Tavsiya qilamiz:
UzBARCA.COM - FC Barcelona Muxlislar sayti !!!
" Real madrid " muxlislari sayti !!!
"FUTBOL TV " Yangiliklar !!
" Real madrid " muxlislari sayti !!!
"FUTBOL TV " Yangiliklar !!
Qo'l etmas «shalpangquloq» (InterFUTBOL blogi)
Dramatik tarzda kechgan «Bavariya»-«Yuventus» qarama-qarshiligi xorijlik kasbdoshlarimizni tarixga nazar solishga undadi. Boisi, «keksa sinora»ning tirik afsonasi - Janluiji Buffon bu yil ham klub futbolining bosh sovrini - ChL kubogini qo'lga kiritish imkoniyatidan mahrum bo'ldi.
Vaholanki, Turindagi jangovar (2:2) natijadan so'ng 38 yoshli posbon va uning jamoadoshlari Myunxenda 2:0 hisobida oldinga chiqib olishgandi. Biroq so'nggi daqiqalarda muvozanatni tiklagan «Bavariya» «over-taym»larda yana 2ta gol urib, Buffon jamoasini turnirdan chiqarib yubordi. Oqibatda, mashhur darvozabon kollektsiyasidagi kubok uchun ajratilgan joy bo'shligicha qoldi. Quyidagi maqola posbon qismatdoshlari - «shalpangquloq» sovriniga etisholmagan italiyalik futbol yulduzlari haqida.
Dino Zoff («Udineze», «Mantova», «Napoli», «Yuventus»)
Natijalari: Italiyaning 6 karra chempioni; Italiya kubogining 2 karra sohibi; UEFA kubogi sohibi; jahon va Evropa chempioni; FTSXF tasnifi bo'yicha XX asrning ikkinchi raqamli darvozaboni.
Italiya darvozabonlar maktabining yorqin namoyandalaridan biri haqli ravishda afsonaviy Lev Yashindan keyin dunyoning eng yaxshi posboni sifatida e'tirof etilgandi. Dino «Yuventus» sharafini 10 yildan ko'proq vaqt davomida himoya qildi, EChKdan boshqa barcha nufuzli sovrinlarni qo'lga kiritgan. Lekin ikkinchi tomondan, Zoffni Buffonga ibrat sifatida ko'rsatish mumkin. Axir u o'zining oxirgi xalqaro sovriniga 40 yoshida, so'nggi imkoniyatidan samarali foydalanish oqibatida erishgandi. Dino butun faoliyati davomida JChda g'olib chiqishni orzu qilganligini e'tirof etgandi. 1982 yili u «moviy gvardiya»ning asosiy posboni edi, «A» seriyaning 1981|1982 yillar mavsumida 30 marta maydonga tushib, atigi 14ta gol qo'yib yuborgan. Entso Bearzot jamoasida Dino shunchaki etakchi emas, jamoadoshlarini olg'a undovchi sardor ham edi.
Fabio Kannavaro («Napoli», «Parma», «Inter», «Yuventus», «Real», «Al-Ahli»).
Natijalari: Ispaniyaning 2 karra chempioni; Italiya kubogining 2 karra sohibi, UEFA kubogi sohibi; jahon chempioni; jahon va Evropaning 2006 yildagi eng yaxshi futbolchisi.
Kannavaro - jahon futboli tarixidagi eng yaxshi himoyachilardan biri. Jismoniy ko'rsatkichlari kamtarona bo'lishiga qaramay, Fabio o'zining nomdor kasbdoshlarini ortda qoldirdi va «Oltin to'p» sovriniga sazovor bo'ldi. Neapollik futbolchi JCh-2006dagi fantastik o'yinlari evaziga nufuzli sovringa ega bo'lgan, «skuadra adzurra» esa jahon chempioni unvonini qo'lga kiritgandi. Qizig'i, Germaniya mundialidan keyin Kannavaro «Berlin devori» taxallusiga loyiq topildi. Ammo Fabioning klub miqyosida ishlari unchalik yurishmadi. Birinchidan, u 19 yillik faoliyatida bir marta bo'lsada skudettoni qo'lga kirita olmadi. Ikkinchidan, ChLda ham omadi kelmadi - hatto finalda to'p surish baxtiga ham erisholmadi. Vaholanki, faoliyatining yarmi «Inter», «Yuventus» va «Real»dek grandlarda o'tgandi. «Shalpangquloq» yo'lidagi eng yaxshi natijaga Kannavaro 2002|2003 yillar mavsumida erishdi. O'shanda «keksa sinora» yarim finalda «Milan»dan mag'lub bo'lgandi. Fabio «Qirollik klubi» bilan ham ChKni qo'lga kiritolmadi.
Juzeppe Bergomi («Inter»)
Natijalari: 2 karra Italiya chempioni; Italiya kubogi sohibi; UEFA kubogining 3 karra sohibi; jahon chempioni.
Ma'lumki, Italiya yuksak saviyali himoyachilarni tarbiyalashi bilan shuhrat qozongan. Jiddiy nigohlari bilan «amaki» laqabiga loyiq ko'rilgan Juzeppe 80-90 yillarda «Inter» himoya qo'rg'onining asosiy ustunlaridan biri edi. U butun kuch-mahoratini «neradzurrilar»ga bag'ishlab, 500 martadan ko'proq maydonga tushdi. Himoyachining ishonchli harakatlari, vaziyatga to'g'ri baho berishi, yakkakurashlarda chekinmasligi evaziga «Inter» 3 marta UEFA kubogi musobaqalarida zafar quchdi. Ammo EChK Bergomi uchun ushalmas orzuligicha qolaverdi. Biroq nufuzli sovringa erisha olmagani «amaki»ning faoliyatiga soya solmadi. Himoyachi uzoq vaqt davomida Italiya termasiga sardorlik qildi, 4 marta JCh va bitta Evropa chempionatida ishtirok etdi. XX asrning eng yaxshi himoyachilaridan bo'lgan Bergomi JCh-1982da oltin, JCh-1990 va Evro-1988 musobaqalarida bronza medallariga sazovor bo'ldi.
Janluka Zambrotta («Komo», «Bari», «Yuventus», «Barselona», «Milan», «Kyasso»).
Natijalari: 3 karra Italiya chempioni; jahon chempioni.
Bu futbolchi ham 2006 yili jahon chempioni bo'ldi, 3ta grand jamoada o'ynadi. Lekin, na «Barselona», na «Yuventus» va yoki «Milan» safida ChLning g'olibiga aylanoldi. 2002|2003 yillar mavsumida Zambrottaning «Yuve»si nufuzli turnirning finaliga chiqib, Manchesterda «Milan» bilan kuch sinashdi. Asosiy va qo'shimcha bo'limlarda g'olib aniqlanmagach, navbat penaltilar seriyasiga etdi va «Oltin to'p»ning bo'lajak sohibi - Andrey Shevchenkoning aniq zarbasi kubok taqdirini hal qildi. Zambrotta esa «Barselona»ga yo'l oldi. Bu jamoa bilan ham hech narsaga erisholmagach, «Milan»ga o'tdi. Afsuski, bu paytda «rossonerilar» inqiroz ko'chasiga kirib qolishgandi.
Franchesko Totti («Roma»)
Natijalari: Italiya chempioni, Italiya kubogining 2 karra sohibi; jahon chempioni; «Oltin to'p» sohibi.
Totti sovrinlarining soni va xilma-xilligi bilan maqtana olmaydi. Hattoki, Mario Balotelli ham klub miqyosidagi g'alabalar bo'yicha «imperator»dan o'zib ketdi. Har holda, unda bitta «shalpangquloq» bor. Ta'kidlash joizki, ChLda g'olib chiqolmaganligi Cheskoning aybi emas, balki «bo'rilar»ga sadoqati uchun o'ziga xos xun deyish mumkin. Totti 24 yildan buyon «Roma» sharafini himoya qiladi. Ammo rimliklar vafodor sardor etakchiligida ChLning chorak finalidan nariga o'ta olishmayapti. Tottining o'ziga kelsak, u nufuzli turnir tarixidan gol urgan eng keksa futbolchi sifatida joy oldi.
Kristian Veri («Torino», «Piza», «Ravenna», «Venetsiya», «Atalanta», «Yuventus», «Atletiko», «Latsio», «Inter», «Monako», «Fiorentina»).
Natijalari: Italiya chempioni, kubok egalari kubogi sohibi, «Inter» tarixidagi rekord xarid; Italiya terma jamoasining JChlardagi gollar bo'yicha rekordchisi.
Asrlar almashinuvi davridagi eng yaxshi hujumchilardan biri ham ChL borasida maqtana olmaydi. Qaysi jamoada to'p surishidan qat'iy nazar, Veri o'zining jismoniy qudrati, pozitsiyani to'g'ri tanlash qobiliyati, kuchli zarbalari va «ikkinchi qavat»da samarali o'ynay olish fazilati bilan ajralib turardi. U 1999 yili «Latsio» bilan kubok egalari kubogini qo'lga kiritdi. Lekin 1997 yili Dortmundning «Borussiya» klubi safida ChL tarixidagi eng yaxshi finallardan birini namoyish etdi. Karl-Xaynts Ridlening «dubl»i, Alessandro del Peroning qoyilmaqom tarzda urgan javob goli va Lars Rikkenning fantastik golini muxlislar hozir ham eslab yuradilar.
Roberto Badjo («Vichentsa», «Fiorentina», «Yuventus», «Milan», «Bolonya», «Inter», «Breshia»).
Natijalari: 2 karra Italiya chempioni; Italiya kubogi, UEFA kubogi sohibi; jahonning 1993 yildagi eng yaxshi futbolchisi.
«Moviy gvardiya»ning ramzlaridan biriga aylangan futbol afsonasi 3ta mundialda ishtirok etgan. Lekin bir marta bo'lsada shohsupaga ko'tarilmagan. Badjo JCh-1994ning finalida penaltidan Braziliya darvozasini ishg'ol etolmaganini barcha muxlislar yaxshi bilishadi. Ha, Roberto o'zining yuksak salohiyatini xalqaro musobaqalarda namoyish etolmadi. Bu borada Badjo Rim imperatorini eslatadi. Lekin jamoaga sadoqat borasida Tottining tamoman aksi.
ChLdagi faoliyati haqida gapirmasa ham bo'laveradi - nufuzli turnirda u bor-yo'g'i 10 marta maydonga tushdi. 1996|1997 yillar mavsumida Badjo «Milan» bilan guruhdan chiqolmadi, «Inter» safida chorak finalga etib bordi, sovrinlarning bo'lajak sohibi - «MYu»dan engildi. Lekin Badjoning klub miqyosidagi xalqaro sovrinlari umuman yo'q emas: 1992|1993 yillar mavsumida u «Yuventus» safida UEFA kubogini qo'lga kiritdi.
Davomi InterFUTBOL gazetasi blogida.
— deya xabar beradi uff.uz nashri.
Vaholanki, Turindagi jangovar (2:2) natijadan so'ng 38 yoshli posbon va uning jamoadoshlari Myunxenda 2:0 hisobida oldinga chiqib olishgandi. Biroq so'nggi daqiqalarda muvozanatni tiklagan «Bavariya» «over-taym»larda yana 2ta gol urib, Buffon jamoasini turnirdan chiqarib yubordi. Oqibatda, mashhur darvozabon kollektsiyasidagi kubok uchun ajratilgan joy bo'shligicha qoldi. Quyidagi maqola posbon qismatdoshlari - «shalpangquloq» sovriniga etisholmagan italiyalik futbol yulduzlari haqida.
Dino Zoff («Udineze», «Mantova», «Napoli», «Yuventus»)
Natijalari: Italiyaning 6 karra chempioni; Italiya kubogining 2 karra sohibi; UEFA kubogi sohibi; jahon va Evropa chempioni; FTSXF tasnifi bo'yicha XX asrning ikkinchi raqamli darvozaboni.
Italiya darvozabonlar maktabining yorqin namoyandalaridan biri haqli ravishda afsonaviy Lev Yashindan keyin dunyoning eng yaxshi posboni sifatida e'tirof etilgandi. Dino «Yuventus» sharafini 10 yildan ko'proq vaqt davomida himoya qildi, EChKdan boshqa barcha nufuzli sovrinlarni qo'lga kiritgan. Lekin ikkinchi tomondan, Zoffni Buffonga ibrat sifatida ko'rsatish mumkin. Axir u o'zining oxirgi xalqaro sovriniga 40 yoshida, so'nggi imkoniyatidan samarali foydalanish oqibatida erishgandi. Dino butun faoliyati davomida JChda g'olib chiqishni orzu qilganligini e'tirof etgandi. 1982 yili u «moviy gvardiya»ning asosiy posboni edi, «A» seriyaning 1981|1982 yillar mavsumida 30 marta maydonga tushib, atigi 14ta gol qo'yib yuborgan. Entso Bearzot jamoasida Dino shunchaki etakchi emas, jamoadoshlarini olg'a undovchi sardor ham edi.
Fabio Kannavaro («Napoli», «Parma», «Inter», «Yuventus», «Real», «Al-Ahli»).
Natijalari: Ispaniyaning 2 karra chempioni; Italiya kubogining 2 karra sohibi, UEFA kubogi sohibi; jahon chempioni; jahon va Evropaning 2006 yildagi eng yaxshi futbolchisi.
Kannavaro - jahon futboli tarixidagi eng yaxshi himoyachilardan biri. Jismoniy ko'rsatkichlari kamtarona bo'lishiga qaramay, Fabio o'zining nomdor kasbdoshlarini ortda qoldirdi va «Oltin to'p» sovriniga sazovor bo'ldi. Neapollik futbolchi JCh-2006dagi fantastik o'yinlari evaziga nufuzli sovringa ega bo'lgan, «skuadra adzurra» esa jahon chempioni unvonini qo'lga kiritgandi. Qizig'i, Germaniya mundialidan keyin Kannavaro «Berlin devori» taxallusiga loyiq topildi. Ammo Fabioning klub miqyosida ishlari unchalik yurishmadi. Birinchidan, u 19 yillik faoliyatida bir marta bo'lsada skudettoni qo'lga kirita olmadi. Ikkinchidan, ChLda ham omadi kelmadi - hatto finalda to'p surish baxtiga ham erisholmadi. Vaholanki, faoliyatining yarmi «Inter», «Yuventus» va «Real»dek grandlarda o'tgandi. «Shalpangquloq» yo'lidagi eng yaxshi natijaga Kannavaro 2002|2003 yillar mavsumida erishdi. O'shanda «keksa sinora» yarim finalda «Milan»dan mag'lub bo'lgandi. Fabio «Qirollik klubi» bilan ham ChKni qo'lga kiritolmadi.
Juzeppe Bergomi («Inter»)
Natijalari: 2 karra Italiya chempioni; Italiya kubogi sohibi; UEFA kubogining 3 karra sohibi; jahon chempioni.
Ma'lumki, Italiya yuksak saviyali himoyachilarni tarbiyalashi bilan shuhrat qozongan. Jiddiy nigohlari bilan «amaki» laqabiga loyiq ko'rilgan Juzeppe 80-90 yillarda «Inter» himoya qo'rg'onining asosiy ustunlaridan biri edi. U butun kuch-mahoratini «neradzurrilar»ga bag'ishlab, 500 martadan ko'proq maydonga tushdi. Himoyachining ishonchli harakatlari, vaziyatga to'g'ri baho berishi, yakkakurashlarda chekinmasligi evaziga «Inter» 3 marta UEFA kubogi musobaqalarida zafar quchdi. Ammo EChK Bergomi uchun ushalmas orzuligicha qolaverdi. Biroq nufuzli sovringa erisha olmagani «amaki»ning faoliyatiga soya solmadi. Himoyachi uzoq vaqt davomida Italiya termasiga sardorlik qildi, 4 marta JCh va bitta Evropa chempionatida ishtirok etdi. XX asrning eng yaxshi himoyachilaridan bo'lgan Bergomi JCh-1982da oltin, JCh-1990 va Evro-1988 musobaqalarida bronza medallariga sazovor bo'ldi.
Janluka Zambrotta («Komo», «Bari», «Yuventus», «Barselona», «Milan», «Kyasso»).
Natijalari: 3 karra Italiya chempioni; jahon chempioni.
Bu futbolchi ham 2006 yili jahon chempioni bo'ldi, 3ta grand jamoada o'ynadi. Lekin, na «Barselona», na «Yuventus» va yoki «Milan» safida ChLning g'olibiga aylanoldi. 2002|2003 yillar mavsumida Zambrottaning «Yuve»si nufuzli turnirning finaliga chiqib, Manchesterda «Milan» bilan kuch sinashdi. Asosiy va qo'shimcha bo'limlarda g'olib aniqlanmagach, navbat penaltilar seriyasiga etdi va «Oltin to'p»ning bo'lajak sohibi - Andrey Shevchenkoning aniq zarbasi kubok taqdirini hal qildi. Zambrotta esa «Barselona»ga yo'l oldi. Bu jamoa bilan ham hech narsaga erisholmagach, «Milan»ga o'tdi. Afsuski, bu paytda «rossonerilar» inqiroz ko'chasiga kirib qolishgandi.
Franchesko Totti («Roma»)
Natijalari: Italiya chempioni, Italiya kubogining 2 karra sohibi; jahon chempioni; «Oltin to'p» sohibi.
Totti sovrinlarining soni va xilma-xilligi bilan maqtana olmaydi. Hattoki, Mario Balotelli ham klub miqyosidagi g'alabalar bo'yicha «imperator»dan o'zib ketdi. Har holda, unda bitta «shalpangquloq» bor. Ta'kidlash joizki, ChLda g'olib chiqolmaganligi Cheskoning aybi emas, balki «bo'rilar»ga sadoqati uchun o'ziga xos xun deyish mumkin. Totti 24 yildan buyon «Roma» sharafini himoya qiladi. Ammo rimliklar vafodor sardor etakchiligida ChLning chorak finalidan nariga o'ta olishmayapti. Tottining o'ziga kelsak, u nufuzli turnir tarixidan gol urgan eng keksa futbolchi sifatida joy oldi.
Kristian Veri («Torino», «Piza», «Ravenna», «Venetsiya», «Atalanta», «Yuventus», «Atletiko», «Latsio», «Inter», «Monako», «Fiorentina»).
Natijalari: Italiya chempioni, kubok egalari kubogi sohibi, «Inter» tarixidagi rekord xarid; Italiya terma jamoasining JChlardagi gollar bo'yicha rekordchisi.
Asrlar almashinuvi davridagi eng yaxshi hujumchilardan biri ham ChL borasida maqtana olmaydi. Qaysi jamoada to'p surishidan qat'iy nazar, Veri o'zining jismoniy qudrati, pozitsiyani to'g'ri tanlash qobiliyati, kuchli zarbalari va «ikkinchi qavat»da samarali o'ynay olish fazilati bilan ajralib turardi. U 1999 yili «Latsio» bilan kubok egalari kubogini qo'lga kiritdi. Lekin 1997 yili Dortmundning «Borussiya» klubi safida ChL tarixidagi eng yaxshi finallardan birini namoyish etdi. Karl-Xaynts Ridlening «dubl»i, Alessandro del Peroning qoyilmaqom tarzda urgan javob goli va Lars Rikkenning fantastik golini muxlislar hozir ham eslab yuradilar.
Roberto Badjo («Vichentsa», «Fiorentina», «Yuventus», «Milan», «Bolonya», «Inter», «Breshia»).
Natijalari: 2 karra Italiya chempioni; Italiya kubogi, UEFA kubogi sohibi; jahonning 1993 yildagi eng yaxshi futbolchisi.
«Moviy gvardiya»ning ramzlaridan biriga aylangan futbol afsonasi 3ta mundialda ishtirok etgan. Lekin bir marta bo'lsada shohsupaga ko'tarilmagan. Badjo JCh-1994ning finalida penaltidan Braziliya darvozasini ishg'ol etolmaganini barcha muxlislar yaxshi bilishadi. Ha, Roberto o'zining yuksak salohiyatini xalqaro musobaqalarda namoyish etolmadi. Bu borada Badjo Rim imperatorini eslatadi. Lekin jamoaga sadoqat borasida Tottining tamoman aksi.
ChLdagi faoliyati haqida gapirmasa ham bo'laveradi - nufuzli turnirda u bor-yo'g'i 10 marta maydonga tushdi. 1996|1997 yillar mavsumida Badjo «Milan» bilan guruhdan chiqolmadi, «Inter» safida chorak finalga etib bordi, sovrinlarning bo'lajak sohibi - «MYu»dan engildi. Lekin Badjoning klub miqyosidagi xalqaro sovrinlari umuman yo'q emas: 1992|1993 yillar mavsumida u «Yuventus» safida UEFA kubogini qo'lga kiritdi.
Davomi InterFUTBOL gazetasi blogida.
— deya xabar beradi uff.uz nashri.
Bosh sahifaga
425