Kechagi voqealardan keyin hech kimning kayfiyati yo'q. Tushunib turibman. Butun yurt nomidan maydonga tushgan jamoamiz yana bir marta sharmandalikka uchradi. Ne-ne umidlar bilan musobaqaga yo'l olgan futbolchilarimiz “quruq qo'l” bilan ortga qaytishmoqda. Qanaqa Rio-2016? Qanaqa olimpiada yo'llanmasi??? Oldiniga guruhdan chiqish vazifasini qo'yish kerak edi terma jamoamiz oldiga. To'rt yil yana ko'kka sovurildi. Ochig'i, futbolimizdagi muammolarni yozaverib jurnalistlar, ularning yozganlarini o'qiyverib muxlislar bezillab ketishgan. Baribir foydasi yo'q... Baribir hech kim heq qanday chora ko'rmaydi... Shunday bo'lsa ham... Muxlislarning dardiga kim quloq soladi? Futboldagi eng xolis odam bu – muxlislar. Futbolchilar yutqazgani bilan o'z klubida to'p surishda davom etadi. Otning kallasidek oylik olib... Murabbiylarni-ku, gapirmasa ham bo'ladi. Qiynalib qolishmasin deb, bir emas, ikkitalab ishni topshirib qo'yishgan. Muxlis esa faqat alamini ichiga yutgancha, asabini yo'qotgancha, kayfiyati buzilgancha qolaveradi... Non olish uchun do'konga kirdim. Do'konning egasi meni futbol haqida maqolalar yozib yurishimni bilardi. O'zi ashaddiy futbol muxlisi. Meni ko'rib, kechagi o'yindan so'z ochib qoldi. Alam bilan gapirdi. “Oka, nega shu muammolarni ko'tarib chiqmiysizlar? Jurnalistsizlar-ku, axir!” dedi. Nima deyishni bilmay qoldim. Unga vaziyatni bir boshdan tushuntirish, maqola yozgan bilan hech narsa o'zgarmasligini, muammolar shundayligicha qolaverishini  aytib o'tirishni lozim deb topmadim. Shundoq ham futboldan ko'ngli qolib turgan odamning futbol jurnalistikasidan ham hafsalasini pir qilishni istamadim. O'zi aytib o'tgan futbolimizdagi kamchiliklarni qog'ozga tushirib, saytga chiqarishni va'da berdim. Odamzod shunday yaralgan. Ichidagi dardini to'kib solmasa, yorilib ketishi mumkin. OAV – jamiyatning ko'zgusi deyishadi. Odam ko'zguga qaraganda kamchiliklari ko'rinadi. Shunga qarab, ust-boshini to'g'irlab oladi. Agar kamchiliklarini bartaraf etishni istamas ekan, oynaga qarashdan, umuman, uyiga ko'zgu osib qo'yishdan ma'no yo'q. Bechora muxlis vaqtini sarflab, pulini sarflab futbol tomosha qiladi. Vatani uchun, terma jamoasi uchun jon kuydiradi. G'alabalarni umid qiladi. Maydonda esa uning umidlarini chilparchin qilishadi... Shunday kasb bor, Vatanni sharmanda qilish degan... Bu kasb egalari kimlar ekanini aytib o'tirishga hojat bo'lmasa kerak. Futbolimizda bo'lib o'tayotgan voqealarni ko'rib beixtiyor shunday xulosaga kelasan kishi: Faqat o'zbek futbolida tarixda yo'l qo'yilgan xatolardan to'g'ri xulosa chiqarilmaydi. O'sha xato yana va yana takrorlanaveradi. Faqat o'zbek futbolida bitta murabbiyga ikkita terma jamoa topshiriladi. Ikkalasini ham eplolmay, barbod qilish uchun. Faqat o'zbek futbolida katta musobaqa boshlanishidan bir oy oldin yoki muhim o'yindan 4 kun avval bosh murabbiy almashtiriladi. Faqat o'zbek futbolida va'dalar beriladi, lekin bajarilmaydi. Faqat o'zbek futbolida terma jamoa kim bilan o'rtoqlik o'yini o'tkazishini terma jamoalar markazi hammadan oxirida biladi. Faqat o'zbek futbolida biror futbolchini sotish uchun o'yini o'xshamasa ham terma jamoa tarkibida maydonga tushirilaveradi. Faqat o'zbek futbolida kuchsiz legionerlar olib kelinib, ularning oyligi arra qilinadi. Faqat o'zbek futbolida kelishilgan o'yinlar haqida hamma gapiradi-yu, hech kim jazolanmaydi. Xullas bu qatorni yana ko'p davom ettirish mumkin… Yuqoridagi muammolar faqat bizda emas, istalgan yurt futbolida topiladi-ku. Shunga hammayoqqa loy chaplash shartmidi, deysizmi? Faqat o'zbek futbolida muammolarni ko'tarib chiqsang, qo'llab-quvvatlash o'rniga, o'zingdan ayb qidirishga tushishadi.
— deya xabar beradi uff.uz nashri.