Diyor Imomxo'jaev: "Aytsam tilim, aytmasam dilim"

Lekin olimpiyachilarimizning ertagi bunday bo'lmadi. Qisqa muddat ichida to'rt nafar murabbiyning qo'lidan o'tgan terma jamoadan yana qanday yaxshi natija kutish mumkin edi?

Bundan rosa ikki yil avval Ummonda tashkil etilgan ushbu yosh toifasidagi ilk Osiyo chempionatiga terma jamoamizni SHuhrat Maqsudov boshlab borgandi. Muvaffaqiyatsizlik o'zi aslida o'sha paytdan boshlangan edi. Keyin olimpiyachilarimizga Baxtiyor Ashurmatov ustozlik qildi. Bangladeshda o'tgan Osiyo chempionatining saralash bahslarida nursiz o'yin ko'rsatgan terma jamoamiz birovlarning yordami bilan final bosqichiga yo'llanma olgan edi. Agar Iordaniya Quvaytni mag'lub etib bermaganida, Qatardagi Osiyo chempionatida boshqa jamoalarga muxlislik qilayotgan bo'lardik. SHundan so'ng O'FF rahbariyati murabbiylik postiga Viktor Jalilovni tayinladi.

Ammo, Viktor Romanovich ham bu lavozimda uzoq vaqt qolgani yo'q. Jalilov o'zigacha bo'lgan hamkasblaridan farqli tarzda olimpiya terma jamoasi bosh murabbiylik lavozimida birorta ham rasmiy o'yin o'tkazgani yo'q. Bilmadik, O'FF rahbariyati Viktor Jalilovga ishonch bildirmadimi, har holda uning o'rniga Samvel Babayan tayinlandi. O'sha paytda Samvel Vyacheslavlovich milliy terma jamoada o'ziga xos natijalar qayd etayotgandi. JCH-2018 ikkinchi saralash bosqichida ketma-ket beshta g'alabaga erishgan bosh murabbiyning obro'si oshib ketgandi. Balki shu omil sabab bo'lsa kerak, Babayanga olimpiya terma jamoasi boshqaruvi ham topshirildi.

Ko'pchilikning fikricha, olimpiya terma jamoamizning muvaffaqiyatsiz ishtirokiga aynan bosh murabbiy sabab bo'lgan. Tarkibni tanlashdagi xatolar, o'yinga taktika belgilashdagi yondashuvlar o'zini oqlamagan. Jarohatidan batamom forig' bo'lmagan, o'yin amaliyoti yo'q futbolchilarning maydonga tushirilganini haligacha hech kim xazm qila olmayapti. Yakuniy natijani esa hamma ko'rdi. Har kim o'zicha fikr yuritdi, xulosa chiqardi.

Ayni kez munosabat minbarini istedodli jurnalist, futbol sharhlovchisi Diyor Imomxo'jaevga beramiz.

- O'zbekiston olimpiya terma jamoasining Rio-2016 o'yinlariga yo'llanma beruvchi Osiyo chempionatida muvaffaqiyatsiz ishtirok etishi shaxsan meni ko'p ham ajablantirmadi, - deya so'z boshladi Imomxo'jaevlarning sulolasining sport jurnalistikasi yo'nalishdagi eng kenja vakili. – Musobaqaga tayyorgarlik ko'rish uchun oz emas, ko'p emas, rosa 4 yil vaqtimiz bo'la turib, bir yarim oy qolganida ham murabbiy almashtirish ishlari bilan band bo'ldik. Avval SHuhrat Maqsudov, keyin Baxtiyor Ashurmatov, navbati bilan Viktor Jalilov, undan so'ng Samvel Babayan... Qisqa fursat ichida olimpiya terma jamoamizda to'rt nafar bosh murabbiy ishladi.

Olimpiya terma jamoasiga jalb etilgan o'yinchilar 1993-96 yillar oralig'ida tug'ilgan futbolchilardan iborat. 1993 yilda tug'ilgan futbolchilardan iborat terma jamoani tuzgan Ahmadjon Musaev ishsiz, 1994 yillar ustozi bo'lgan Aleksey Evstafeev terma bilan birga emas, 1995 yillar termasini shakllantirgan Sergey Lushchan ham uzoqda, 1996 yil jamoasini qita chempioni qila olgan murabbiy Dilshod Nuralievga ham Osiyo chempionatida ishlash imkonini berishmadi. Bu tizim noto'g'ri yo'lga qo'yilganidan dalolat berardi.

Endi esa tarkibga nazar solishingiz mumkin. Darvozabonlardan birortasi oliy ligada o'zini ko'rsatmadi. Hech biri klubining asosiy posboni emas. Avvallari Sanjar Quvvatov, Ignatiy Nesterov kabi yigitlar har qalay bor edi, endichi?

Himoya qo'rg'oni ham talabga javob bermasdi. Dastlabki ikki o'yinda mana shu jihat bizga pand berdi. Jamshid Boltaboev o'ng qanot himoyasida o'ynadi, o'ziga notanish poziciyada juda ham qiynaldi, buning natijasida u qo'riqlagan qanotdan bir emas, ikkita gol o'tkazib yubordik. Aslida u tayanch yarim himoyachisi sifatida foydali futbolchi hisoblanadi. Ikkinchi uchrashuvda Vladimir Kozak ham himoyachi emasligini amalda namoyon etdi. Aslida ayb unda ham emas, yarim himoyachidan so'nggi himoyachiga aylanib qolishi uchun bir oy juda kam muhlat. Boz ustiga raqiblar qitaning ko'zga ko'ringan jamoalari bo'lsa.

O'zi bundan olib qarasak, Osiyo chempionatining final bosqichiga “avariya” holatida etib kelgandik. Saralash bosqich bahslaridan to'g'ri xulosa chiqarmadik. CHiqarilgan xulosa murabbiylar shtabini almashtirish bo'ldi, endichi? Milliy terma jamoada ayrim futbolchilarning xatosini etakchi figuralar yopib ketishayotgandi. Olimpiya termasida mana shunday qutqaruvchilar topilmadi. O'yinni o'z qo'liga ola biladigan futbolchini ko'rmadik. Yaqqol etakchining yo'qligi bilinib qoldi. Tarkibdan tortib, jamoaga munosabatimizga qadar olimpiada talablariga javob bermasligi ko'rinib qoldi. Yakunda bu kamchiliklar natijada ham ko'rinish berdi.
Mag'lubiyat, omadsizlik, muvaffaqiyatsizlikning sababari juda ko'p. Hali olimpiyachilarimizning Osiyo chempionatidagi bu qoniqarsiz ishtiroki ko'p muhokama qilinadi. Tegishli xulosalar va uning ketidan O'FF rahbariyatining qarorlari ham elon qilinar.

Biz muxlislar, mutaxassislar bilan birgalikda jarayonni kuzatib boramiz. Orzu umidlarimiz ro'yobini yana to'rt yil kutishga majburmiz. 2020 yilgi Tokio olimpiadasiga yana to'rt yil vaqt bor. To'rt yil do'ppini bir chetga surib qo'yib, fikr yuritish uchun etarli muddat. Oliy liganing bugungi ahvoli va futbolga bo'lgan munosabatimiz bilan tan olaylik, na jahon chempionatiga va na olimpiadaga munosibmiz. Futbolni uni ichida yurgan kishilar emas, futbolni ilmiy tomondan tushuna oladigan va zamon bilan hamnafas kishilar boshqarishi balki yaxshiroqmikan, yana kim biladi deysiz.

Kamoliddin ALIMOV yozib oldi