganingizni ham baralla «qildi», deyishadi. Temurmalik Tojiddinzoda
— deya xabar beradi uff.uz nashri.