Igor Sergeev joriy mavsum O'zbekiston chempionatining eng yaxshi to'purari bo'lishga nomzod futbolchi. Bu yil unga raqobat tug'diradigan faqat bir hujumchi bor - Bahriddin Vahobov.
Ammo Igordan farq­li o'laroq,  «Qizilqum» vakili o'z jamoasining asosiy penaltichisi ekanini inobatga olsak, Sergeevning gollari qadri ancha oshishi turgan gap. Igor mavsum davomida 17ta  gol urgan bo'lsa, ushbu to'plardan faqat uchtasi penaltidan kiritilgan. U bilan uyushtirgan suhbatimiz aynan hujum masalasiga bag'ishlandi. Shu bilan birga, so'nggi vaqtlarda «Paxtakor» - «Metallurg» o'yini sababli yuzaga kelgan vaziyatga ham to'xtalib o'tdik.
- Igor, «Metallurg» bilan bo'lib o'tgan o'yindan so'ng turli gap-so'zlar paydo bo'ldi. Bu holat siz va jamoangizga salbiy ta'sir o'tkazmayaptimi?
- Men hamma narsaga e'tibor qaratavermayman. Butun fikru xayolim faqat o'yinga yo'naltirilgan va ortiqcha muammolar bilan boshimni qotirmayman. Albatta, so'nggi voqealarga bepisand bo'lish juda qiyin. Ammo bunday holat menda faqat sof sportcha g'azabni qo'zg'aydi, xolos. Maydonga tushib, o'z o'yinim bilan kim aslida kimligini isbotlab bermoqchiman. Biz - futbolchimiz va har doim o'z ishimizni to'g'ri bajarganmiz. Har bir o'yinda 90 daqiqa ter to'kib, mehnat qilamiz va boshqa narsani bilmaymiz. Shunday ekan, so'nggi voqealar bizdagi g'alabaga bo'lgan ishtiyoqni yanada oshirdi, xolos.
- Ushbu mavsum to'purarlik mahoratini namoyish qilib, haqli ravishda etakchilar safida boryapsiz. Ammo so'nggi uchrashuvlarda negadir gollarni faqat penaltidan uryapsiz. Mavsum davomida kiritgan 17ta to'pingizning faqat uchtasi penaltidan amalga oshirilgan.
- Gap shundaki, jamoamizning asosiy penaltichisi Kaxi Maxaradze hisoblanadi. Ammo so'nggi o'yinlarda u mazkur vazifani menga topshirdi. Bilasizmi, butun mavsum davomida og'ir uchrashuvlarda maydonga tushgandan so'ng, bunday mas'uliyatli ish ba'zan og'irlik qilib qolishi mumkin. Kaxi deyarli har bir o'yinda to'liq ishtirok etdi. Bu esa futbolchini charchatadi. Eski jarohatlar qo'zg'ab qolishi mumkin, tanada og'riq his qilasiz. Mavsum oxiriga kelib, har qanday futbolchida noqulayliklar paydo bo'ladi. Yana ruhiy zo'riqish ham bor. Shu sababli bo'lsa kerak, Kaxi penalti tepishni menga topshirdi. Men esa gol urib, shu orqali jamoamga yordam beryapman. Ammo bu bilan o'yinda gol urishdan to'xtab qolganim yo'q, nasib qilsa, kelgusi uchrashuvlarda albatta, raqib darvozalarini ishg'ol qilaman.
- Sizda hujumchilarga xos iqtidor bor, ammo nima uchundir o'sha mahoratdan ko'p foydalanavermaysiz. Masalan, birinchi davrada «Bun­yodkor»ga qarshi kechgan bahsda individual mahorat evaziga ajoyib to'p kiritib, 1:0 hisobidagi g'alabaga sababchi bo'lgandingiz. Ammo bunday gollaringiz ko'p emas. Sababini bilsak bo'ladimi? Nima uchun individual mahoratdan ko'p foydalanmaysiz?
- Futbol faqat bir kishi tomonidan o'ynalmaydi, jamoa bo'lib to'p surish lozim. Shunday ekan, nima uchun sheriklarimga pas berish imkoni bo'lgan vaqtda raqibni aldashim kerak? Axir bu bilan to'pni yo'qotib qo'yishim va jamoamni qiyin ahvolga solib qo'yishim mumkin. To'g'ri, jarima maydonchasi ichida yolg'iz qolganda raqibni aldashga va darvoza tomon zarba berishga harakat qilaman. «Bunyodkor»ga qarshi kechgan o'yinda ham xuddi shunday vaziyat yuzaga kelgan edi va men undan foydalandim. Ammo qulayroq vaziyatda turgan jamoadoshimni ko'rsam, albatta, unga pas beraman. Futbol faqat individual mahoratdan iborat emas, g'alabalarga butun jamoa bo'lib erishish kerak.
- Arab futbolchilariga e'tibor qaratsak, ular raqibni aldashda mutlaqo tortinmasliklarini ko'ramiz. Bu holat esa o'z navbatida, texnik mahoratni kuchaytiradi. O'zbek futboliga aynan shunday o'yinchilar etishmayotgandek. Hatto texnik mahorati borlar ham undan foydalanmaslikka harakat qiladilar. Bu muammoni qanday echish mumkin?
- Arablarda bolalikda futbol shu yo'nalishda rivojlantiriladi. Ular yoshlikdan raqibni aldashga moyil bo'ladilar, shu sababli texnik jihatdan kuchli ko'rinishi mumkin. Ammo ularda bosh­qa muammo bor - jamoaviy o'yin namo­yish etishda oqsaydilar. Masalan, arab hujumchisi besh nafar himoyachini ham aldashga harakat qilaveradi. Aldab o'ta olsa-ku, mayli, aks holda, to'pni oldirib qo'yadi va jamoasini og'ir ahvolga solib qo'yishi turgan gap. Bizda ham shunday futbolchilar bor, ammo bosh­qa jamoadoshing qulayroq vaziyatda turganda nega to'pni unga uzatmaslik kerak? O'sha 5 nafar raqibni jamoadoshing bilan kombinatsiya tashkil qilish evaziga dog'da qoldirish mumkin-ku! Shunisi ishonchli emasmi?
- Bu holat mas'uliyatni o'z zimmangizga olishdan qo'rqishga olib kelmaydimi?
- Yo'q, bunday deb o'ylamayman. Masalan, shaxsan o'zim hujumchi sifatida qulay vaziyatga chiqdimmi, albatta, zarba beraman. Ammo o'zimdan ham yaxshiroq holatda turgan jamoadoshimni ko'rsam, to'pni unga uzatib berishim turgan gap. Biroq har doim ham emas. Gap shundaki, agar hujumchi mudom bir xil o'ynasa, raqib himoyachilari uni tezda «uqib» oladilar. Bu esa hujumdagi samaradorlikni «o'ldirishi» aniq. Men raqib kutmaydigan qaror qabul qilishga intilaman. Bir safar darvoza tomon zarba bersam, boshqasida jamoadoshimga to'p uzatishim mumkin. Shunda himoyachilar nima qilishingizni oldindan bila olmaydilar.
Davomi InterFUTBOL gazetasi blogida.
— deya xabar beradi uff.uz nashri.