Borimiz shu emas, Samvel Vyacheslavovich! Biz bundan ortig'iga loyiqmiz.

Hali 15-soniya boshlanmay turib gol urdik, ammo keyinchalik ikkita to'p o'tkazib yubordik. Bir amallab hisobni tenglashtirgandik, ammo oxirida yana o'tkazib yubordik. Natijada yana mag'lubiyat va xayr, Rio olimpiadasi.

O'yindan keyin bosh murabbiyning matbuot anjumanida aytgan gaplari juda diqqatimni tortdi. "Bugun biz Rio olimpiadasi yo'llanmasi uchun kurashayotgan jamoaga yutqazdik. Nima ham derdim, demak bugungi kunda bizning imkoniyatlarimiz, borimiz shu ekan", deya aytib o'tgan bosh murabbiy Samvel Babayan. Albatta, murabbiy tanlangan tarkib va taktika kelib chiqqan holda "Borimiz shu" bo'lishi mumkin, lekin umuman olganda, biz bundan ortig'iga loyiq edik. Aslida-ku, biz sizda "Rio olimpiadasi uchun kurashayotgan jamoani engdik" degan gapni kutgandik.

Biz Dohadagi musobaqaga kelmasligimiz ham mumkin edi. Agar o'shanda Iordaniya Quvaytni yutib bizga "yordam" bermaganida, Samvel Babayan ham, futbolchilar ham xuddi biz kabi Osiyo chempionatini televizor qarshisida kuzatayotgan bo'lishardi. Lekin shu ergacha keldikmi, bas, shunga yarasha tayyorgarlik ko'rish talab etilardi.

Olimpiya terma jamoamiz Doha yo'llanmasini qo'lga kiritgani bilan avvalgi bosh murabbiy Baxtiyor Ashurmatov istefoga chiqarildi. Unda keyin biroz muddat bosh murabbiysiz qolgan olimpiyachilarga Viktor Jalilov javobgarlik qiladigan bo'ldi. Jalilov qo'l ostida jamoa hali birorta o'yin o'tkazmay turib, yana murabbiy o'zgardi: bu safar Samvel Babayan jamoani qabul qilib oldi. Samvel Babayan bungacha milliy terma jamoa bilan ketma-ket muvaffaqiyatga erishib kelgan murabbiy emasmi, ko'pchilik tolmonidan iliq qarshi olindi.

Aslida-ku, yangi bosh murabbiyning milliy termada qisqa vaqt ichidagi siyosati ham keng muhokamaga sababchi bo'layotgandi, biroq g'alabalar hammasini yopib ketdi. Ayniqsa, safarda Bahrayn 4:0 hisobida mag'lub etilganidan so'ng bosh murabbiy nima qilmasin, tarkibga kimlarni qo'ymasin yarashgandek tuyulaverdi. CHunki futbolda faqat g'alabagina hammasini yopib keta oladi. Natijada Babayanning olimpiyachilarga bosh bo'lgani hech kimda ortiqcha etiroz ham, savol ham tug'dirmadi.

Oldinda esa bizda (U-23) Osiyo chempionati - Olimpiada o'yinlariga beriladigan yo'llanma uchun kurash kutib turgandi. Birinchi o'yindayoq Olimpiadaga hali tayyor emasligimiz ko'rinib qoldi. Men bu erda saudiyalik hakamning xatolarini nazarda tutayotganim yo'q. Hakamlik o'z yo'liga, ammo biz o'z o'yinimiz bilan Osiyoda maqtanadigan jamoa emasdik. Avvalo tarkib tanlashda xatolarga yo'l qo'yildi. Hozirgi murabbiyi ko'proq o'zi yoshligidan tarbiyalagan futbolchilarga ishonch bildirib, ular ishonchimni hech qachon suiistemol qilmaydi degan niyat bilanmi, har holda o'yin amaliyoti bo'lsa-bo'lmasa, o'yinga tayyor bo'lsa-bo'lmasa asosiy tarkibda tushirdi.

Natijasi esa o'zingizga malum. SHundog'am past darajadagi o'yinimizga bosh hakam ham "o'z hissasi"ni qo'shib, bizni har tomonlama "sindirishdi". Biz bu erda hech bir futbolchini ayblay olmaymiz, falonchi yomon o'ynadi, pistonchi o'ziga yuklatilgan ishni bajarmadi kabi gaplardan yiroqmiz. CHunki futbolchi xuddi askar kabi, qo'mondoni nima desa shuni qiladi. SHunday ekan, bu erda ayb baribir bosh murabbiyga borib taqalaveradi. Mayli, Babayan "Paxtakor" futbolchilarini boshqalardan ustun qo'ygan ham deylik, ammo uning yordamchilari Haydarov bilan Jalilov bo'lganidan keyin dodingni kimga aytasan. Ular bosh murabbiyga o'z fikrlarni uqtira oladimi, bu endi boshqa masala.

Ikkinchi o'yinni asosiy tarkibda ikkita o'zgarish bilan boshladik. Qizil kartochka olgan Boltaboev o'rniga Sardor Rahmonov, shuningdek Fomin o'rniga Mirabdullaev tushirildi. J.Koreya bilan bahsda Boltaboevning o'yini sira qovushmagandi, Iroqqa qarshi uchrashuvda Kozak shuni takrorladi. Ammo futbol jamoaviy o'yin bo'lgani sabab bir yo ikki kishining o'yiniga qarab butun jamoa harakatlari baholanmaydi, bunda baribir umumiy o'yin olib borish tizimi va yakuniy natijaga etibor qaratiladi.  Deyarli butun mavsumni jarohat girdobida o'tkazgan Jamshid Iskanderovning ham musobaqaga tayyor emasligi yaqqol ko'rinib qoldi. Lekin murabbiy shuni bilgan holda unga ishonishda davom etaverdi.

Samvel Vyacheslavovich, siz aytib o'tgandek bizning borimiz shu emas. Biz bundan ortig'iga loyiqmiz, Aniqrog'i, hammasi to'g'ri joy-joyiga qo'yilganida biz yanada ko'prog'iga loyiq bo'lardik. Ko'rdingiz, hadeb bitta klub o'yinchilariga haddan tashqari ishonib yuborish jiddiy o'yinlarda qanday oqibatlarga olib kelishini. Bu narsa endi milliy terma jamoa bilan ham yuz bermasa deb qo'rqaman. Oldinda bizni Janubiy Koreya, Yaponiya, Avstraliya, BAA kabi "eyman" degan raqiblar kutib turibdi. Bizni bir savol qiziqtiradi: kattalar o'rtasidagi uchrashuvlarda ham yana bir klub futbolchilarini zo'r deb hisoblaysizmi yoki boshqalarga ham etibor qaratasizmi? O'ylaymizki, Doxa turniri hammadan ham Sizga katta saboq bo'ladi. Keyingi ishlaringizga esa omad tilaymiz.

Xayrulla Xoliqov