Katta musobaqalardan keyin futbolchilarimizning jahl otiga minishlari va ijtimoiy tarmoqlarda anchayin keskin fikrlar bildirishlari odat tusiga kirib boryapti. Bu masofalarning qisqarib borishi, axborot tezligining ortishi bilan bog'liq holat. Axborot hurujlariga bo'lgan immunitet hammada ham shakllanib ulgurmay, mana shunday paytga kelib qoldik. Hech qisi yo'q, ko'nikib ketamiz. Masalan, Evropada futbolchilar bunga ko'nikma hosil qilishgan. Ular aytayotganlari va qilayotganlari qanday reaktsiya berishini oldindan qisman bo'lsada tahmin qila olishadi. Vaziyat shu darajaga etganki, Angliya milliy terma jamoasida to'p surishdan mana-man degan futbolchilar ham hayiqib turishadi. Ular birinchi navbatda raqib haqida emas, o'yindan keyin chop etilajak nashrlarning bosh sarlavhasi-yu, muxlislarning futbolchilar sha'niga aytadigan fikrlarini ko'z oldilariga keltirishadi. Tabriklayman, biz ham mana shunday bosqichga etib keldik. Endi esa suyaksiz a'zolarimizga anchagina ehtiyot bo'lishimiz kerak bo'ladi. Osiyo kubogidan keyin Aziz Haydarov, Odil Ahmedov kabi futbolchilarimiz bilan bo'lib o'tgan mash-masha yodingizdan chiqmagandir. Shunga o'xshash holat endilikda olimpiya terma jamoasi futbolchilari bilan ro'y berdi. Maksimilyan Fomin facebook ijtimoiy tarmog'ida rus tilida qoldirgan izohni ko'pchilik o'qidi. Aslini olganda, men futbolchilarni tushunaman. Chunki madaniyatdan o'n chaqirim yiroqda bo'lgan muxlislar borki, ular kurakda turmaydigan gaplardan qaytib o'tirishmaydi. Milliy terma jamoada to'p suradigan futbolchilarning onasidan tortib, juft-u haloliga qadar haqorat qilish – sodda qilib aytganda yovvoyilik. Ikkinchi tomondan esa bu hamma joyda bor. Muxlislar, har doim shunday yo'l tutib o'rganishgan. Braziliyada ham, Angliyada ham va mana endi O'zbekistonda ham. Demak, futbolchilar bunga ko'nikma hosil qilishlari lozim. Madomiki futbol muxlislar uchun o'ynalar ekan, demak gap-so'zlarga ham turib berish talab etiladi. Muxlislar, mutaxassislar, jurnalistlar orasida vaziyatni to'g'ri tahlil va tanqid qila oladiganlari etarlicha. Ishqibozlar hafa bo'lganlaridan so'ng ginani ancha tez unutishadi. Har safar yangi musobaqa oldidan yigitlarni qo'llab-quvvatlab turishadi. Fominning gaplaridan kelib chiqadigan bo'lsak, u o'ziga tegishlisini oldi va aytganlari uchun o'sha kunning o'zidayoq rasman uzr so'radi. Buning yakuni faqatgina shu. O'sha Nargiz Zokirovadan tortib, O'zbekistonni Tojikiston deb tanishtirgani uchun Dmitriy Guberniev ham uzr so'ragan. Hayotda hech narsaga erisha olmaganlar haqida gap ketar ekan, bunga birinchi navbatda futbolchining o'zini misol qilib keltirish o'rinli. Fominning futboldagi natijalari ham shuni ko'rsatib turibdi. Men bu borada milliy terma jamoa va umuman klub murabbiylariga yuzlanmoqchiman. Futbolchilardan farqli ravishda, ular tilni tiymaslik nimalarga olib kelishini juda yaxshi bilishadi. Olimpiya terma jamoasi futbolchilari tomonidan bildirilgan fikr, jamoadagi muhit u qadar yaxshi emasligini ko'rsatdi. Fomin va u kabi yigitlar hissiyotlarini jilovlab olishlari uchun ham murabbiylar ish olib borishlari kerak edi, chamamda. Bugun bu narsaga hammamiz ko'nikishimiz kerak. Ijtimoiy tarmoqlarni kuzatib borayotganlardan biri sifatida aytib o'tamanki, ayni paytda aybning kattasi futbolchilarga qo'yilayotgani yo'q. Yigitlarda ayb yo'qligini ta'kidlashdan charchamayotgan minglab kishilarni topish mumkin. Gap esa mana shunday hurujlarga turib berish haqida ketyapti. Ahir bugun birgina jumla bilan mashhur bo'lib ketishyapti. Eng ta'sirli tomoni shundaki, keyinroq Fominning onasi ijtimoiy tarmoqda futbol muxlislaridan uzr so'radi: “Hurmatli, ishqibozlar, avvalo Maksimning dastlabki keskin fikrlari uchun uzr so'rayman. U jahl ustida yozgan va hozir bundan afsuslanmoqda. Lekin, iltimos, siz ham to'g'ri tushuning, jamoa sha'niga haqoratlar yog'dirilganidan keyin, shuningdek, meni ham haqorat qila boshlashganidan so'ng… Bu o'yin, bu sport. Bugun g'alaba qozonilsa, ertaga mag'lubiyat bo'lishi mumkin. Muvaffaqiyat yoki muvaffaqiyatsizlikka qaramay, o'yinchilarimiz sizlarning qo'llab-quvvatlashingizga muhtoj. To'g'ri tushunasiz, degan umiddaman. Hurmat bilan, Tatyana Fomina”. Ona tomonidan yozilgan so'zlarni o'qiyotganimda etim jimirlab ketdi. U farzandini shuning uchun dunyoga keltirmagan va Maksning o'zi ham terma jamoa yuzini erga qaratish uchun maydonga chiqmagan. Bu uning bor imkoniyati, ortig'ini talab qilib bo'lmaydi. Talab qilsa bo'ladigani – madaniyat, futbolchidan ham, muxlislardan ham. O'zbek futbolida hozirgi kunga qadar eng ko'p haqorat qilingan futbolchi bu Akmal Shorahmedov. Mana shu yigitga xurmatim bir qadar oshishiga, uning haqoratlarga indamay turib bergani bo'ldi. Bildi, javob qaytarib baraka topib bo'lmasligini, tishini-tishiga qo'ydi. Mashhurlik shunday narsa, u har kimga ham nasib qilavermaydi, qilganlar esa tosh-u tarozisiga turib berishlari kerak bo'ladi. Diyor Imomxo'jaev
Maqola “Erudit” gazetasining 21.01.2016, №3 sonida chop etilgan
— deya xabar beradi uff.uz nashri.