Dunyoning eng qimmatbaho futbolchilaridan biri, «Manchester Siti» va Belgiya terma jamoasidagi yorqin o'yinlari orqali muxlislar e'tiborini qozongan Kevin de Bryuyne xorijlik hamkasblarimizga intervyu berib, faoliyatining e'tiborli jihatlari bilan tanishtirdi. «Faqat g'alaba!» - «Manchester Siti» bir nechta frontda jang olib bordi. Jamoadoshlaringiz xato qilishga haqlari yo'qligidan xabardormidilar? - Nima uchun bu savolni menga beryapsiz? - Chunki siz mag'lubiyatlarga dosh bera olmaysiz. - (Kuladi) Bu borada siz haqsiz! Bolaligimdan tabiatan shundayman. Vaholanki, hozir har xil o'yinlarda ishtirok etib, yutqazishim ham mumkin. Lekin avvallari - yo'q, faqat g'alaba! - Nahotki, yutqazishga ko'nikmagan bo'lsangiz? - Engilishni bilmayman, lekin g'alaba qozonishga ustaman (kuladi). Farqi shundaki, hozir ancha xotirjamman. - O'yin paytida ham xotirjammisiz? - Hamma joyda! Ishoning, jiddiy gapiryapman. Axir ulg'aymoqdaman, yaqinda ota bo'ldim. - Darhaqiqat, ancha barvaqt ulg'ayishga majbur bo'lgan edingiz - o'quvchilik paytidayoq ota-onadan yiroqda yashadingiz. - Ayniqsa, birinchi yil juda og'ir kechdi. U paytda 13 yoshda edim. Boshqa bir oila bilan yashasamda, o'zimni yolg'iz sezardim. Chunki atrofimda yaqinlarim yo'q edi. 18ga to'lgach, mustaqil yashay boshladim. Ovqat tayyorlash, kir yuvish o'z zimmamda edi... Xullas, ulg'ayishga majbur bo'ldim. Hayot shunga majbur etdi. «Mag'lubiyatdan fojia yasamayman» - O'z intervyularingizda futbol shunchaki o'yin ekanligini ko'p ta'kidlagansiz. Bunday yondashuvni qanday qilib saqlab kelyapsiz? - Garchi kattalar hayotini barvaqt boshlagan bo'lsamda, boshqa bolalar kabi o'ynashda davom etdim. To'g'ri, futbol hozirda biznesga aylandi. Lekin bu bilan o'yin maqomini yo'qotgani yo'q. U hozir ham zavq beradi, maydonda o'zingni qiroldek sezasan. Chunki xohlagan ishingni qila olasan. Men futbolni shunday tushunaman. - Lekin hozir bolalikdagi qiliqlarni takrorlash odobdan emas... - Fikringizga qo'shilaman. Biroq u men uchun hamon bir o'yin bo'lib qolayotgani rost. Shu sababli munosabatim ham shunga yarasha. Hatto EChLda «Barselona»ni 3:1 hisobida engganimizdan keyin uyga odatdagidek kayfiyatda qaytdim. O'zimga qolsa, bu g'alaba «Vest Bromvich» ustidan erishilgan yutuq(4:0)dan farq qilmaydi. Uchrashuvning muhimlik darajasi men uchun ahamiyatli emas. Doimo shunaqaman. Ha, o'zgacha tabiatli futbolchilar ko'p - g'alaba onlarida ko'klarga parvoz qiladilar. Lekin mag'lubiyatni kuchli og'riq bilan qabul qiladilar. Men esa unisini ham, bunisini ham o'zimga olmayman. O'ylashimcha, bu mening ustunlik jihatim. Mag'lubiyatdan fojia yasamaslik kerak. «Yarim yil zaxirada? Hechqisi yo'q» - Lekin futbol - hayotingizning muhim bo'lagi, shundaymi? - Albatta! Futbolni sevaman. Biroq u kundalik mashaqqatli mehnatni talab etadi. Agar lazzat olmasang, bunga chidash qiyin. - Biroq «Chelsi»dagi faoliyatingizni zavq-shavqqa to'la bo'ldi, deyish qiyin. Tez-tez zaxira o'rindig'ida qolib ketdingiz... Balki murabbiy 8 mln. evroga sotib olingan belgiyalikka ortiqcha e'tibor bermagandir? - Professional futbolda doimo shunday holat kuzatiladi. Murabbiy birinchi navbatda 50 mln.li futbolchini maydonga tushirishi shart. Menga esa bor-yo'g'i 8 mln. sarflangan. - Bundan xafa bo'lgandirsiz? DAVOMI InterFutbol.uz ning Telegram dagi sahifasiga ulaning – eng so'nggi yangiliklar, qiziqarli bloglar va tahliliy materiallar endi bir to'plamda.
— deya xabar beradi uff.uz nashri.