Imperatorening 87 yoshli "Napoli"ga muxlislik qiladi. Uning otasi alcgeymera (miya hujayralarining shikastlanishi) kasalligiga chalingan. Bu kasallik tufayli asta-sekin xotirasini yoqotib bormoqda. Hattoki, ikki-uch kun oldin bo'lgan voqealarni ham unutib qo'yadi. Vinchenco otasini xursand qilishning ajoyib yo'lini topdi: har ikki kunning birida otasiga "Napoli" turinliklar ustidan g'alaba qozondi deb aytadi.
"Har 2-3 kunda otamning yoniga borib bugun yashanba deb aytaman. U Italiya CHempionati o'yinlari faqat dam olish kuni bo'lib o'tadi deb o'ylaydi. Men esa so'zimda davom etib: "Dada, bugun "Keksa sinora" "Napoli"ga qarshi maydonga tushadi deyman. O'sha payt uning yuzida hayojon aralash havotir ham paydo bo'ladi. CHunki uning jamoasi "Yuve"ga mag'lub bo'lishidan juda ham qo'rqadi", — deydi jurnalist.
Otamning xonasidagi televizorga kabel ulanmagani sababli futbol tomosha qilishning iloji yo'q. Uning o'zi o'yin natijasini bila olmaydi. So'ng men ishga ketdim deya chiqib ketaman. Yarim soatdan keyin esa unga qo'ng'iroq qilaman va bor ovozim bilan baqirib shunday deyman: "Dada, g'alaba muborak. "Napoli" yutdi!"
"Enco, rostdanmi? — otamning ovozi titrab, quvonchi ichiga sig'may ketadi. — Qanday yaxshi xabar! Ishongim kelmayapti!"
"Napoli" — otamni davolaydigan, unga quvonch bag'ishlab, sog'lig'ini ijobiy tomonga o'zgartiradigan dori. Kuni kecha bo'lgan o'yindagi natija ham muhim emas. CHunki otamning sevimli "Napoli"si doim g'alaba qozonadi.
Nozima Zaripova tarjimasi