Tavsiya qilamiz:
UzBARCA.COM - FC Barcelona Muxlislar sayti !!!
" Real madrid " muxlislari sayti !!!
"FUTBOL TV " Yangiliklar !!
" Real madrid " muxlislari sayti !!!
"FUTBOL TV " Yangiliklar !!
Misoli shirin tush yoxud autsayderlarning muvaffaqiyatli yurishi (InterFUTBOL blogi)
Joriy mavsum Angliya premer-ligasi turnir jadvalida peshqadamlik qilayotgan «Lester» turdan-turga o'yinini kuchaytirib bormoqda. Grand jamoalarni birin-ketin taslim qilayotgan jamoa muxlisu mutaxassislarni lol qoldirishda davom etmoqda.
Vaholanki, bir yil avval ushbu klub o'ta qiyin ahvolda qolgan, chempionshipga tushib ketadiganlar qatorida borayotgandi. Shundan kelib chiqib, «tulkilar»ning keyingi mavsum kuchlilar ro'yxatini boshqarishlari hech kimning xayoliga kelmagandi. Ammo ko'rib turganimizdek, Klaudio Raneri boshchiligida futbolchilar mo''jiza yarata olishdi. Buni qarangki, jahon futboli tarixida shunga o'xshash holatlar ko'p ro'y bergan ekan. Quyidagi maqolada aynan autsayder sifatida ko'rilgan jamoalarning shov-shuvli ishtiroklari haqida so'z boradi.
«Sent-Eten», 1964 yil
Frantsiyaning eng sovrindor jamoasi o'tgan asrning 60-yillarida murakkab davrni boshdan kechirgan. Birgina chempionlik unvoniga ega klub dastlab o'rtamiyonaga aylandi, keyin esa elitada jon saqlab qolish uchun kurashdi va oxir-oqibat, Liga 2ga ravona bo'ldi. Qizig'i, «Sent-Eten» keyingi yiliyoq oliy divizionga qaytdi, ammo bu bosh murabbiy Fransua Vikarni iste'fodan saqlab qololmadi.
Rahbariyat jamoaga yagona chempionlikni tuhfa etgan sobiq o'yinchi - Jan Snellyani ortga qaytardi. U o'zi bilan hujumchi Rashid Meklufini olib keldi. O'sha mavsum barcha umidlar oqlandi: «Sent-Eten» ikkinchi marta Liga 1 g'olibiga aylandi. Shu tariqa, klub elitada o'z o'rnini topdi, bir mavsumdan so'ng muvaffaqiyat yana takrorlandi. Keyinchalik Snellya ketganidan keyin ham jamoaning natijalari o'zgarishsiz qolib, kelgusi 20 yil etakchilikni hech kimga bermadi.
«Monako», 1978 yil
Yo'q, gap hozirgi «Monako» haqida bormaydi. 2013 yili oliy divizionga qaytgan jamoa tarkibini Xames Rodriges, Radamel Falkao, Joao Moutino kabi futbolchilar bilan to'ldirdi. Transferlarga 150 million evroga yaqin pul sarfladi. Klub favoritlardan biri sanaldi, ikkinchi o'rin («PSJ»dan keyin)ning egallanishi esa oddiy qabul qilindi. Ammo 30 yil avval hammasi yanada jozibaliroq kechgandi.
1970 yillarda «Monako» o'ziga xos liftga aylangandi: turnir jadvalida goh yuqoriga, goh pastga harakatlanardi. O'sha kezlari etakchilik maqomi «Sent-Eten», «Nant» va «Marsel»ga tegishli edi. Qolganlar esa UEFA kubogi yo'llanmasini beruvchi o'rinlar uchun kurashishardi. O'shanda «Monako» «Reyms»dan argentinalik hujumchi Delio Onnisni xarid qildi. O'z navbatida, ushbu futbolchi keyingi besh mavsumning har birida 25tadan gol urdi. Ammo shu ham jamoani darhol muvaffaqiyat sari etaklamadi. Monakoliklar turnir jadvali o'rtasidan ko'tarila olishmas, 1967 yilga kelib esa elitani butunlay tark etishdi. Shunda klub «Sent-Eten»nikiga o'xshash yo'lni tanladi: 15 yil avvalgi omadli davr sababchisi bo'lgan Lyusen Ledyuk bosh murabbiylikka qaytarildi. Natijada, «Monako» dastlab quyi divizion, bir yil o'tib esa Liga 1 g'olibligini qo'lga kiritdi. Keyinchalik ushbu maqomni ushlab qolishning iloji bo'lmadi, ammo klub hamisha medallar uchun kurashdi. oradan 4 yil o'tgach, yana chempionlikka erishdi. Lekin bu natija boshqa tarkib bilan qo'lga kiritildi.
«Kevo», 2002 yil
Ushbu klub ilk marta «A» seriyasida qatnashganida 2001|2002 yillar mavsumi boshlangandi. Verona jamoasi mahalliy aholi o'rtasida u qadar obro'ga ega emasdi. Hattoki, «Verona» ishqibozlari «Kevo»ga qarshi kechadigan bahslar asalarilar uchishni boshlagan paytdagina derbi maqomiga ega bo'lishi haqida qo'shiq to'qishgandi. Luiji del Neri jamoani elitaga olib chiqqach, muxlislar o'z yoqimtoylarini «uchar asalarilar» deb atashga ko'nikdilar.
O'sha yili «Kevo»ning autsayderlar ro'yxati favoriti bo'lishi kutilgandi, ammo jamoa chempionatda uzoq vaqt peshqadamlik qilib, yakunda shov-shuvli tarzda beshinchi o'rinni qo'lga kiritdi. Bundan ham yaxshiroq natija qayd etilishi mumkin edi-yu, biroq «uchar asalarilar» himoyaviy uslubdan voz kechib, jozibali futbol o'ynashga e'tibor qaratdilar. Darvoqe, o'sha mavsum «Verona» quyi divizionga ravona bo'ldi... «Kevo» esa ortiqcha muvaffaqiyatga erishmay, o'rtamiyonalar qatorida yurdi. Ba'zan «V» seriyaga ham «sayr uyushtirdi».
«Rubin», 2003, 2008 yillar
Qozonliklar Qurbon Berdiev boshchiligida shu qadar ko'p karomat ko'rsatishdiki, keyinchalik ularning syurprizlari ko'pchilikni ajablantirmay qo'ydi. Ammo «Rubin» premer-ligada debyutini nishonlaganida bunday bo'lishini hech kim kutmagandi. Darvoqe, dastlabki bahslar unchalik muvaffaqiyatli kechmadi - TsSKAga 0:4 hisobida imkoniyat boy berildi. Biroq vaqt o'tgani sari klub o'zining nimalarga qodirligini ko'rsatdi: uchinchi o'rin va chempionatning eng yaxshi himoyasi. Keyingi bir nechta mavsum barqarorlik etishmadi. «Rubin» transferlarga ko'p pul sarfladi, ba'zan medallar uchun kurashdi, gohida esa ilojsiz tarzda jadvalning quyi qismida kezdi.
Davomi InterFUTBOL gazetasi blogida.
— deya xabar beradi uff.uz nashri.
Vaholanki, bir yil avval ushbu klub o'ta qiyin ahvolda qolgan, chempionshipga tushib ketadiganlar qatorida borayotgandi. Shundan kelib chiqib, «tulkilar»ning keyingi mavsum kuchlilar ro'yxatini boshqarishlari hech kimning xayoliga kelmagandi. Ammo ko'rib turganimizdek, Klaudio Raneri boshchiligida futbolchilar mo''jiza yarata olishdi. Buni qarangki, jahon futboli tarixida shunga o'xshash holatlar ko'p ro'y bergan ekan. Quyidagi maqolada aynan autsayder sifatida ko'rilgan jamoalarning shov-shuvli ishtiroklari haqida so'z boradi.
«Sent-Eten», 1964 yil
Frantsiyaning eng sovrindor jamoasi o'tgan asrning 60-yillarida murakkab davrni boshdan kechirgan. Birgina chempionlik unvoniga ega klub dastlab o'rtamiyonaga aylandi, keyin esa elitada jon saqlab qolish uchun kurashdi va oxir-oqibat, Liga 2ga ravona bo'ldi. Qizig'i, «Sent-Eten» keyingi yiliyoq oliy divizionga qaytdi, ammo bu bosh murabbiy Fransua Vikarni iste'fodan saqlab qololmadi.
Rahbariyat jamoaga yagona chempionlikni tuhfa etgan sobiq o'yinchi - Jan Snellyani ortga qaytardi. U o'zi bilan hujumchi Rashid Meklufini olib keldi. O'sha mavsum barcha umidlar oqlandi: «Sent-Eten» ikkinchi marta Liga 1 g'olibiga aylandi. Shu tariqa, klub elitada o'z o'rnini topdi, bir mavsumdan so'ng muvaffaqiyat yana takrorlandi. Keyinchalik Snellya ketganidan keyin ham jamoaning natijalari o'zgarishsiz qolib, kelgusi 20 yil etakchilikni hech kimga bermadi.
«Monako», 1978 yil
Yo'q, gap hozirgi «Monako» haqida bormaydi. 2013 yili oliy divizionga qaytgan jamoa tarkibini Xames Rodriges, Radamel Falkao, Joao Moutino kabi futbolchilar bilan to'ldirdi. Transferlarga 150 million evroga yaqin pul sarfladi. Klub favoritlardan biri sanaldi, ikkinchi o'rin («PSJ»dan keyin)ning egallanishi esa oddiy qabul qilindi. Ammo 30 yil avval hammasi yanada jozibaliroq kechgandi.
1970 yillarda «Monako» o'ziga xos liftga aylangandi: turnir jadvalida goh yuqoriga, goh pastga harakatlanardi. O'sha kezlari etakchilik maqomi «Sent-Eten», «Nant» va «Marsel»ga tegishli edi. Qolganlar esa UEFA kubogi yo'llanmasini beruvchi o'rinlar uchun kurashishardi. O'shanda «Monako» «Reyms»dan argentinalik hujumchi Delio Onnisni xarid qildi. O'z navbatida, ushbu futbolchi keyingi besh mavsumning har birida 25tadan gol urdi. Ammo shu ham jamoani darhol muvaffaqiyat sari etaklamadi. Monakoliklar turnir jadvali o'rtasidan ko'tarila olishmas, 1967 yilga kelib esa elitani butunlay tark etishdi. Shunda klub «Sent-Eten»nikiga o'xshash yo'lni tanladi: 15 yil avvalgi omadli davr sababchisi bo'lgan Lyusen Ledyuk bosh murabbiylikka qaytarildi. Natijada, «Monako» dastlab quyi divizion, bir yil o'tib esa Liga 1 g'olibligini qo'lga kiritdi. Keyinchalik ushbu maqomni ushlab qolishning iloji bo'lmadi, ammo klub hamisha medallar uchun kurashdi. oradan 4 yil o'tgach, yana chempionlikka erishdi. Lekin bu natija boshqa tarkib bilan qo'lga kiritildi.
«Kevo», 2002 yil
Ushbu klub ilk marta «A» seriyasida qatnashganida 2001|2002 yillar mavsumi boshlangandi. Verona jamoasi mahalliy aholi o'rtasida u qadar obro'ga ega emasdi. Hattoki, «Verona» ishqibozlari «Kevo»ga qarshi kechadigan bahslar asalarilar uchishni boshlagan paytdagina derbi maqomiga ega bo'lishi haqida qo'shiq to'qishgandi. Luiji del Neri jamoani elitaga olib chiqqach, muxlislar o'z yoqimtoylarini «uchar asalarilar» deb atashga ko'nikdilar.
O'sha yili «Kevo»ning autsayderlar ro'yxati favoriti bo'lishi kutilgandi, ammo jamoa chempionatda uzoq vaqt peshqadamlik qilib, yakunda shov-shuvli tarzda beshinchi o'rinni qo'lga kiritdi. Bundan ham yaxshiroq natija qayd etilishi mumkin edi-yu, biroq «uchar asalarilar» himoyaviy uslubdan voz kechib, jozibali futbol o'ynashga e'tibor qaratdilar. Darvoqe, o'sha mavsum «Verona» quyi divizionga ravona bo'ldi... «Kevo» esa ortiqcha muvaffaqiyatga erishmay, o'rtamiyonalar qatorida yurdi. Ba'zan «V» seriyaga ham «sayr uyushtirdi».
«Rubin», 2003, 2008 yillar
Qozonliklar Qurbon Berdiev boshchiligida shu qadar ko'p karomat ko'rsatishdiki, keyinchalik ularning syurprizlari ko'pchilikni ajablantirmay qo'ydi. Ammo «Rubin» premer-ligada debyutini nishonlaganida bunday bo'lishini hech kim kutmagandi. Darvoqe, dastlabki bahslar unchalik muvaffaqiyatli kechmadi - TsSKAga 0:4 hisobida imkoniyat boy berildi. Biroq vaqt o'tgani sari klub o'zining nimalarga qodirligini ko'rsatdi: uchinchi o'rin va chempionatning eng yaxshi himoyasi. Keyingi bir nechta mavsum barqarorlik etishmadi. «Rubin» transferlarga ko'p pul sarfladi, ba'zan medallar uchun kurashdi, gohida esa ilojsiz tarzda jadvalning quyi qismida kezdi.
Davomi InterFUTBOL gazetasi blogida.
— deya xabar beradi uff.uz nashri.