Aytib qo'yay, bir kun kelib meni futbol o'yini paytida meni yurak xurujiga uchradi deyishsa, do'stim Jo'ravoyni yoqasidan olinglar!..
Tuppa-tuzuk, ishdan bo'sh vaqtda  akvariumdagi baliqlarni boqib yurgan men ahmoq Jora(yuqoridagi zang'ar – Jo'ra)ning gapiga kirib, futbolga ishqiboz bo'lib qolibman. Avvaliga, “Andijon” klubi uy o'yinlariga havasga kirib, pista chaqib o'tirish odat bo'ldi. Xo'p tomosha ekan bu   futbol deganlari. Ayniqsa, katta do'ppi kiygan fanatlar sardorining atrofdagilarni shijoat bilan hayqirtirishini aytmaysizmi?! Mana shu yigitda jamoaning 11 nafar o'yinchisida yo'q ruhiyat borligi aniq.
Lekin kishi bir narsaga o'rganmasin ekan. Endi futbolga bormasam, xuddi nosqovog'ini yo'qotgan odamdek xumor qiladigan bo'ldim. Biroq, “Andijon”ga ishqibozlik qilish o'zingni o'zing sekin ta'sir qiladigan og'u bilan zaharlashdek gap ekan. Noshudlar, o'zimizda ham, mehmonda ham yutqazishaveradi. Jadvalning pastdan eng birinchisi doim jamoamizga atalgan. Haligi fanatlar sardori zerikib, do'ppisini ham kiymay qo'ydi. To'g'rida, bularga naqshli do'ppi tugul, gazetadan yasalgan shapka hayf...  
Ketma-ket mag'lubiyatlardan bezib, g'alabaga ichikib yurgan paytim palakat Jo'ra qo'yarda-qo'ymay: “Yur, yangi “Bunyodkor” stadionini ko'rib kelamiz” deya qistayvergach, ilk bor terma jamoa  o'yiniga qadam ranjida qildim. Stadion tribunalarida o'tirgan ishqibozlarni bayroq rangida kiyinishi, suxandon: - “Serve-e-er!...” desa jo'r bo'lib – “Jeparoov-v-v!” deya hayqirishlari menga rosa yoqdi. Termada ham fanatlar sardori bo'lib, faqat u katta do'ppi kiymasdan, yuzini masxarabozga o'hshab bo'yab olar ekan.  Bora-bora poytaxtda bo'ladigan terma jamoa o'yinlarini ham kanda qilmaydigan fanatga aylanibman, qarang!   
     
Bu milliy terma jamoa degani oddiy jamoadan farqi katta, muxlisi ham ko'p. Odamlar terma o'yini bo'ladigan kundan bir kun avval Andijondan avtomashinalarda turnaqator bo'lib Shosh tomon  oshiqadi. Lekin, poytaxtda chipta qurg'urni kassada sotish urf emasligi meni hayron qoldirdi. Vodiy va vohadan ancha-muncha mablag' sarflab kelgan ishqibozlar kassa oldida mustar bo'lmasin deb, mehribonlar barcha chiptalarni qulaylik yaratish uchun ko'pgina ochiqko'ngil kishilarga bo'lib berishadi, chog'i. Faqat hojatbaror o'sha kishilar chiptani narxini biroz ko'tarib yuborishgani chatoq. Mayli nima ham derdik, tirikchilik.
Termanining ashaddiy  muxlisi bo'lib olgach, geografiyadan ham bilimlarim oshib ketdi. Endi Osiyo qit'asidagi barcha davlatlar va ularning futboldagi imkoniyatlari haqida zo'r tushunchaga egaman. Saralangan jamoaga muxlislik qilgan davrimdan shuni bildimki, yapon va koreyslar futbolda bizdan biroz oldinroqqa o'tib ketishibdi. Biznikilar qatorasiga g'alaba qozongan paytlar to'yib don egan ho'rozdek kekirib yurdim. Mundialga bir qadam qolgan payt o'zimizning futbolchi o'z darvozamizga gol urib, ishni rasvo qilganida ko'zimga dunyo qorong'u ko'ringani ham rost.
Sekin-sekin davralarda futbol haqida gap ketsa, hammani og'zimga qaratadigan bo'lib boryapman. Chunki futbol muxlislari bo'lgan do'stlarimning hammasi shunaqa. Ularning o'yinoldi va uchrashuvdan keyingi tahlillarini eshitsangiz, “Zo'r mutaxassis ekan-ku, termaga mana shu yigitni bosh murabbiy qilish kerak” deb yuborasiz. Boyoqish “toza mutaxassislar” turli internet saytlarida bosh murabbiyga rosa aql bo'lishadi. Bosh murabbiy esa parvoyi falak, atay teskarisini qiladi. Muxlislar:  “Mana bu o'yinchi maydonga tushmasin!” deydi. Haligi terma boshlig'i esa chapparasiga o'sha futbolchini asosiyda tushiradi. Menimcha u kishi gazeta o'qimaydi, saytlarga ham kirmasa kerak. Bo'lmasa, allaqachon jahon chempionatiga chiqib, oltin medal olgan bo'larmidik...
Bu safargi saralashning avvali rosa omadli keldi. Keyin nimagadir jamoamiz dami chiqqan koptokdek ikkita o'yinni boy berdi. Ammo,  haligi qaysar murabbiy: “Imkoniyatlarimiz etarli...” deb turibdi. Men bo'lsam ikkita o'yindan beri validol deya nomlanmush dorini hap otishga o'rgandim. Agar terma ham anavi mahalliy klubimizga o'hshab yutqazishni boshlavorsa, naq “Real” yoki “Barselona”ga muxlis bo'laman, shekilli. Kuzatishlarimdan shuni bildimki, mana shu klublar juda kam mag'lubiyatga uchrar ekan.
Hozircha esa akang qarag'ay  terma jamoa muxlisiman!                Elmurod ERMATOV, Andijon
— deya xabar beradi uff.uz nashri.