Kazemironing otasi o'g'li uch yoshga to'lganda xotinini tashlab ketgan. O'sha paytdan boshlab Kazemiro va uning onasi tunash uchun turar joy izlab shahar bo'ylab kezib yurishgan. Mehmonxona yoki yotoqxona uchun pul yo'qligi sababli ular ko'pincha ko'chada qolishdi.
Kichkina Kazemiro ko'pincha bolalar jamoasidagi do'stlaridan kechasi uchun unga tashrif buyurishga ruxsat berishlarini so'rardi. Agar ular rozi bo'lishsa, futbolchida har daqiqada o'tayotgan odamlarning ovozidan titramasdan uxlash uchun ajoyib imkoniyat bor edi.
San-Pauludagi tomosha braziliyalik uchun hal qiluvchi bo'ldi. Haqiqatan ham - cho'qqiga chiqish, pul ishlash va oilaga yordam berish imkoniyati. Biroq, Braziliyada qashshoqlikdan qutulishni orzu qiladigan bunday yosh futbolchilar juda ko'p. SHu bois Kazemiro zukkolik ko'rsatdi.
"Men "San-Paulu"ga hujumchi sifatida o'zimni sinashga tashrif buyurdim, lekin u erda 40 nafar shunday yigitlar bor edi. Men himoya va yarim himoyachi ekanligimni aytishim kerak edi".
Ko'rik muvaffaqiyatli o'tdi va futbolchi klub tizimiga kirdi. Lekin eng muhimi, Kazemiro doimiy ravishda tunab qolish uchun joyga ega bo'ldi.
“Mening doimiy uxlaydigan joyim bor. Menga televizor, kondicioner va musiqali xona berishdi; Men ovqatlandim. Bu aql bovar qilmaydigandek tuyuldi."
Bosh sahifaga
150
