Ha, mavsum-2011|2012da kamtaringina «Monpele»ni Frantsiya chempionati g'olibligiga etaklagan murabbiy Rene Jirar haq bo'lib chiqdi - u APL bahslari ayni qizigan vaqt «Lester»­ning Angliyada taxtga ko'tarilishiga shubha qilmasligini bayon etgandi.
Shuning barobarida ishtiyoqi baland kamtarin klublar murabbiylariga bir necha maslahatlar ham bergandi, albatta, o'z tajribasidan kelib chiqqan holda. Agar taqqoslaydigan bo'lsak, o'sha mavsum «Monpele»ning byudjeti atigi 33 mln. evroni tashkil etgandi. E'tibor bering, «PSJ» klubi xuddi o'sha vaqt birgina Xaver Pastore transferi uchun naq 42 mln. evro sarflagandi. O'rtadagi bunday katta farqga parvo qilmagan «Monpele» nafaqat Karlo Anchelotti boshqaruvida o'ynagan yulduzli «PSJ», balki yana «Marsel», «Lion» va «Lill» kabi nomdor raqobatchilaridan ham o'zib ketishni uddalab, chinakam shov-shuv ko'targandi.
Demak, quyida o'sha «Monpele» ijodkori - Rene Jirarning xorij matbuotiga bergan intervyusi, to'g'rirog'i, jamoasining aql bovar qilmas yutug'ini eslagancha o'z hamkasblariga yo'naltirgan maslahatlariga e'tibor qaratamiz.
Menejerlar bilan tafakkur o'yiniga kirishing: «Men doimiy tarzda «PSJ» va Karlo Anchelottiga o'ziga xos bosim uyushtirishga uringanman. Xususan, har bir matbuot anjumaniga alohida va puxta tayyorlanardim. Shunday gapirish kerakki, o'z shogirdlaringiz emas, balki raqiblarga bosim tushsin. Misol uchun, turnir jadvalida «PSJ»dan bir necha ochko ilgarilab ketganimizda ham bir gapni takrorlashdan charchamaganman: «Parijliklar favorit, baribir, ular favorit». Ochig'i, buni faqat tilda aytardim, aslida ularni favorit sanamasdim. Chunonchi, chempionatda g'alaba qozonishga «PSJ» emas, aksinsa, o'z jamoam munosib ekanligini ich-ichimdan teran his qilardim. Biroq mening ish uslubim yolg'on gapirishimni taqozo etardi. Xullas, shunday  yondashuv bilan OAVdan o'ziga xos ustunlikni ta'minlash yo'lida foydalanganman va shogirdlarim ham bunga amal qilishgan. Navbatdagi har bir matbuot anjumanida meni savolga tutishardi: «Endi unvonni yuta olasizlarmi?» O'ylaymanki, «Yo'q, bir narsa deyishimga hali erta» qabilidagi bir xil javobim raqiblarga ma'lum darajada bosim yuklagan».
Behuda xayollarga chalg'imang va futboldan shunchaki, rohatlaning: «Biz chempionat davomida sovrin haqida ortiqcha bosh qotirgan emasmiz, shuningdek, «PSJ», «Marsel» yoki «Lill»ni qanday cho'loq qilishni o'ylamaganmiz. Deylik, Parijda buyuk jamoa shakllantirish ishlari boshlangan va «PSJ» mohiyatan bizdan ancha ustun edi. To'g'ri, keyinchalik oltin medal yutishga ishonchimiz o'z-o'zidan ortib bordi. Jamoamga xuddi hozirgi «Lester»dek yondashishar va bizga mudom bir xil ta'rif berishardi: «Ha, Jerar shogirdlari yaxshi o'ynayaptilar, biroq tez orada ortga ketsalar kerak». Mavsumning ikkinchi qismiga kelib, bizga jamoaviy ruhning balandligi yordam berdi. Oddiy aytganda, yosh futbolchilarimiz chempionlik taxtiga ko'tarilishlari mumkinligini tushunishdi. Muhimi, bu anglashlik majburiy emas, balki tabiiy edi. Misol uchun, biz yigitlarning ortiqcha o'y-xayollarga berilishlari oldini oldik va shunchaki, futboldan zavqlanishlariga yo'l ochib berdik. Xususan, biror o'yin arafasida natija muhim ekanligi haqida gap ham bo'lmadi. Xuddi «Lester»ga munosabat kabi bizdan ham qachondir sur'atni pasaytirishimizni kutishdi, biroq bunday holat ro'y bergani yo'q».
Shunday qilingki, asosiy futbolchilaringiz charchoq alomatini sezishmasin: «Lester»da bo'lgani kabi bizning ixtiyorimizda ham quyi divizionlar so'qmoqlaridan oshib o'tgan hujumchi bor edi - Olive Jiru. U o'sha muvaffaqiyatli mavsumda 20tadan ko'p gol urgandi. Aslida Jiru mavsumning start qismida barchani hayratlantirgandi. Lekin vaqt o'tishi bilan birin-ketin gollar hosil qilgach, omma Olivega alohida e'tibor qarata boshladi. Shuningdek, jamoamda Remi Kabella va Yunus Belxanda kabi dribling salohiyati rivojlangan saviyali ijrochilar katta ko'lamda ish bajarishgan. Men uchun eng muhimi, ularning charchab qolmasliklari edi. Shu bois, etakchilarga vaqtida hordiq berish masalasiga jiddiy yondashardim. Bilasizmi, futbolchilar ba'zan o'z oyoqlariga bolta urishadi. Ya'ni me'yorni unutib, o'zlariga jabr qilishadi. Misol uchun, Kabella har bir o'yinda to'liq vaqt harakatlanishga zo'r berib tirishardi. Vaholanki, 20 yoshli o'spirin edi. Ha, to'xtamaslik va faqat olg'a intilish fazilati tahsinga loyiq. Biroq shuning barobarida futbolchi o'zining jismoniy holatiga beparvo qaramasligi lozim. Axir inson organizmi temirdan emas. Futbolchilar ko'pincha buni tan olishmaydi, ayniqsa, jamoalari g'alaba qozonayotgan payt. Demak, barchasini murabbiy qat'iy nazorat ostiga olishi shart. Aks holda, eng muhim pallada ishongan shogirdi xizmatlaridan foydalanolmay qolishi yoki u etarli naf keltirosmasligi mumkin».
Transferlarga bog'liq mish-mishlarni indamay inkor eting: «Bu ham yana bir muhim jihat. Odatda agentlar mavsum boshlanishi va tugashiga 2 oycha qolgan vaqtda turli gap-so'zlarni tarqata boshlaydilar: «Falonchi mana bu klublar e'tiborida turibdi, pismadonchi yangi mavsumni boshqa jamoada boshlashga yaqin...». Ularning maqsadlari tayin - o'z mijozlarini reklama qilish va narxini imkon qadar oshirish. Xullas, o'sha mavsum Olive Jiru, Yunus Belxanda va Mapu Yanga-Mbiva kabi shogirdlarimning transferi haqidagi gaplar sira tinmagandi. Ularga asosan Angliya klublari qiziqish bildirishgan. Natijada yigitlarni bir joyga maxsus to'plab, oxirigacha «Monpele»da qolsalar, yanada kuchayishlari va takliflar o'z-o'zidan ko'payishi mumkinligini atroflicha tushuntirishimga to'g'ri kelgan. Axir agar sen  chempionlik maqomiga erishsang, mehnat daftarchangga katta plyus tushadi. Bordiyu, yaxshiroq taklifga uchib, mavsum o'rtasida boshqa jamoaga o'tsang yoki shu haqda o'ylay boshlasang, unda e'tiborni yo'qotib, aro yo'lda qolib ketishing hech gap emas. Bunga «Lill»da tuppa-tuzuk o'ynab turgan va «Liverpul» bilan shartnoma tuzib, o'ziga o'xshamay qolgan Divok Origi yorqin misol. Ha, ayrim futbolchilarni «osmonda uchish»dan saqlab qolish juda mushkul. Men ularga har kuni pand-nasihat qilishdan erinmasdim: «Hushyor bo'ling! Bunday qilmang, unday qilmang, ehtiyotkorlikni unutmang!» Bir so'z bilan aytganda, shogirdlarimni xuddi bog'cha bolalari kabi nazorat qilganman. Deylik, muayyan vaqtda ularga hattoki, intervyu berishni taqiqlab qo'ygandim. Chunki ayrim yigitlar haddan ortiq gapira boshlagandilar».
Bosimni engib o'tishni o'rganing: «Darhaqiqat, bosim - katta sinov. Avvaliga hamma siz bajarayotgan ishlar haqida gapiradi va bu fenomenal darajada yaxshi. Biroq ko'p o'tmay, barchaning fikri o'zgarib boradi. Ya'ni ertami-kech muvaffaqiyatsizlikka uchrashingiz, yuqori sur'atga dosh berolmasligingiz, siz uchun mag'lubiyatga uchrash vaqti yaqinlashayotganini taxmin qiluvchilar safi kengayadi. Biz bunday bosimdan ham naf chiqarishga harakat qilganmiz. Binobarin, yutqazadigan narsamiz yo'q edi. Aytaylik, chempionlikni boy berib qo'ygan taqdirimizda ham, birov bizni ortiqcha ayblamasdi. Axir  Liga 1ning biror top-klubi bizni tan olmasdi. Shuning uchun ham, turnir jadvalining eng yuqorisiga chiqqanimizdan kimdir bezovta bo'lmadi va bu jamoamizning asosiy ustunligi sanalardi. Shunda o'zimizga nido qildik: «Nega endi oxirigacha bormasligimiz kerak? Peshqadamlik sururini uzoq davom ettirishimizga nima xalaqit beradi?» Tan olaman, oxirgi turga kelib, bosim misli ko'rilmagan darajada ortib ketdi («Mon-pele» eng yaqin ta'qibchisi - «PSJ»dan 3 ochko oldinda edi va jamoalarning to'plar nisbati ko'rsatkichi deyarli teng bo'lib, o'zaro o'yinlar bo'yicha parijliklar ustunlikka ega bo'lishgan. Xullas, Jerar jamoasidan chempionatda g'olib chiqish uchun «Oser»ga yutqazmaslik talab etilardi). Vaziyat o'ta qaltisligini e'tiborga olib, o'zimizni tog' bo'ylab ketayotgan velosipedchidek tutgandik. Ya'ni boshimizni rulga qo'ygancha boshqa velosipedchilarga mutlaqo qaramaganmiz».
Nihoyat, sovrin haqida gapiring: «Aytganimdek, boshida keskin bayonotlardan o'zimizni tiyganmiz. Men uchun hali bajarilmagan ish to'g'risida og'iz ko'pirtirish odobsizlik sanalgan. Qolaversa, «PSJ»dek tajribali emasdikki, sovrin yutish haqida baralla gapirsak... Barchasi «Monpele» uchun mutlaqo yangilik edi va shu bois, har burchakda chempionlik xususida so'z qotishni ep ko'rmaganmiz. Lekin har narsaning o'z vaqti bo'ladi. Xullas, finishga chamasi 5ta tur qolgan payt natija masalasida og'iz ochishni lozim bildim. Zero, «Mon-pele» finishga 2 yoki 3-o'rinda etib kelganida ham, bu jamoa uchun ajoyib yakun hisoblanardi. Shularni nazarda tutib, navbatdagi matbuot anjumanida yolg'onni yig'ishtirdim-da, asl maqsadga ko'chdim: «Chempionlik? Nega endi yo'q?» Keyin yigitlarga murojaat etdim: «Kelinglar, buqaning shoxidan mahkam ushlaylik va boshlangan ishni maromiga etkazib tugata olishimizni barchaga isbotlab qo'yaylik. Xullas, oxirgi turdan oldingi o'yinda «Lill»ni 89-daqiqada urilgan yagona gol evaziga mag'lubiyatga uchratdik. Shu bilan bu raqibni chempionlik poygasidan chiqarib yubordik. «PSJ» esa  0:0 hisobi bilan cheklandi va biz yakunlovchi tur oldidan yaxshigina holat hosil qildik. Umuman, oxirgi bahsga ham o'z kuchimizga ishongan holda kirishdik va g'alaba qozondik («Monpele» birinchi bo'lib gol qo'yib yuborganiga qaramay, o'yinni 2:1 hisobida o'z foydasiga hal etgandi)».
O'zligingizni yo'qotmang: «Ishingiz baroridan kelayotgan vaqt nimanidir o'zgartirishga hojat yo'q, shunchaki, barchasini bir maromda davom ettiring. Bunda o'z salohiyatingizga ishonishingiz g'oyat muhim. «Lester»da  xuddi shunday ishtiyoq yaqqol ko'rindi. Ranerini «Monako»da ishlagan vaqtidan buyon bilaman va uni qattiq hurmat qilaman. Klaudio qaysi payt qanday yo'l tutish hadisini o'zlashtirgan. Xususan, u futbolda o'zlikni yo'qotmaslik nihoyatda muhimligini ham yaxshi biladi». H.MASAIDOV tayyorladi Football.ua, "InterFUTBOL" gazetasi
— deya xabar beradi uff.uz nashri.