Tavsiya qilamiz:
UzBARCA.COM - FC Barcelona Muxlislar sayti !!!
" Real madrid " muxlislari sayti !!!
"FUTBOL TV " Yangiliklar !!
" Real madrid " muxlislari sayti !!!
"FUTBOL TV " Yangiliklar !!
Ravshan Yunusov 70 yoshda yoki «Paxtakor»ni eslab (InterFUTBOL blogi)
«Paxtakor» tarixida kuchli futbolchilar ko'p bo'lgan. Eski «Paxtakor»ni hammamiz qo'msab yodga olamiz. Ravshan Yunusov mana shunday futbolchilar sirasiga kiradi. Kelayotgan haftada 70 yoshli yubileyini nishonlaydigan faxriy futbolchi bilan suhbatda bo'ldik...
O'ZI HAQIDA
- Futbolga 1955 yilda kirib kelganman. Toshkentda, eski shaharda «Spartak» nomli stadion bo'lardi. Nafaqat futbol, balki hayot sirlarini ham ilk marta shu erda o'rganganman. Birinchi ustozim - Ma'ruf Akbarov. Bu inson bizga chin ma'noda murabbiy bo'lgan. Futbolni ham o'rgatgan, hayotni ham...
Men bilan bir jamoada Ahrol Inoyatov, To'lagan Isoqov va Nizom Zokirovlar bor edi. Hammamiz birgalikda futbol bilan shug'ullanishni boshlaganmiz. «Spartak» ancha obro'li jamoa edi, bu erdan Hamid Rahmatullaev, Rivat Zokirov, Maqsud Sharipov va Birodar Abduraimov kabi nomdor futbolchilar etishib chiqqan. Eski avlod vakillari bu futbolchilarning o'yinini juda yaxshi eslaydilar.
«Spartak»da futbolchi sifatida voyaga etdim. Biz shahar birinchiligida ishtirok etardik. O'yinlar juda qiziqarli kechardi. U vaqtlarda Toshkentda 5-6ta stadion bor edi. Har birida qiziqarli o'yinlar o'tkazilardi. Xalq ham futbolga juda qiziqqan, tribunalar to'lib-toshardi. Toshkent chempionatidagi o'yinlarim murabbiylarga ma'qul kelgan shekilli, meni O'zbekiston terma jamoasiga chaqirishdi.
«PAXTAKOR»
- Terma jamoa tarkibida sobiq ittifoq darajasidagi «Umid» kubogi o'yinlarida ishtirok etganman. Mana shu musobaqada uchinchi o'rinni qo'lga kiritganmiz. Termadagi o'yinlarim tufayli «Paxtakor» murabbiylari nazariga tushdim. 1965 yili jamoa bosh murabbiyi Evgeniy Yakushin men bilan birga Dotsenko va Bektoshevni ham «Paxtakor»ga chaqirdi. O'shanda endi 18 yoshga to'lgan edim. Bu taklif men uchun juda katta ahamiyatga ega bo'lgan.
Ammo darhol «Paxtakor»ga o'tib ketishga vijdon yo'l qo'ymadi. «Spartak»ni shunchaki tashlab keta olmasdim. Shu erda futboldagi ilk saboqlarimni olganman. Shuning uchun eng birinchi qilgan ishim bosh murabbiyimiz Ma'ruf aka Akbarovdan ruxsat so'rash bo'lgan. Ustozim gapimni eshitgani hamono darhol meni qo'lladi va «Paxtakor»ga ketishimda oq fotiha berdilar. «Hammamiz ham «Paxtakor»ga futbolchi etishtirib berish uchun ishlaymiz. Bu bizning bosh jamoamiz», - degandi Ma'ruf aka. O'shanda ustozimning yana bir gapini bir umrga unutmaydigan bo'lib eslab qoldim: «Avvalo, yaxshi odam bo'lgin, keyin esa yaxshi futbolchi...»
Shu tariqa Krasnitskiy, Abduraimov, Pshenichnikov, Tojirov va Muhin kabi mashhur futbolchilar bilan bir jamoada o'ynay boshladim. Ularning har biri menga aka qatorida edi, ko'p yordami tekkan. Tajribali futbolchilar o'giti bilan katta futbolga qadam qo'ydim. «Paxtakor»da kuniga uch mahal mashg'ulot o'tar edik. Bizga qo'yiladigan talab juda yuqori bo'lgan. Murabbiylarimiz eng ko'p aytadigan gapi «mashg'ulot o'tamasang, g'alaba ham qozona olmaysan» edi.
«Ska Rostov»ga qarshi kechgan o'yinda ilk marta «Paxtakor» safida maydonga tushdim. Shundan so'ng faoliyatim boshlanib ketdi. 1967 yilga kelib jamoaga ancha o'rganib qoldim. O'sha yili bahorda Toshkentda «Boychechak» nomli musobaqa bo'lib o'tdi. Bizning iqlimimiz bahorda yirik musobaqalarni qabul qilish uchun qulay edi. Shu sababli butun ittifoqdan jamoalar yurtimizga kelishdi. O'shanda Toshkent viloyatidagi «Politotdel» o'yingohi endi qurilib, foydalanishga topshirilgandi. Musobaqa doirasida to'rtta o'yin o'tkazdik va men 4ta gol urib, to'purar bo'lganman.
YaShINGA URGAN GOLIM
- 1968 yilda sobiq ittifoq chempionati doirasida Moskvaning «Dinamo» klubiga qarshi o'tkazgan o'yinimiz xotiramda saqlanib qolgan. Bu o'yinda gol urib, jamoamni mag'lubiyatdan qutqarib qolgandim. Ammo gap bunda emas. Chunki futbolda har bir gol bunday ahamiyatga ega bo'lavermaydi. Boshqa uchrashuvlarda ham hal qiluvchi gollarni urgan vaqtlarim bo'lgan. Ammo bu to'p dunyoning eng yaxshi darvozaboni, «Oltin to'p» sohibi, afsonaviy Lev Yashin darvozasiga kiritilgan edi.
O'yin esa juda og'ir o'tgan. «Dinamochilar» tarkibida Viktor Maslov nomli futbolchi bo'lardi. U nafaqat futbol, balki xokkey bilan ham professional tarzda shug'ullanardi. Qishda xokkey o'ynardi, bahorda esa yashil maydonga qaytardi. Juda iqtidorli futbolchi. Uchrashuvdagi ilk golni aynan u urdi. Ikkinchi bo'lim boshlangani hamono Maslov to'p kiritdi va biz 0:1 hisobida mag'lubiyatga uchray boshladik.
Oradan hech qancha o'tmay, 51-daqiqada javob golini urdik. O'sha hujumni hozir ham juda yaxshi eslayman. To'pni darvozabonimiz Lyubartsev o'yinga kiritdi, keyin Sharipov, Inoyatov va Abduraimov o'zaro pas tashlashib, meni qulay vaziyatga chiqarishdi. So'nggi zarbani berishda adashmadim. Men uchun eng yaxshi damlar edi o'shanda. Gol esa butun jamoa mehnati evaziga urilgandi. Men «Oltin to'p»ga da'vogarlik qilib turgan eng kuchli darvozabonni dog'da qoldirgandim.
Davomi InterFUTBOL gazetasi blogida.
— deya xabar beradi uff.uz nashri.
O'ZI HAQIDA
- Futbolga 1955 yilda kirib kelganman. Toshkentda, eski shaharda «Spartak» nomli stadion bo'lardi. Nafaqat futbol, balki hayot sirlarini ham ilk marta shu erda o'rganganman. Birinchi ustozim - Ma'ruf Akbarov. Bu inson bizga chin ma'noda murabbiy bo'lgan. Futbolni ham o'rgatgan, hayotni ham...
Men bilan bir jamoada Ahrol Inoyatov, To'lagan Isoqov va Nizom Zokirovlar bor edi. Hammamiz birgalikda futbol bilan shug'ullanishni boshlaganmiz. «Spartak» ancha obro'li jamoa edi, bu erdan Hamid Rahmatullaev, Rivat Zokirov, Maqsud Sharipov va Birodar Abduraimov kabi nomdor futbolchilar etishib chiqqan. Eski avlod vakillari bu futbolchilarning o'yinini juda yaxshi eslaydilar.
«Spartak»da futbolchi sifatida voyaga etdim. Biz shahar birinchiligida ishtirok etardik. O'yinlar juda qiziqarli kechardi. U vaqtlarda Toshkentda 5-6ta stadion bor edi. Har birida qiziqarli o'yinlar o'tkazilardi. Xalq ham futbolga juda qiziqqan, tribunalar to'lib-toshardi. Toshkent chempionatidagi o'yinlarim murabbiylarga ma'qul kelgan shekilli, meni O'zbekiston terma jamoasiga chaqirishdi.
«PAXTAKOR»
- Terma jamoa tarkibida sobiq ittifoq darajasidagi «Umid» kubogi o'yinlarida ishtirok etganman. Mana shu musobaqada uchinchi o'rinni qo'lga kiritganmiz. Termadagi o'yinlarim tufayli «Paxtakor» murabbiylari nazariga tushdim. 1965 yili jamoa bosh murabbiyi Evgeniy Yakushin men bilan birga Dotsenko va Bektoshevni ham «Paxtakor»ga chaqirdi. O'shanda endi 18 yoshga to'lgan edim. Bu taklif men uchun juda katta ahamiyatga ega bo'lgan.
Ammo darhol «Paxtakor»ga o'tib ketishga vijdon yo'l qo'ymadi. «Spartak»ni shunchaki tashlab keta olmasdim. Shu erda futboldagi ilk saboqlarimni olganman. Shuning uchun eng birinchi qilgan ishim bosh murabbiyimiz Ma'ruf aka Akbarovdan ruxsat so'rash bo'lgan. Ustozim gapimni eshitgani hamono darhol meni qo'lladi va «Paxtakor»ga ketishimda oq fotiha berdilar. «Hammamiz ham «Paxtakor»ga futbolchi etishtirib berish uchun ishlaymiz. Bu bizning bosh jamoamiz», - degandi Ma'ruf aka. O'shanda ustozimning yana bir gapini bir umrga unutmaydigan bo'lib eslab qoldim: «Avvalo, yaxshi odam bo'lgin, keyin esa yaxshi futbolchi...»
Shu tariqa Krasnitskiy, Abduraimov, Pshenichnikov, Tojirov va Muhin kabi mashhur futbolchilar bilan bir jamoada o'ynay boshladim. Ularning har biri menga aka qatorida edi, ko'p yordami tekkan. Tajribali futbolchilar o'giti bilan katta futbolga qadam qo'ydim. «Paxtakor»da kuniga uch mahal mashg'ulot o'tar edik. Bizga qo'yiladigan talab juda yuqori bo'lgan. Murabbiylarimiz eng ko'p aytadigan gapi «mashg'ulot o'tamasang, g'alaba ham qozona olmaysan» edi.
«Ska Rostov»ga qarshi kechgan o'yinda ilk marta «Paxtakor» safida maydonga tushdim. Shundan so'ng faoliyatim boshlanib ketdi. 1967 yilga kelib jamoaga ancha o'rganib qoldim. O'sha yili bahorda Toshkentda «Boychechak» nomli musobaqa bo'lib o'tdi. Bizning iqlimimiz bahorda yirik musobaqalarni qabul qilish uchun qulay edi. Shu sababli butun ittifoqdan jamoalar yurtimizga kelishdi. O'shanda Toshkent viloyatidagi «Politotdel» o'yingohi endi qurilib, foydalanishga topshirilgandi. Musobaqa doirasida to'rtta o'yin o'tkazdik va men 4ta gol urib, to'purar bo'lganman.
YaShINGA URGAN GOLIM
- 1968 yilda sobiq ittifoq chempionati doirasida Moskvaning «Dinamo» klubiga qarshi o'tkazgan o'yinimiz xotiramda saqlanib qolgan. Bu o'yinda gol urib, jamoamni mag'lubiyatdan qutqarib qolgandim. Ammo gap bunda emas. Chunki futbolda har bir gol bunday ahamiyatga ega bo'lavermaydi. Boshqa uchrashuvlarda ham hal qiluvchi gollarni urgan vaqtlarim bo'lgan. Ammo bu to'p dunyoning eng yaxshi darvozaboni, «Oltin to'p» sohibi, afsonaviy Lev Yashin darvozasiga kiritilgan edi.
O'yin esa juda og'ir o'tgan. «Dinamochilar» tarkibida Viktor Maslov nomli futbolchi bo'lardi. U nafaqat futbol, balki xokkey bilan ham professional tarzda shug'ullanardi. Qishda xokkey o'ynardi, bahorda esa yashil maydonga qaytardi. Juda iqtidorli futbolchi. Uchrashuvdagi ilk golni aynan u urdi. Ikkinchi bo'lim boshlangani hamono Maslov to'p kiritdi va biz 0:1 hisobida mag'lubiyatga uchray boshladik.
Oradan hech qancha o'tmay, 51-daqiqada javob golini urdik. O'sha hujumni hozir ham juda yaxshi eslayman. To'pni darvozabonimiz Lyubartsev o'yinga kiritdi, keyin Sharipov, Inoyatov va Abduraimov o'zaro pas tashlashib, meni qulay vaziyatga chiqarishdi. So'nggi zarbani berishda adashmadim. Men uchun eng yaxshi damlar edi o'shanda. Gol esa butun jamoa mehnati evaziga urilgandi. Men «Oltin to'p»ga da'vogarlik qilib turgan eng kuchli darvozabonni dog'da qoldirgandim.
Davomi InterFUTBOL gazetasi blogida.
— deya xabar beradi uff.uz nashri.
Bosh sahifaga
423