Vadim Abramovning «Paxtakor» bilan o'yindan so'ng bildirgan fikrlari, o'z gaplari bilan O'FF rahbariyatining e'tiroziga sabab bo'lgani futbol jamoatchiligi orasida ko'p muhokama qilinmoqda. Ayrim OAV vakillari hamda oddiy o'quvchilar tomonidan mazkur holatning bo'rttirilishi kuzatildi. Men esa tobora ko'kka o'rlayotgan alanga taftini biroz pasaytirishga urinib ko'rmoqchiman.

O'z tajribamdan kelib chiqib aytadigan bo'lsam, Abramovning fe'l-atvori hazilga moyil. Ushbu mutaxassis har qanday qiyin vaziyatni ham hazilomuz fikrlar orqali yumshatishga intiladi. «Paxtakor»-«Lokomotiv» o'yinidan keyin­ aytgan gaplari ham shular jumlasidan. U «sherlar»ni chempionlik bilan tabrikladi. Aslida esa, Abramov hamma qatori g'oliblik masalasi hozircha hal etilmaganini yaxshi tushunadi. Bunday deyishimga sabablar bisyor.

Taqvim

1. «Paxtakor»ni oldinda qiyin bahslar kutib turibdi. Farg'ona, Muborak, Qarshi klublari bilan mehmonda to'p suradigan «sherlar» «Bun­yodkor» stadionida ham jiddiy sinovga duch kelishadi. Uy uchrashuvlari ham oson kechmasligi aniq: grand­larni qiyin ahvolga solishning hadisini olgan «Metallurg» klubining «Lokomotiv»dan ochkolar tortib olgani e'tiborga molik. Qolaversa, «Paxtakor» har bir bahsga hayot-mamot masalasi sifatida qaraydigan «So'g'diyona», «Dinamo» va «Andijon» jamoalariga mezbonlik qiladi.

2. Taqvim o'ta zich va qizg'in. Qolaversa, «Paxtakor»ning aksariyat o'yinchi­lari O'zbekiston milliy terma jamoasiga jalb etilishadi. Bu ham qo'shimcha jismoniy zo'riqishni yuzaga keltiradi — mashg'ulotlar, o'yin­lar va safarlar. O'z navbatida, ruhiy masalaga ham befarq bo'lmaslik joiz, zero futbolchilar zimmasida ham bosh jamoa, ham klub sharafini himoya qilish, shu tariqa ishqibozlar ishonchini oqlashdek mas'uliyatli vazifa turibdi.

«Loko»ga nisbatan osonroq…

Andijon, Qo'qon, Navoiy va Namanganga safar uyushtiriladi. Uyda esa «Olmaliq», «Buxoro», «Sho'rtan» hamda «Mash'al» mehmon bo'lishadi. Ushbu ro'yxat Chempionlar Ligasi yo'llanmasiga da'vogarlik qilayotgan klublardan xoli. Uy uchrashuvlarida raqiblik qiladigan jamoalarning uchtasi mavsumda oldiga qo'ygan vazifani deyarli uddalagan. Safar uchrashuvlari ham unchalik xavotirli emas. To'g'ri, Navoiy va Namangan jamoalari kuchli xarakterga ega, ammo ularning elitani tark etish xavfidan xoli ekanliklarini inobatga olsak, «temiryo'lchilar»ga ortiqcha boshog'riq tug'dirmasliklari haqiqatga yaqin. Boz ustiga, «Loko»dagi ijrochilarning darajasi har bir bahsga faqat g'alaba ruhida tayyorgarlik ko'rilishini taqozo etadi.

Endi esa har ikki da'vogarning chempionlik yo'lidagi imkoniyatlarini chamalaymiz. Demak, «Paxtakor»ga «Neft­chi», «Nasaf» va «Bunyodkor» bilan o'yinlar oson kechmaydi. «Mash'al» ham «sherlar»ga qarshi mutlaqo boshqacha kayfiyatda maydonga tushishga odatlangan. Bundan ko'rinadiki, «Paxtakor»ni chempionlik bilan tabriklashga hali erta.

Endi Vadim Karlenovichning fikrlari va ommaning unga munosabatiga to'xtalsak. Yuqorida qayd etilganidek, Abramov hazil-mutoyibaga moyil mutaxassis. Buni u bilan yaqindan suhbatlashganlar yaxshi bilishadi. Shunday ekan, uning har bir so'zini jiddiy qabul qilish ham to'g'ri emas.

Bu san'at emas, shunchaki insonning tabiati. Muxlis esa nimani xohlayapti? Murabbiy har bir o'yindan so'ng siyqasi chiqqan gaplarni takrorlayversinmi? Ehtimol Abramovning aytganlari O'FF rahbariyatiga yoqmagandir, lekin futbolda shunday voqealar ham uchrab turadi. Sizningcha, murabbiylar biror fikr bildirish chog'ida uning yuqoridagilarga yoqish-yoqmasligini inobatga olishsinmi? U holda kuchli mutaxassislar etishib chiqishiga ishonish mumkinmi?

Darvoqe, muhtaram o'quvchilar orasida O'FF, TJM, PFL hamda hakamlar va inspektorlar qo'mitasini tan­qid qiluvchilar bisyor. To'g'ri, Abramov mashhur inson, ammo bu omil uning fikr bildirishiga cheklov qo'yilishiga sabab bo'lmasligi kerak. Murabbiyning masalaga ijodiy yondashib, o'z g'oyalarini xalqqa etkazishga haqqi bor. Buni qay taxlit amalga oshirishi ahamiyatsiz, axir har kimning o'ziga yarasha plyus va minuslari bor. Minuslar haqida gapirmaymiz, hozir mavridi emas. Plyuslar esa hammaga ma'lum.

Babayan va Abramov — turli xil insonlar. Samvel Vyacheslavovich o'z faoliyatiga chuqur kirishadiganlardan: doimo nima bilandir band, hamisha ishi ko'p, har bir futbolchi bilan alohida suhbatlashishga vaqt topadi. U bilan omma orasida ham, yakkama-yakka holatda ham qiyinchiliksiz til topishish mumkin. Har qanday vaziyatda ham nimani o'ylayotgani, nima demoqchiligini yashirmay ayta oladi.

Abramov esa o'zga dunyo. Haqiqiy hazilkash, eng tajribali mutaxassis ham uning yuziga qarab jiddiy gapiryaptimi yoki hazillashyaptimi, aniqlashi qiyin. Vadim Karlenovichni u bilan ko'p yillar mobaynida birga ishlaganlargina to'g'ri tushunishlari mumkin. Yangilar esa qiynalishlari aniq, hammasi insonning o'ziga bog'liq.

Har ikki mutaxassis klublarida o'ziga yarasha obro' qozonishgan. Babayan endi milliy termada. Uning fe'l-atvoridan bosh jamoaga jalb etilayotgan har futbolchi xabar topmoqda. Ikkisi ham kuchli ruhshunos, faqat Babayandagi eskilikka moyillik darajasi pastroq. Samvel Vyacheslavovich hamma vaqt nimanidir o'rganishga intiladi: tinmay izlanadi, yangicha uslub va texnologiyalarni o'zlashtiradi, yangi aloqalarni o'rnatib, bularning barini o'z ishida mujassamlashtirishga harakat qiladi. Buni avval klubda amalga oshirdi, endi esa terma jamoaga tatbiq etyapti. Abramov esa, mening fikrimcha, an'analarga sodiq qolishni ma'qul ko'radi. Aniqrog'i, nimaga ko'nikkan bo'lsa, bu uning uchun eng kuchli va qulay vositaga aylanadi.

Abramovning gaplariga O'FF rahbariyati munosabat bildirishi shart edi, amalda shunday ham bo'ldi. Mirabror Zufarovichning vaziyatga diplomatik tarzda yondashgani ahamiyatga molik. Ha, unga Vadim Karlenovichning gaplari yoqmadi, ha, buni aniq-tiniq so'zlar bilan tushuntirib berildi. Xo'sh, nima bo'pti? Axir futbol shunday voqealar evaziga ham o'z jozibasini saqlab qoladi. Demak, pashshadan fil yasash shart emas, azizlar!

Manba: interfutbol.uz