Argentinalik faxriy himoyachi Valter Samuel o'zining deyarli 20 yillik faoliyati davomida turli klublarda to'p surdi. Shunisi qiziqki, u qaerda bo'lmasin, o'zini telekameralar va mikrofonlardan chetroqqa tortib, kamtar hayot kechirdi.
«Bilasizlar, kamgap odamman. So'zga usta bo'lgandan ko'ra, nimalarga qodirligimni maydonda ko'rsatganim yaxshiroq», - degandi 37 yoshli faxriy futbolchi. Samuelning gapga no'noqligi, ammo o'z ishini a'lo darajada bajarishi Italiyada shunchalik mashhur bo'lib ketganki, unga muxlislar «Devor» deb laqab qo'yib olishgandi. Valter ayni paytda Shveytsariyaning «Bazel» klubi sharafini himoya qilmoqda va mavsum oxiriga borib butsalarini mixga ilmoqchi. FIFA.com sayti xodimlari Samuelning rejalaridan xabar topishgach, uni suhbatga tortishga qaror qilishdi.
- Sizga shartnoma taklif qilishga tayyor turgan shuncha nomdor klublar turib «Bazel» bilan kelishuvga erishganingiz ko'pchilikni hayron qoldirdi. O'zingizga ham bu hol qiziq tuyulmaydimi?
- Nima ham derdim, bu o'ziga xos yangilik edi. To'g'ri, Italiyaning bir nechta jamoalari taklif bilan chiqishdi, ammo men sharoitni o'zgartirishni xohladim. Xuddi shu paytda menga «Bazel»dan qiziqish bo'layotganini aytib qolishdi. Bu taklif o'zimga ham yoqib tushdi. Chunki sening xizmatlaringga ehtiyoj sezishibdimi, demak, o'zingni ko'rsatishga imkon bor. Xullas, shveytsariyaliklarning taklifini qabul qildim va qarorimdan aslo afsuslanmayman.
- Hayotining 15 yilini Ispaniya va Italiyada o'tkazgan futbolchining birdaniga Shveytsariyada paydo bo'lib qolishi qanday kechdi?
- Avvaliga biroz qiyinchiliklarga duch keldim (kuladi). Ammo ko'proq vaqtimni oilam bilan o'tkazganim uchun ortiqcha muammolar tug'ilmadi. Muhimi, bu erning ob-havosi oila a'zolarimga ham juda manzur keldi. Qolaversa, farzandlarim mahalliy tilni o'rganishga kirishib ketishdi. Bu esa ularga kelajakda juda asqotishi mumkin. O'zim nemischada birorta ham so'zni tushunmayman (yana kuladi), lekin zurriyotlarimda bu tilni o'rganishga qiziqish yomon emas.
- Oktyabr oyidagi intervyularning birida «mavsum oxiriga borib  butsalarimni mixga ilmoqchiman», degandingiz. Nega bunday qarorga keldingiz?
- Bu albatta, yoshim bilan bog'liq. 37 yosh - katta futbol bilan xayrlashish uchun eng qulay fursat, menimcha. Chunki bu vaqtda hamon jamoadoshlaring bilan tengma-teng mashq qilasan, maydonda ham uyalib qolmaysan. Lekin vaqtni cho'zib yuborib, qaerdadir shijoat etishmayotganini sezib qolsang, bundan yomoni yo'q. Shuning uchun bu mavsum - men uchun eng so'nggisi bo'lib qoladi, deb qaror qildim.
- Sizni «nafaqa»ga chiqib, bekorchi bo'lib qolish muammosi bezovta qilmaydimi?
- Yo'q! To'g'ri, ko'pchilik hamkasblarim xuddi shu yoqimsiz holatdan nolishadi. Lekin meni bu mummo o'ylantirmayapti. Chunki futbolchilik faoliyatimni yakunlagach, o'zimni bolalar murabbiyi sifatida sinab ko'rishga ahd qilganman. Xullas, kelajagimdan aslo cho'chimayapman. Oilam yonimda bo'lsa, har qanday ishning uddasidan chiqishimga ishonaman.
Davomi InterFUTBOL gazetasi blogida.
— deya xabar beradi uff.uz nashri.