«Shovqin hech narsani isbotlamaydi. Ko'pincha tuxum tuqqan tovuq shunday shang'illaydiki, go'yoki kichik bir sayyorani tuqqandek!» Bu so'zlar 19-asr so'ngida va 20-asrning boshlarida juda ko'plab romanu hikoyalarga mualliflik qilgan amerikalik taniqli yozuvchi Mark Tvenga tegishli edi. Mashhur publitsistga atab butun boshli maqolamni bag'ishlash niyatim yo'q, albatta. Shunchaki, bugungi kunda futbolimiz ichida aynan mana shu kabi «hech narsani isbotlamagan shovqinlar» to'g'risida mulohaza yuritmoqchiman. Yodingizdadir, «Paxtakor» va «Metallurg» jamoalari o'rtasidagi uchrashuv rasman kelishilgan deb e'lon qilingan edi. Turgan gapki, ushbu xabar juda ko'pchilikni hayron qoldirdi. Mavzu turli joylarda etarlicha muhokama qilindi. Muxlislar orasida katta shov-shuv ko'targanini ham alohida ta'kidlab o'tish joiz. OAV rasmiylari ko'z o'ngida futbolimiz prezidenti tomonidan «Paxtakor» sha'niga aytilgan so'zlar ko'pchilikni ajablantirdi. O'zbekiston futbol jamoatchiligi, xususan, shaxsan O'FF prezidenti Mirabror Usmonov ham bizning futbolimizda shubhali o'yinlarning mavjudligini tan oldi. Aynan mana shu omil sabab futbolimiz chindan ham rivojlanayotganiga hamda barchasi to'g'ri yo'ldan ketayotganiga ishonchimiz qaytadan tiklangandek bo'ldi. Ko'nglimizda qandaydir umid uchqunlari paydo bo'lishiga zamin yaratdi. Men «Paxtakor» va «Metallurg» o'rtasidagi uchrashuv kelishilgan o'yin deb topilganidan xursand bo'layotganim yo'q. Bu mudhish xodisa shusiz ham juda ko'plab iztiroblar girdobida qolib ketgan futbolimizni, «boks tilida» aytganda, «nokautga» uchratgani bor gap. Men boshqa mezonlar bo'yicha fikr yuritib, suyungan edim. Ya'nikim, nihoyat kelishilgan o'yinlarning borligini futbolimizning yuqori lavozimini band etganlarning barchasi tan olishdi. Biz-ku, bu ishlarning mavjudligiga avvaldan ishonch hosil qilganmiz. Ular ham ichki shubhalarimiz bekor emasligini tan olishga majbur bo'ldilar. Futbolimiz imijiga soya soladigan bu kabi chirkin ishlar oldini olinishi kishini xursand qilmasdan qo'ymasdi. Barchamiz hammasi tez orada yaxshilik bilan yakunlanishini kutgan edik. Biroq, ming afsuslar bo'lsinki, yaxshilik bilan faqatgina ertaklargina yakunlanar ekan… Vaqt o'tgani sari bu gaplar shunchaki yuzaki holat ekani, aslida esa na Mirabror Usmonov, na boshqa birov bu kabi chirkin ishlarga qarshi tura olmasligi tobora oydinlashib borar edi. Har doimgidek, bizning ishonchimizni suiste'mol qilishdi. Natijada hech narsa o'zgarmadi va hattoki, «Paxtakor» futbol klubi mutasaddilari chempionlikni tantanali ravishda nishonlashga ulgurishdi ham. Butun xalq oldida qat'iylik bilan balandparvoz so'zlari orqali «Paxtakor» rahbariyatini er bilan yakson qilishga va'da qilgan, ammo javob tariqasida «tarsaki» egan insonning qilmishlarini qanday tushunish kerakligi aqlimga sig'mayapti. Ochig'i, bu qaysi bir mantiqqa to'g'ri kelishini anglolmay halakman. «Bilamiz, «Paxtakor» xalq jamoasi, lekin mavsum yakunlari bo'yicha «Paxtakor» chempion bo'ladimi, kumush yoki bronza medallarini oladimi, qanday o'rinni olishidan qat'iy nazar, bo'lib o'tgan voqealardan keyin jamoa a'zolari bu medallarni qanday taqib yurisharkan?» deb, jon kuydirib gapirgan edi O'FF prezidenti. Ularning oltin medal taqqanlarini mana biz ko'rdik, tomosha qildik. Taqqanda ham juda mag'rurlik bilan, savlat to'kib taqib yurishdi. Hattoki, katta bazm uyushtirib berishdi. Yuzlari zarracha qizargani ham yo'q. Hammasi hech nima bo'lmagandek bir pasda o'tib ketdi. Hech kim g'ing demadi-ya!.. Bugungi kunda futbolimiz ichida «oldi-berdi» voqealar, kelishilgan o'yinlar va boshqa bir qancha jirkanch ishlarning ommalashib borayotganini ko'rib va bilib turib jim yurgan futbolimiz rahbarlariga tasannolar bo'lsin. Zotan, bu kabi xalqning mezoniga tegadigan ishlarning boriga ham, yo'g'iga ham e'tibor bermaslik, o'zini hammadan olib qochishlik va o'z ishini hech narsa sodir bo'lmagandek sidqidildan davom ettirishlik chinakam «dovyurak» insonning ishidir. Endilikda, «Nima sababdan jamoalarimiz Osiyo chempionlar ligasi musobaqasida o'z guruhidan chiqolmayapti?» hamda «Nima uchun o'z maqsadiga erishishimiz uchun har doim «hakamlarning xatosi» yo'limizga to'g'anoq bo'lmoqda?», degan ahmoqona savollarni yig'ishtirib qo'ygan ma'qul. Undan ko'ra, o'zimizga savol berib ko'raylik-chi, ichimizda bolalab yotgan ushbu chirkin ishlarning oxiri yo'q ekan, bizning HALOL YuTUKLARga erishishga haqimiz bormi o'zi?! Ko'k rangli formalar terma jamoamizga omad keltirishiga Samvel Babayan chin ko'ngildan ishongan edi. Ammo, milliy terma jamoamizning bosh murabbiyi bir paytlar o'zi ham qanda qilmagan «hakamlar o'yini» kun kelib o'zining ro'pparasidan chiqishi mumkinligiga ishonmagani chatoq ekan. Mening shaxsiy nuqtai nazarim bo'yicha, bir paytlar futbol qonun-qoidalariga rioya qilmay, o'z bilganidan qolmagan va yakunda futbol muxlislarini qaqshatgan bu olomon qattiq qarg'ish kasofatiga urilgandek tuyulayapti. Axir, o'ylab ko'ring, yo'q joydan darvozamizga belgilangan penalti va yakunda ushbu o'n bir metrlik jarima zarbasidan urilgan gol o'yinning yakuniy hisobiga o'z ta'sirini o'tkazishi… Sizga bu holat «Paxtakor» bilan «Metallurg» qarama-qarshiligini eslatib yubormadimi? Davlatimiz rahbari tomonidan futbolga berilayotgan e'tibor juda yuqori hamda futbolimizni rivojlantirish bo'yicha oxirgi yillarda qilinayotgan islohotlar, amalga oshirilayotgan salmoqli ishlar zamirida futbolimiz yangi darajaga chiqqani haqiqat. Buni O'FFda baland o'rinlarni band etib kelayotgan rahbarlarimiz ham juda yaxshi bilishadi. Ular shu asnoda bizga turli va'dalalarni berib kelishgan. Ammo, mana bir necha yildirki, va'dalar «quruq»ligicha qolayotgani kishini ajablantirmay qo'ymaydi. Futbol muxlislar uchun o'ynaladi. Muxlislar esa allaqachon mag'lubiyatlardan bezib ketishgan. Xo'sh, nima sababdan terma jamoa va klublarimiz hanuzgacha biror-bir maqtanishga arziguli yutuqlarga erishgani yo'q?! Bunga kim aybdor? ...
Davomi «TAFSILOT.UZ» saytida
— deya xabar beradi uff.uz nashri.