«Erudit Sport»ning «Sportchi san'atkor» loyihasining navbatdagi mehmoni  O'zbekiston xalq artisti Mahmud NAMOZOV.
– Yoshligida sportga qiziqmaydigan insonning o'zi yo'q. Kimdir futbolga, yana kimdir suzishni tanlaydi. Siz-chi?
– To'g'ri aytdingiz, har bir inson bolaligida sportning qaysidir turiga qiziqadi, shug'ullanadi. Kamina ham yoshligidan futbol o'ynab, kurash tushib ulg'aygan. Maktabda “futbol turniri”, deyishsa, stadionga birinchilardan bo'lib borardim. Kurashda raqibimning kuragini erga tekkazib, g'oliblik uchun astoydil kurashganman. Har ikki sport turida halol o'yinning tarafdori edim. Do'stlarim bilan xalq o'yinlari, ayniqsa, chillak musobaqalarini o'tkazganimiz ham hech esimdan chiqmaydi.
– Agar kurashchi bo'lganingizda qarshimizda qanday yutuqlarga erishgan sportchi o'tirardi?
– Ochig'ini aytaman, sport bilan oshno tutingan bo'lsamda, mashg'ulotga muntazam qatnamaganman. Shuning uchun qandaydir jiddiy natijaga erishmaganman. Sportchi bo'lishni xohlamaganman, niyatim boshqa kasb egasi bo'lishi edi. Xullas, yoshlikda tuzilgan rejalar sport bilan bog'lanmagan.
– Biroq bu ayni damda sport turlarini kuzatishingizga to'sqinlik qilmasligi aniq.
– Nimaga shama qilayotganingizni tushundim. Xursand bo'ladiganim, ijod, tadbirlardan ortib, sport musobaqalarni kuzatishga ulguraman. Ba'zan do'stlar davrasida, ba'zida yolg'iz o'zim o'yinlarni tomosha qilaman. O'rtoqlarim bilan dasturxon atrofida uchrashuvlarni muhokama qilgan paytlarimiz bo'ladi. Menga futbol, kurash, sambo va boks bahslarini ko'rish yoqadi. Ayniqsa, kurashga mehrim bo'lakcha. Iloji boricha o'tkazib yubormaslikka harakat qilaman. Bu qiziqish yoshlikdan shakllangan.
– Yugurishga tobingiz qalay?
– Yugurish jonu dilim (kuladi). Bunga vaqt ajratishga ahamiyat qarataman.
– Nima deb o'ylaysiz, qancha masofaga o'tkaziladigan musobaqada hamkasblaringizni ortda qoldirasiz: yuz metr, besh yuz metr, bir kilometr?
– Agar musobaqa o'tkazilsa, unga hamkasblarimdan G'iyos Boytoev va Sobirjon Mo'minovni taklif qilaman. Ishonchim komilki, bemalol olti kilometr masofani bosib o'taman. Muntazam shug'ullanadigan inson uchun katta masofaga yugurishda muammo yuzaga kelmaydi, degan fikrdaman. Hamkasblarim qancha masofaga yuguradi, bu menga qorong'u. Ammo turnirni uchinchi o'rinda yakunlamasligimga ishonaman. Mashqda og'ir bo'lsa, jangda engil bo'ladi, deb aytishadi-ku.
– Futbolga qiziqishingizni aytdingiz. Suhbat “o'zanini” futbolga bursak, qarshi emasmisiz?
– Yo'q, albatta.
– O'zbekiston terma jamoasining JCh-2018 turniri final qismida ishtirok etish imkoniyatini qanday baholaysiz?
– Birinchi navbatda, hammasi harakatga bog'liq. Hech qachon astoydil qilingan harakat besamar ketmagan, ketmaydi ham. Muvaffaqiyatga erishish, natija qayd etish, g'alaba qozonish uchun mehnat qilish talab etiladi. Nazdimda, sportda raqibni undan ko'proq harakat qilganda mag'lubiyatga uchratish mumkin. Shunday ekan, terma jamoamiz mundialda ishtirok etish imkoniga ega. Barchasi futbolchilarimizning harakatiga bog'liq.
– Oliy liga o'yinlarida stadionlar kamdan kam hollarda to'ladi. Buni nima bilan izohlagan bo'lardingiz?
– Men bir nechta sababni sanagan bo'lardim. Masalan, ayrim uchrashuvlarda chiptalar qo'lga chiqib, narxi qimmatlashib ketadi. Bir xil stadionlarda futbol ishqibozlari uchun qulay sharoitlar yaratilmagan. Turli noqulayliklar ortidan ham tomoshabin uchrashuvni o'yingohdan kuzatgisi kelmaydi. Boshqa tomondan, agar o'yin zo'r bo'lsa, muxlislar stadionda yaxshi yoki yomon sharoitga ham e'tibor qaratmaydi.
– Ayting-chi, futbol matchlarini so'nggi marotaba qachon stadiondan tomosha qildingiz?
– To'g'risini aytaman, oxirgi marta qachon stadiondan turib o'yin kuzatganim yodimda yo'q. Yuqorida aytganlarim to'sqinlik qiladi. Shuning uchun tinchgina televizor qarshisida kuzataman.
– Shu o'rinda qaysi futbol klubiga muxlislik qilishingiz haqida so'zlab bersangiz.
– “Barselona” o'yinlariga befarq emasman. Jamoaga iqtidorli futbolchilar yig'ilgan. Ularning texnikasiga besh ketaman.
– O'zbek sportiga bag'ishlangan qo'shiq kuylash haqida o'ylab ko'rganmisiz?
– Albatta, o'ylab ko'rganman, rejam ham bor. O'zbek kurashiga bag'ishlab qo'shiq kuylashni niyat qilganman. Nasib qilsa, tez orada bu rejani amalga oshiramiz.
– Sport bilan shug'ullanganingizda qiziqarli voqealarga duch kelganmisiz hech?
– Bilasizmi, sport bilan shug'ullanish davomida ham qiziqarli holatlar ro'y beradi. Lekin sizga boshqa bir voqeani ilinmoqchiman. Yanglishmasam, bundan uch yil ilgari do'stim Tolibjon Isroilov hamrohligida Tailandga sayohatga borganmiz. Bir kuni ovqatlanish uchun tamaddixonaga kirdik. U erda ispan turistlarini uchratdik. Ular “Qaysi mamlakatdansiz?”, deb so'rab qoldi, ispanlar futbol ishqibozi emasmi, “O'zbekistondanmiz, Ravshan Ermatovning hamyurtimiz”, deya javob qaytardik. Shunda ular bizga boshqacha hurmat ko'rsatishdi. Hattoki kechki ovqatga taklif qilishdi. Telefonimda Ravshan Ermatov bilan tushgan suratimni ularga ko'rsatganimda, juda xursand bo'lishdi. Keyin bilsak, ularning Ravshanga hurmati baland ekan. Shuning uchun bizning ham hurmatimizni joyiga qo'yishgan.
– Endi, biroz tasavvur qilsak. Siz – jurnalistsiz. Qaysi sportchini suhbatga chorlardingiz?
– Agar jurnalistga aylansam, kurashchi Abdulla Tangrievdan intervyu olardim. Unga savollarim ko'p. O'ylaymanki, suhbat qiziqarli chiqadi (kuladi).
– Suhbatimiz oxirlab boryapti. So'nggi savolim: sport inson hayotida qanday o'rin tutadi? Bu boradagi fikringiz qiziq.
– Sportni hayotining ajralmas qismiga aylantirgan insongina sog'lom, bardam-baquvvat bo'ladi. Farzandning sportga mehr qo'yishi, uning ota-onasiga bog'liq. Agar kattalar bolani biror-bir sportga jalb etsa, albatta, sog'lig'ini kafolatlaydi. Shu fursatdan foydalanib, barchani sport bilan oshno tutinishga chaqiraman.
– Mazmunli suhbatingiz uchun rahmat!
– Sizlarga ham tashakkur.
«Erudit Sport» gazetasi
— deya xabar beradi uff.uz nashri.