“Nasaf” jamoasi o'z tarixida ilk marta O'zbekiston Kubogini qo'lga kiritdi. “Nasaf”da ishlagan  hech bir murabbiy buni uddalay olmagan edi. Qashqadaryolik muxlislarning katta e'tirofiga sazovor bo'lgan jonkuyar murabbiy buni uddaladi. Xo'sh Berdiev yutug'ining siri nimada?
Ro'ziqul Berdiev ilk marta “Nasaf”ga bosh murabbiy etib tayinlanganida buni  klubning noilojligi deb, hisoblaganlar ko'p bo'ldi. “Nasaf” endi yana pastga shung'iydi deya, fikr bildirganlar ham bo'ldi. Chunki Ro'ziqul Berdiev bungacha bironta jamoani boshqarmagan edi. Bugun esa u vohalik futbol muxlislarining azaliy orzusini ro'yobga chiqardi.
Ammo bir narsani tan olish kerak, o'z ishining fidoyisi, o'z eliga sadoqat har bir insonni e'tirofga sazovor qilar ekan. Bu yana Ro'ziqul Berdiev timsolida isbot bo'ldi.
Ro'ziqul Berdievni nega vohaliklar muxlislar yaxshi ko'rishadi? U bunday hurmatga futbolchilik davridayoq qisman erishib bo'lgandi.  U jamoa tarkibida maydonga tushdimi, muxlislarda xotirjamlik, maydonga tushmay qolsa  hammada xavotir paydo bo'lar edi. Shunday paytlar bo'ldiki, “Nasaf”ni mag'lubiyatga uchratish uchun Ro'ziqul Berdievni maydondan  chetlatish kerak bo'ldi. Unga boshqa jamoalardan yaxshigina taklif bo'lganda ham o'z jamoasiga sodiq qoldi, boriga qanoat qildi. Uning “Nasaf”ga va muxlislariga bo'lgan sadoqati voha xalqining e'tirofiga, hurmatiga sazovor qildi. Shundanda u “Nasaf” klubi tarixida eng ko'p maydonga tushgan o'yinchi sifatida rekord o'rnatdi. Bu rekord hanuzgacha takrorlangan emas.
Futbolchilik faoliyatini tugatgach avvalo yordamchi murabbiy, keyin jamoaga bosh murabbiy, so'ng o'rinbosarlar jamoasi murabbiyi va jamoaga bosh murabbiy bo'ldi. U qaerda bo'lmasin o'z vazifasini sdqidildan bajarishga harakat qildi. Uning kechayu-kunduz o'ylagan fikri “Nasaf” jamoasini qanday qilib yuqori pog'onaga olib  chiqish haqida bo'lsa ham ajab emas.
Ukrainalik mutaxasis Anotoliy Demyanenko o'z yurtiga keta turib, “sizlarga chetdan murabbiy taklif etishga hojat yo'q, murabbiy o'zlaringda bor”,- degan fikrni bildirganligini ham eshitganmiz, ammo buni qanchalik to'g'ri ekanligini bilmaymiz.
Vaqti kelib, u “Nasaf”ga bosh murabbiy bo'ldi. OChLda kerakli natijani qo'lga kirita olmagan yosh murabbiy, mamlakat chempionatida jamoaning mag'lubiyatsiz yurishlarini ta'minladi. Ammo ba'zi bir g'arazgo'y va o'z manfaatini hamma narsadan ustun qo'yadigan insonlarning aralashuvi bilan  u bosh murabbiylikdan olinib, o'rinbosarlar jamoasi murabbiyiga aylantirildi. U bundan aslo ruhan sinmadi, bolaligi qishloqda o'tgan va mehnatda suyagi qotgan Ro'ziqul Berdiev uchun endi yana boshidan boshlashga to'g'ri keldi, esimizda bor ketma-ket mag'lubiyatga uchrab, ruhiy tushkunlikka tushib qolgan o'rinbosarlar jamoasining u murabbiy bo'lgach o'yinlarida keskin ijobiy o'zgarishlar ko'zga tashlana boshlandi. Mavsum so'ngida jamoa turnir jadvalida yuqori o'rinlardan birini egalladi. Har bir narsaning yomon va yaxshi tomoni bo'lganidek, u uchun o'rinbosarlar jamoasidagi faoliyati ham foydadan xoli bo'lmadi, bo'lajak asosiy tarkib o'yinchilari bo'lmish yosh futbolchilarni o'zicha kashf qildi, ulardan kelgusida qanday futbolchilar etishib chiqishini ko'ra oldi.
“Nasaf” jamoasining yangi murabbiyi qanday ishlaganidan xabaringiz bor, qisqa qilib aytganda, jamoa abgor holatga tushib qoldi. Bu holat aslo klub rahbariyatini  ham, muxlislarni ham qoniqtirmasdi. Mavsum oxirlab borayotgan davrda Berdiev yana jamoaga bosh murabbiy etib tayinlandi. Mavsum so'ngida jamoa O'zbekiston Kubogi finaliga chiqdi va natija bo'lmadi. Bu final uning murabbiylik davridagi birinchisi edi.
Ro'ziqul Berdiev navbatdagi mavsumni jamoani o'zidek tashlab ketmagan o'yinchilar va yoshlar bilan boshladi.  Ro'ziqul Berdiev bosh murabbiyligi davriga kelib, klub byudjeti ham qisqarib ketdi, endi avvalgidek yuqori saviyaga ega futbolchini xarid qilishga klubning moliyaviy ahvoli yo'l bermasdi. Klub rahbariyati va murabbiylar shtabi oldida bitta yo'l, u ham bo'lsa o'z imkoniyatidan kelib chiqib jamoa tuzishi va shu bilan natijaga erishish turar edi. Murabbiy klub qoshidagi futbol maktabi tarbiyalanuvchilaridan o'z jamoasiga bir necha yosh futbolchilarni jalb qildi, u bunga majbur edi.
Buning evaziga u jamoada kelajagi bor, yangi nomlarni kashf qildi. Ana shunday jamoaning ko'rsatgan o'yinlari muxlislarda katta umidlar paydo qila boshladi. Xullas, borib-borib Ro'ziqul Berdiev jamoasining o'yinlari mamlakatimizdagi juda ko'p futbol muxlislarida qiziqish o'yg'otdi. Berdiev boshchiligidagi ahil va jangovor  jamoa vujudga keldi.
Vaqt o'tgan sayin katta hajmdagi qilingan mehnatlar va o'z ishiga bo'lgan mehr hamda o'z klubiga bo'lgan sadoqat evaziga u el nazariga tushdi. E'tirofga sazovor bo'ldi. Yurtimizda eng yaxshi murabbiy sifatida tan olindi.
“Nasaf” jamoasining OChLdagi raqiblari bo'lgan jamoalar bosh murabbiylarining Ro'ziqul Berdiev haqidagi ko'p iliq fikrlarini ham shohidi bo'ldik. To'g'risi, bu fikrlarni eshitish biz uchun ham yoqimli edi. Chunki o'zbekning oddiy bir mehnatkash oilasida voyaga etgan farzandini,  o'tmishda nomdor klublarda faoliyat yuritgan xorijiy mutaxasislar tomonidan e'tirof etilishi kimni to'lqintirmaydi deysiz.
Bizningcha Ro'ziqul Berdiev bugun nimaga erishgan bo'lsa, bu uning mehnatlari evaziga bo'ldi. Uning mehnatsevarligi, o'z ishiga katta ma'suliyat bilan yondashishi, “Nasaf” klubiga va muxlislariga bo'lgan sadoqat uni bugun shu darjaga olib chiqdi. Uning bugun el oldida yuzi yorug'. Yana shuni bilamizki, u bugungi erishilgan yutuqlari bilan aslo chegaralanib qolmaydi.
Ko'rib turibsiki, Ro'ziqul Berdievning erishgan yutug'ida hech qanday sir yo'q. Bir so'z bilan aytganda, u haqiqiy INSON.
— deya xabar beradi uff.uz nashri.