Ikki kun avval saytimizda Suriya terma jamoasi hujumchisi bilan suhbat e'lon qilgan edik. Arab futbolchisi jamoasining o'yinga ruhiy tayyorgarligini juda yuqori baholagandi. Afsuski, bu suhbatni Samvel Babayan o'qimagan ko'rinadi, aks holda jamoani ruhan tayyorlashga ko'proq e'tibor bergan bo'lardi. Suriya-O'zbekiston o'yinining tafsilotini satrlarga to'kishning keragi yo'q. Muxlislar televizor qarshisida ikki soat asabbuzarlik holatini boshdan kechirib bo'lishdi. Malayziyagacha yaxshi umid bilan etib borgan futbol ishqibozlariga Xudo sabr bersin. Ochig'i, bu futbol emas! Bu maydonda mavjud bo'lish xolos. Bunday o'yin bilan Jahon chempionatiga muzqaymoq egani borgandan, o'sha muzqaymoqni Toshkentda iste'mol qilgan yaxshi. G'alabalarning otasi ko'p bo'ladi, mag'lubiyat esa doim etim, degan ibora bor. Bizningcha, bu mag'lubiyatimiz etim emas, Babayanning zurriyodi bu. Sababi, maydonda ishtiyoqni ko'rmadik, intilishni ko'rmadik, ishonchni ko'rmadik. Agar bular mavjud bo'lib, kuch etmaganda, texnika etmaganda edi, futbolchilarga gap gapirsa bo'lardi. Ammo... davomi vodiymedia.uz da
— deya xabar beradi uff.uz nashri.