So'nggi yillarda Moskvaning TsSKA klubi o'rinbosarlar tarkibini boshqarib kelgan Aleksandr Grishin Rossiyada bolalar bilan ishlash bo'yicha ancha taniqli mutaxassis hisoblanadi. Xuddi o'zimizning Dilshod Nuraliev kabi. Mana shu murabbiy o'tgan hafta TsSKAning ikkinchi jamoasi bilan xayrlashdi, endi uning boshqa klubda ish boshlashi kutilmoqda. Grishin ketish oldidan rus nashrlari uchun intervyu berdi va tabiiyki, bosh mavzu yoshlar futboliga borib taqaldi. U rus futbolidagi muammolar haqidagi savolga javob berarkan, eng katta kamchilik sifatida bolalarni institutni endi bitirgan va tanish-bilish orqali ishga kirgan murabbiylar boshqarayotganini ko'rsatib o'tgan. Tanish manzara, shunday emasmi? Yurtimizda yoshlar va bolalar futboli rivojlanayotgani haqida ko'p gapiriladi. Garchi oxirgi 4 yilda biror termamiz mundialda ishtirok etmayotgan bo'lsa ham bunga qadar erishilgan yutuqlar ancha salmoqli. Nolisak bo'lmas. Ammo natijalar bundan ham yaxshi bo'lishi mumkinmidi? Albatta. O'zbekistonda 10 yoshli bolakay professional futbolchi sifatida etishishi uchun iqtidordan tashqari yana ko'p narsaga ega bo'lishi lozim - Toshkent shahrida yoki juda bo'lmasa, viloyatlar markazida yashashi lozim. Shunda uning futbolchi bo'lish imkoniyati bir necha barobar oshib ketadi. Bizda aksariyat aholi qishloqlarda istiqomat qilishini e'tiborga oladigan bo'lsak, qancha iqtidorlar nazardan chetda qolib ketayotganini tasavvur qilish ham qiyin. Oramizda deyarli har birimiz: «Falonchi qarindoshimning o'g'li  (qo'shnim, tanishim, sinfdoshim va hokazo) futbolni zo'r o'ynaydi. Lekin biror joyga olib boray, desa tanishi yo'q», deganini eshitganmiz. Endi o'ylab ko'ring, butun boshli futbolimiz «tanishlar»ga qarab qolgan bo'lsa, bu soha rivojlanadimi? Nolisak yaxshi emas, dedik. Bizda bolalar futboli bo'yicha butun boshli tizim shakllangan. Har bir viloyat tugul, tumanlarda ham Bolalar va o'smirlar sport maktablari ishlab turibdi. Unda nafaqat futbol, balki sportning boshqa turlari ham mavjud.  Xohlagan futbol bilan shug'ullansin, xohlagan kurash bilan. Maktablar bor, rahmat. Ammo ular butun mamlakatni qamrab olyaptimi? Bunisi endi bahsli masala. Aytaylik, har kuni qishloqdan tuman markaziga 15-20 kilometr yo'l bosib borib shug'ullanishga hammaning ham qurbi etmaydi. Boz ustiga, qishloqchilik, uy va dala ishlarida ota-onaga qarashish kerak. Shu bois ham qishloqning bolalari ancha mehnatga pishiq bo'ladi. Biz esa futbolni rivojlantirish haqida o'ylamoqdamiz. Bu bilan Bolalar va o'smirlar sport maktablarini tanqid qilmoqchi emasmiz. Aslo. Boriga shukr, ularda minglab bolalar shug'ullanishmoqda. Ammo shuning o'zi bilan kifoyalanib qolsak, Osiyoda o'rtamiyona jamoa bo'lib yuraverishga ko'nikish lozim. Futbolni rosmana rivojlantirishni istaydiganlar esa boshqacha yo'l tutadilar. Va buning uchun hech qanday supersharoit ham kerak emas. Shu o'zimizdagi tizim bilan ham yangi iqtidorlarni topsa bo'ladi. Maqola boshida Aleksandr Grishin rus futbolidagi asosiy muammolardan biri sifatida bolalar murabbiylari saviyasini tilga olganini aytib o'tdik. Xuddi shu gapni bemalol  DAVOMI InterFutbol.uz ning Telegram dagi sahifasiga ulaning – eng so'nggi yangiliklar, qiziqarli bloglar va tahliliy materiallar endi bir to'plamda.
— deya xabar beradi uff.uz nashri.