Jarohati sabab uzoq muddatga safdan chiqqan Jamshid Iskanderov avvalgi sport formasini asta-sekin tiklayapti. Murabbiylar iste'dodli futbolchini zaxiradan maydonga tushirib, o'yin amaliyotini shakllantirishiga zamin hozirlashmoqda.
Albatta, «Paxtakor» yarim himoyachisi to'laqonli o'yin namoyish etishi uchun eng avvalo, jarohatidan batamom forig' bo'lishi lozim. Jamshid O'zbekiston olimpiya terma jamoasining Toshkentda tashkil etilgan yig'inida ham qatnashdi. Xususan, «Navbahor»ga qarshi kechgan o'rtoqlik uchrashuvida taxminan 20 daqiqa harakat qildi. Mavsum yakunlanish arafasida. Endi yarim himoyachi bor e'tiborini kelgusi yil yanvarida bo'lib o'tadigan Osiyo chempionatiga qaratsa, ajab emas. Zero, Qatar mezbonlik qiladigan turnirda Olimpiada yo'llanmalari o'ynaladi. Yaqinda Jamshid Iskanderovni suhbatga chorlab, unga o'zimizni qiziqtirgan savollar bilan murojaat etdik.
- Jamshid, dastlab bolalik yillaringiz, futbolga ilk qadam qo'ygan kezlaringiz haqida gapirib bersangiz...
- Xorazm futboli tarbiyalanuvchisiman. Hamma bolalar qatori yoshligimda ko'cha changitib, to'p tepganman. Kunlarning birida tog'am o'yinimni ko'rib, «Harakatlaring chakkimas, sendan yaxshi sportchi chiqishi mumkin», deb futbol maktabga olib bordilar. Murabbiylar ko'rigidan muvaffaqiyatli o'tib, maktab-internatga o'qishga kirdim va shu tariqa millionlar o'yiniga oshno tutindim. Katta futboldagi ilk qadamlar hech qachon yodimdan chiqmaydi. Mashg'ulotning birinchi kuni bolalarning zo'r ishtiyoq bilan shug'ullanayotgani, to'p bilan muomala qilayotganini ko'rib, futbolga bo'lgan mehrim yanada oshdi. Ustozlarimizning sa'y-harakatlari samara berib, sekin-asta o'yinimizda ijobiy o'zgarishlar kuzatildi. Birinchi murabbiyim Olim Davletovdan umrbod minnatdorman. Hozirgi darajaga erishishimda bu mutaxassisning xizmatlari va hissalari beqiyos. Mashg'ulotlarda juda talabchan edilar...
- Har bir yosh futbolchining orzusidagi klub - «Paxtakor»da qanday paydo bo'lgansiz?
- 2005 yili Jizzaxda futbol musobaqasi o'tkazilgandi. O'shanda «Paxtakor» akademiyasi jamoasiga qarshi to'p surganmiz. Mazkur turnirdan so'ng Jaloliddin Masharipov va meni «Paxtakor» akademiyasiga taklif qilishgan. Albatta, bu biz uchun kutilmagan chorlov edi. Shu taxlit 1993 yilda tug'ilgan akademiya tarbiyalanuvchilari bilan birga mash­g'ulot o'tkazishni boshladik. Jamoaga Kim Dmitriy Makarovich murabbiylik qilardilar. Mana, ko'z ochib-yumguncha «Paxtakor» jamoasiga kelganimga ham 10 yil bo'libdi...
- Har bir yosh futbolchi kimgadir havas qilishi natijasida millionlar o'yinini tanlaydi. Xo'sh, sizning bu boradagi qarashlaringiz qanday bo'lgan?
- Yarim himoya vakillariga havas qilganim tufayli ham hozirda shu chiziqda harakat qilyapman. Yoshligimda Mirjalol Qosimovning o'yinlarini miriqib kuzatardim. Ular men uchun afsonaviy futbolchi edilar. Keyinchalik «Paxtakor»ning yulduz futbolchilari - Server Jeparov hamda Odil Ahmedovga o'xshashga intildim. Mashg'ulotlarda ularning o'yinlaridan andoza olish payida bo'laman.
- Har ikkala oyoqda ham zarba bera olasiz. Ushbu toifadagi futbolchilar ayniqsa, bizning futbolda juda kamyob. Sizdagi ayni iste'dodni murabbiylar yoshlikdan boshlab shakllantirishganmi yoki bu tug'ma qobiliyatmi?
- Menimcha, har bir murabbiy futbolchidan zarba berish chog'ida o'ng va chap oyoqdan birdek foydalanishni talab qilsa kerak. Xususan, menga ham ustozlarim mashg'ulotlarda shunday ko'rsatma berishardi. Shug'ullanish jarayonida buni ko'p mashq qilganman. Mazkur holat standart vaziyatlarda ham asqotadi, chunki maydonning istalgan qismidan zarba yo'llash imkoni tug'iladi. Eng muhimi, raqib qaerdan xavf kelishini bilmaydi. Darvozabon va himoyachilar to'p uzatilishini kutishayotgan pallada bir zarba bilan darvozani ishg'ol qilish mumkin...
Davomi InterFUTBOL gazetasi blogida.
— deya xabar beradi uff.uz nashri.