U Evropaning asosiy klub musobaqalarida beshta g'alaba qozongan - ikkitasi futbolchi va uchtasi murabbiy sifatida.
Va yana ikki marta italiyalik finalda mag'lub bo'ldi - va u buni juda yaxshi eslaydi.
«Futbolchi sifatida 1984 yili evrokuboklar finalida «Liverpul»ga qarshi o'ynaganman. 2005 va 2007 yillarda murabbiy sifatida to'qnash kelganman. Va endi yana bir uchrashuv, - dedi Anchelotti ECHL yarim final bosqichida "Manchester Siti"ni mag'lub etganidan keyin.
Ammo xotira Karloga pand berdi. 1984 yilda jiddiy jarohat tufayli u “Liverpul”ga qarshi final o'yinini o'tkazib yubordi.
25 yoshida Anchelotti menisksiz qoldi
1979 yilda 20 yoshli Anchelotti "Parma" safida ko'tarila oldi va “Roma” safiga borib qo'shiladi. 1983 yilda Nils Liedholm boshchiligidagi jamoa klub tarixidagi ikkinchi Skudettoni qo'lga kiritdi. Anchi o'ng tizzasidagi meniskus yirtilgani sababli mavsumning boshlanishini o'tkazib yuboradi. Oktyabr oyi o'rtalarida maydonga qaytdi va oxir-oqibat A Seriyada 23 ta o'yin o'tkazadi, ulardan 22 tasi boshlang'ich tarkibda o'tkazadi.
"Roma" chempionlik himoyasini jadal boshladi: Aytaylik, dastlabki 7ta uchrashuvdan 6tasida g'alaba qozonishdi va CHempionlar kubogining chorak finaliga yo'l olishdi va "Gyoteburg" va CSKA Sofiyani turnirdan chiqarib yuborishdi.
Karlo esa1983 yil 4 dekabrda "Yuventus" bilan mehmon o'yinida maydonga tushadi. Biroq uchrashuvning 30-daqiqasida Antonio Kabrini bilan to'qnashib ketadi. Natijada chap tizzada meniskni yirtib oladi. Keyingi o'yin esa 1984 yilning 18 noyabriga to'g'ri keladi.
Anchelotti o'zining avtobiografiyasida dahshatli jarohat va uzoq tiklanishni rang-barang tasvirlab berdi:
“Uzoq pas, men boshim bilan jiddiy yiqilib tushdim, keyin Kabrini elkamdan ushlab oldi. Men muvozanatni yo'qotib, chap tizzamga yomon tushdim. Bosish bor. Qanday qilib yana bosdim?! Yana bir operaciya va fizioterapiyaning yangi kursi. Olti oy o'tdi, men hali ham o'zim istagandek harakat qila olmayapman. Malum bo'lishicha, professor Perudja bazi yopishqoqliklarni topdi: "Afsuski, biz yana bitta kichik operaciyani o'tkazishimiz kerak. Aytaylik, behushlik ostida manipulyaciya. Men: "Siz uyda singlingiz bilan manipulyaciya qilasiz!"
1984 yilgi Evropa kubogi finalini Karlo shohsupadan tomosha qildi. Uning kelajakdagi faoliyati shubha ostida edi
Rimliklar asosiy evrokubokning hal qiluvchi bahsiga asosiy futbolchisiz etib kelishdi. Italiya chempioni uchun esa deyarli hammasi yarim finalda tugadi. "Roma" birinchi o'yinda "Dandi Yunayted"ga 0:2 hisobida mag'lub bo'ldi, ammo javob bahsida Roberto Prusso 38-daqiqada dubl qayd etdi va ikkinchi bo'limda Di Bartolomeyning goli "Roma"ni finalga olib chiqdi.
Va nafaqat finalga, balki uy finaliga ham. "Liverpul" bilan chempionlik uchun kurash Rimdagi "Olimpiya" stadionida 70 000 tomoshabin ishtirokida bo'lib o'tdi. Jamoalar penaltilar seriyasiga qadar o'ynashdi (1:1), unda italiyaliklar ikki marta muvaffaqiyasizlikka uchradi.
Karlo Anchelotti o'tkazib yuborilgan o'yinlarni afsus bilan kuzatdi. U "Roma"ga penaltilar seriyasida yordam bera olarmidi? Bu juda qiziq savol. Faoliyati davomida Anchi 41 ta gol urgan. Lekin birortasini penalti orqali ijro etmagan.
Final kuni Karloning futbol kelajagi hali ham qorong'i edi:
«O'zimni imkon qadar yomon his qilishim uchun «Roma»ning «Liverpul»ga yutqazgan kuniyoq shifokor bilan uchrashdim. Darhaqiqat, o'yinni minbardan kuzatgan bo'lsam ham, shifokorlar behushlik bilan qutqarishdi. SHifokorlar juda samimiy va do'stona edi, lekin men ularni baribir do'zaxga yubordim. Ular meni divanga yotqizishdi, oyog'imni rostlashdi va oyog'imni qayirishdi. Bu esa aqldan ozgan og'riq! Biroq, oxir-oqibat, men tuzalib ketdim».
5 yildan so'ng Karlo "Milan" bilan CHempionlar Kubogini qo'lga kiritdi
1985 yilning yozida “Roma”ni Sven-Göran Eriksson boshqargan. U Anchelottini jamoa sardoriga aylantirdi. Ikki yildan so'ng Karlo "Milan"ga ko'chib o'tdi va u erda ketma-ket ikki marta evrokuboklarni qo'lga kiritdi. 1989 yilgi ("Styaua"ga qarshi 4:0) va 1990 yilgi ("Benfika"ga qarshi 1:0) finallarda u Arrigo Sakkining afsonaviy tarkibini boshladi.
"Liverpul"ga qarshi o'yinni o'tkazib yuborgan jarohatlari haqida esa Anchelotti falsafiy tarzda eslaydi.
"Og'riq yo'q. Bu mening nazariyam, lekin u ishlayotganga o'xshaydi. Mening tizzalarim mening dushmanlarim, ular bilan kurashishim kerak. Yugurmoqchi bo'lsam, miyam buyruq beradi, tizzalarim darrov shishib ketishiga qaramay, yuguraman. Menga nima qiziq? Ular azob cheksin. Meniskuslar yo'q, tizzalarim hayotni do'zaxga aylantirdi, lekin endi mening vaqtim keldi. Men ulardan o'ch olaman: o'rmon bo'ylab yuguraman, tepaliklarga chiqaman, yugurish yo'lakchasida soatlab vaqt o'tkazaman. Xo'sh, og'riyaptimi? Xuddi shunday. Qanchalik tizzalarim shishib ketsa, shunchalik yuguraman. Men ular bilan doim gaplashaman, ko'pincha juda qo'pol. Bazida hatto xafa bo'lib, gapirmay qolaman. Balki, ruhiy kasalliklar shifoxonasi men uchun yig'layotgandir. Qo'ying! Men u erda bo'lishdan xursand bo'laman, chunki tizzalarim men bilan birga boradi.
Anchelotti kubok bilan "Stad de Frans" atrofida yuguradimi yoki yo'qmi, buni tez orada bilib olamiz.
Bosh sahifaga
86
