Salkam bir yil davomida bu mutaxassis bilan birga ishlab uning ko'plab professional va insoniy jihatlariga tan berdim.
Kuper har doim futbolchilar bilan bir xil sharoitda bo'lishni istardi. O'zi uchun alohida imtiyoz va qulayliklar yaratishni so'ramagan. Safardagi o'yinlarga uchganimizda, hamisha samolyotning ekonom klassida futbolchilar bilan birga o'tirardi. Hech qachon bizness klassdan chipta olib berishni talab qilmagan (Xorijiy murabbiy u yoqda tursin, mahalliy murabbiylarimiz orasida ham safardagi o'yinlarga biznes klassda uchmaydigan murabbiyni bilmayman).
Toshkentda O'FA tomonidan taqdim qilingan uyda bir o'zi yashar, xizmatkordan voz kechgandi. Barcha uy ishlarini o'zi qilardi. Uyda-ku mayli, mashg'ulotlarda ham bazan fishka va nakidkalarni tashib yurganiga guvoh bo'lganman. Bunday ishlarni bajarishdan or qilmasdi. Tabiiy qabul qilardi.
Terma jamoa delegaciyasidagi barcha bilan birdek munosabatda bo'lardi. Birovning ishiga aralashmas, hammaga xo'jayinchilik qilishni yoqtirmasdi. Osiyo Kubogida matbuot anjumaniga qaysi futbolchini olib borish haqida so'raganimda: "Sen matbuot kotibisan. Buni hal qilish sening vakolatingga kiradi. Istalgan futbolchini aytsang, men birga olib boraman", - deb aytgandi.)
Boshqa millat, boshqa dindagi odam bo'lishiga qaramay, O'FA va terma jamoada ishlaydigan insonlarning to'y va marakasiga borish uchun albatta vaqt topardi. To'y bo'lsa, samimiy tabriklab, aza paytda ko'ngil so'rab turardi. O'zbekchasiga aytganda, oqibatli inson edi.
Feliz cumpleaños, Mister!
Yoqubjon Bobojonovning feysbukdagi sahifasidan olindi