Sport turlari juda ham ko'p. Hindiston, Kanada yoki shunga o'xshash davlatlar uchun bu ham boshqa sport turlaridan zarracha farq qilmaydi. Unga alohida e'tibor berish kerak deb hisoblashmaydi ham. Ular uchun jamoasi futbol maydoniga tushishi, o'rtoqlik o'yini tashkil qilishi, qaysidir musobaqada ishtirok etishi muhimlik darajasida emas. Bunga sabab shu kabi davlatlarda o'zlari dunyoga tanilgan boshqa sport turi mavjud. Kanada hokkeyda, Hindiston kriketda mashhur. Endi o'ylab ko'ringchi biz qaysi sport turida mashhurmiz? Hokkey, Basketbol, Voleybol musobaqalaridami? Yo'q. Bu kabi musobaqalarda jahon arenalari uyoqda tursin Osiyoda ham baxslashishga hali ertadek. Yaxshiyamki uch bosqichli o'yinlarimiz mavjud. Ana shu o'yinlarda biz yoshlarimizni sarasini saraga, puchagini puchakka chiqaramiz. Bu o'yinlar ham bizga individual sport turi bo'yicha kerakli kadrlarni bermoqda. Lekin jamoaviy o'yinlarga kelganda yana mum tishlab qoladigan joylarimiz bordek. So'nggi Olimpiada musobaqamizda bokschilarimiz dunyoda eng etakchi deb tan olindi. Yaxshiyamki, bokschilarimiz bor ekan. Lekin agar ular ham jamoa bo'lib maydonga tushishganida balki birinchi bo'lisha olishmasmidi, yana kim biladi. O'zingiz xulosa qilishingiz uchun aytaman. Eng mashhur sport musobaqasi Olimpiadada qaysi jamoaviy sport turi bo'yicha jamoamiz final bosqichiga chiqib qandaydir natija ko'rsata oldi? Men javob bera olmadim. Siz ham xotirangizni titkilashni bas qiling. Bu savolning javobi-HECh QAChON. Shu o'rinda bir savol tug'iladi. Nega? Yana futbolga qaytamiz. Futbol o'yinini O'zbekistonda eng mashhur sport desak, hech kim qarshilik qilmasa kerak. Mana shu musobaqada jamoamizning erishgan yutuqlari tahsinga sazovor emas. Lekin yaxshilab o'ylab ko'rilsa ularning har biri terma jamoadan ko'proq yutuqga erishgan. Masalan Ilyos Zeytullaev “Yuventus” jamoasida to'p surgan, Odil Ahmedovning mashhurligi hech kimga sir emas, Denisovni Rossiyadek terma jamoa o'ziniki qilishga urinmoqda. Bu sanab o'tilganlarning barchasi bir katta jamoaning a'zolari. Birlashganda esa bilganimiz Osiyo o'yinlari g'olibi bo'lganimiz. (Qofiya kelib qoldi) Demak bizda muammo jamoaviylik, birdamlik, birlashuvchanlik tuyg'ularining yo'qligi. Nazarimda jamoamizdagi o'yinchilarning ko'pchiligi bu tuyg'ular bilan tanish emas. Yoki shunchaki tanishdir, qarindoshchilik aloqalari yo'q bu tuyg'ularga. Odil Ahmedovning ko'pgina holatlarda “e bore mana sanga” deb markazdan o'zi borib 4-5 ta futbolchini aldab gol urib kelishida, Denisovning toqati toq bo'lib himoyani tashlab qanot bo'ylab shturm uyushtirishi ham ayni shu bilan bog'liq. Bu tuyg'ular bor edi Ha bor edi. Terma jamoamiz milliy terma jamoaga aylanguncha uning o'zagi bo'lishi kerak bo'lgan turli yosh doirasidagi jamoalarimizda bunday tuyg'ular bor edi. Osiyoda tengsiz deb topilgan, jahon chempionatida nimchorak finallarda o'ynab “pishgan” o'yinchilarimiz bor edi. Hozir ularga ham “Jahon iqtisodiy inqirozi” ta'sir qilgandek. Buning uchun nima qilish kerak? Davomi Penalti.uz da
— deya xabar beradi uff.uz nashri.