Sardor Rashidovning Sergey Lushan haqida aytgan fikrlari ko'pchilikning diqqatini tortdi. Chunki o'rganmagandi bizning omma bunday fikrlarga. Erish tuyuldi kimlargadir, bekor qilibdi deganlar ham, bekor aytibdi deganlar ham topildi.
Zamon o'zgardi, odamlar o'zgargani uchun. Endi OAVning kuchi yaqqol namoyon va nafaqat futbolda. Odamlar kechki “Axborot”ni kutib o'tirayotgani yo'q, u boshlanguncha hammasidan xabardor. Shunday ekan, Rashidovning alam bilan aytgan fikrlarini oddiy qabul qilishingiz mumkin. Keyingilariga ham tayyor turing. Rashidov bo'lmasa, boshqa kimdir “tilga kiradi”. Lushan kabi dadil fikr bildiradigan yana kimdir baribir topiladi.
Rashidov “Bunyodkor” futbolchisi bo'la turib Lushanni shunday tanqid qilganida, u jamoada qolarmidi degan fikr o'tadi. Alibobo Rahmatullaev va Dilshod Jo'raev mutaxassisning ko'ziga nima sababdan hunuk ko'rinib qolganini taxminan bilaman. “Futbol sharhi”da chiqqan bu futbolchilarning keyinchalik jamoada kosasi oqarmadi. Oxir-oqibat uni tark etib qutuldi.
Men bunda Lushanni aybdor deb ko'rsatmoqchi emasman. Uning o'rnida istalgan murabbiy katta ehtimol bilan shu ishni qilardi. Jamoada muhit buzilmasligi, qolganlar o'zini hurmat qilishi uchun ham shunday qilishga majbur edi,printsip digan masala bor. Bunda shaxsiy adovat ustunroq bo'larmidi yoki jamoa manfaati — aytish qiyin.
Rashidov “Bunyodkor”ni tark etayotganida jamoaga Sergey Ivanovich murabbiylik qilayotgandi. “Al-Jaish” Toshkent klubini qanoatlantiradigan pulni sanab berdi va Rashidovni olib ketdi. Masalan “ne stoit” futbolchi bo'lganida, bu ish uchun shuncha sarflab o'tirmasdi. Qatar klublari Shoahmedov, Abduxoliqov, Tursunov kabilarni qo'lga kiritishning boshqa yo'lini topa oldi-ku masalan.
Balki o'sha vaqtlarda ham Rashidov va Lushan munosabatlari u qadar yaxshi bo'lmagandir? Qosimovning jamoani tark etishi bir qator futbolchilarni o'ylantirgandek taassurot qoldirgandi. Keyinroq “Bunyodkor” o'sha futbolchilarni birin-ketin jamoadan chetlashtirdi. Eng oxirida Akmal Shorahmedov “Nasaf”ga o'tdi va “missiya” tugadi. Sardor Rashidovning yorib chiqishida esa Osiyo kubogidagi o'yinlari katta rol o'ynagan bo'lsa ajabmas. Saudiyaga qarshi harakatlariyoq uning yaqin orada O'zbekistonni tark etishiga shama qilayotgandi.
Shorahmedovning ketishi masalasiga Rashidovaralashtirilgani xatomidi? Aytaylik, klub muxlisining bu savoli Ivanovichga yoqmagan bo'lishi mumkin. Shorahmedov kim ediki, uning o'rnini bosib bo'lmasa qabilida javob bergandek tuyuldi.
“Birinchidan, o'ng qanot kuchsizlanmadi. Bu joyda Dilshod Ahmadaliev o'ynamoqda. U “Al-Jaish” bilan o'yinda Sardor Rashidovni “eb qo'ydi”. Ikkinchidan, Ahmadaliev ko'pchilik aytganidek mening “o'g'lim”.Shorahmedov yaxshi futbolchi, etakchi. Biroq men yoshlarni maydonga tushirishni istaganim uchun ham u bilan xayrlashdik”.
Qisqa va lo'nda javob. Birinchi gap — murabbiyning o'ziga ishonchi. Ikkinchisi — fakt. To'rtinchi gap — kinoya. Beshinchi gap — iqror. Oltinchisi — qaror. Mana shu erda uchinchi gapga e'tibor bering: “U “Al-Jaish” bilan o'yinda Sardor Rashidovni “eb qo'ydi”. Bu Lushanning fikri, ya'ni, sub'ektiv. To'g'ri, shu kuni Rashidov gol ura olmagan bo'lishimumkin. Biroq buning hammasiga faqatgina Dilshod Ahmadaliev sababchi deb bo'lmaydi. Rashidovning omadsizligiga uning jamoadoshlarining ham ta'siri bor. Va albatta Ahmadalievning muvaffaqiyatli startida “Bunyodkor”ning qolgan futbolchilari ham birdek mehnat qilgan. Lushan esa himoyachilarni emas, aynan “o'g'li”ni maqtadi, Shorahmedovning ketish sababini aytish uchun.
Endi masalaga boshqa tomondan nazar tashlab ko'ramiz. Lushanning fikri kimgadir yoqadi. Qaysi ma'nodaki, o'ziga ishongani uchun. Hamma ham uning kabi intervyu bera olmagan bo'lardi. Ivanovich esa noodatiy fikrlari va keskin gaplari bilan ajralib turadi. Ko'pchilik Otabek Shukurov yoki Eldor Shomurodovni maqtashga kirishib ketsa, shart turib, ularni “futbolchi emas” deb aytib ham yuboradi. Bu endi harakter va uni to'g'ri qabul qilishi kerak.
Rashidovning fikrini ommaga etkazgan jurnalistning o'zi bilan gaplashdim. Bunda Sardor bilmasdan yoki ehtiyotsizlik qilib gapirmagan. U hamma narsani tushunib, his qilib so'zlagan:
“Sergey Lushan OAVga intervyu berishdan oldin ichib olgan bo'lsa kerak va bu tabiiy xol. Lushanning fikri men uchun kulguli bo'ldi. Axir o'yinda faqatgina men va Ahmadaliev o'ynaganimiz yo'q. Butun bir jamoa — umumiy hisobda 22 nafar futbolchi to'p surdi.Men bunday intervyu berishni ahmoqlik deb bilaman. Professional murabbiy bunday gaplarni aytmagan bo'lardi. Lushanni professionallar safiga qo'shmasdim, endi buni o'zi ham isbotlab qo'yibdi”.
U Lushan qo'li ostida to'p surganida ham uni hurmat qilmagandir balki. Masalan Qosimov yoki o'ziga mehnati singgan boshqa kimdir shunday fikr bildirganida, Rashidov to'g'ri qabul qilishi ham mumkin edi. Hozir esa u o'ziga ishongan futbolchi. Va Ahmadalievdan farqli ravishda, o'z yo'lini topib ketgan (men Dilshodga ham faqat omad tilayman). Tabiiyki, Lushanning gapini og'ir olgan.
Endi hamma “Bunyodkor”ning Osiyo Chempionlar ligasida qanday o'ynashi-yu, Dilshod Ahmadalievning o'yinlarini kuzatishni boshlaydi. Bu o'z navbatida endigina chiqib kelayotgan futbolchiga bosim bo'lishi ham, ustozining ishonchi unga dalda bo'lishi ham mumkin.
Rashidov esa Lushan jamoasi bilan yana bir marta to'qnash kelishni kutib yashasa kerak. Bu uni yanada kuchliroq va yanada shijoatliroq qilishiga shubha yo'q. Chunki Chempionlar ligasi o'yinidan keyin u “Al-Jaish” safida ikkita gol urdi bitta o'yinda. Demak, Lushanning aytganlarini yomonlikka yo'ymasdan, yaxshi taraflarini ham ko'rish mumkin.
Lushan jamoasini Chempionlar ligasining guruh bosqichiga olib chiqqan, biroq guruhdan olib chiqa bilmagan. Bu borada klub qanday o'sishga erishganini endi ko'rish mumkin bo'ladi. Murabbiy va futbolchilarning o'zaro “jangi” o'zlariga havola. Urushlar yoki dirhaliklar zo'r narsa demoqchi emasman. Ammo bu o'limtik futbolni jonlantirish uchun xizmat qilsa, demak undan foydalanish kerak.
Diyor IMOMXO'JAEV, «Erudit Sport» gazetasi
— deya xabar beradi uff.uz nashri.