Bugungi kunda O'zbekistonda FIFA referisi, futbol hakami Ravshan Ermatovni tanimaydigan odam topilmaydi, desak mubolag'a qilmagan bo'lamiz. Negaki, kamtaringina bu inson allaqachon o'z nomini tarixda qoldirib, afsona darajasiga etib bo'ldi.
Ammo kundalik hayotda Ermatov shu qadar ochiqko'ngil, farishtali odamki... Yaqindagina taniqli hakam bilan suhbat uyushtirgan Sputnik portali xodimlari mazkur oddiy haqiqatga yana bir bor guvoh bo'lishdi. Quyida ana intervyuni biroz qisqartirilgan holda o'qish imkoniga ega bo'lasiz.
— Qiziq, Google tizimidagi nomingiz bilan bog'liq mashhurlik masalasida avval sizning maoshingiz, undan keyin esa tarjimai-holingiz turarkan. Nima deb o'ylaysiz, nega odamlar sizning daromadingiz bilan shunchalik qiziqishadi?
— Bilasizmi, men aslida hech qachon qancha pul topishimni ommaga oshkor qilmaganman. Internet tarmoqlaridagi siz aytgan ma'lumotlar esa hammasi bo'lmag'ur, o'ylab topilgan xabarlar. Bu o'rinda bir narsani inobatga olish lozim, shartnoma bo'yicha men o'z gonorarim haqida axborot berish huquqiga ega emasman. Shunday ekan, doim so'zimda turishga intilaman. Ba'zida shunday ma'lumotlarga o'zim ham duch kelaman va odamlarda fantaziya juda kuchli ekanidan hayratlanib qolaman. Biz hammamiz turlicha xarakterga egamiz. Shaxsan men birovlarning qancha daromad olishayotganiga sira qiziqqan emasman. Bu haqda hech kimdan hech qachon so'ramaganman ham.
— 2003 yildan siz FIFA tasnifi ostida o'tadigan o'yinlarni boshqara boshladingiz. O'shandagi hissiyotlar, vazifalar qanday bo'lganini eslay olasizmi? Endigina 25 yoshga kirgan inson uchun bu qanday kechgandi?
— To'g'risini aytsam, men hakamlik qila boshlagan ilk kunlardanoq FIFA darajasiga chiqishni orzu qilardim. O'yinlarni kim boshqaryapti, qanday boshqaryapti?..  Maqsadimga erishganimdan keyin esa xalqaro tajribalarni o'rgana boshladim. O'sha paytlarda dunyo miqyosida Per Luiji Kollina va Markus Merklarning nomlari mashhur edi. 2002 yilgi mundial vaqtida o'zimga-o'zim shunday savol berganim esimda: «Men ham o'shalardek bo'la olamanmi?».
Xuddi shu vaqtda menda yangi maqsad paydo bo'ldi - hech bo'lmasa bir kun, bir soat ana shu insonlardek ishlash. Shu tariqa, omadim kelib, FIFAda ro'yxatdan o'tgan birinchi yilimdayoq kaminani Finlyandiyaga, yoshlar o'rtasidagi jahon chempionatiga yuborishdi. Odatda, bunday ishonch uchrayvermaydi. Kichik mundialga tayyorgarlik boshlanganda biz uchun alohida topshiriqlar yo'q edi. Lekin o'zim uchun FIFA talablari va vazifalarini chuqurroq o'rganishga ahd qilib qo'ydim. Biz - taklif etilgan hakamlar xalqaro instruktor yordamida bir oy tajriba oshirdik. Aynan mana shu jarayonda hakam kimligini, u nimalarni o'rganishi kerakligini yaxshilab tushunib oldim. Albatta, bungacha ham o'z ustimda tinimsiz ishlardim. Lekin o'sha treninglardan so'ng chinakam professional bo'lib etishish uchun qaysi omillarga ko'proq e'tibor qaratish zarurligini tushunib etdim.
Keyingi to'rt yil esa men uchun haqiqiy sinov davri bo'ldi. Bu davr oralig'ida 40dan ortiq xalqaro uchrashuvlarda ishladim, bir nechta seminarlarda ishtirok etdim. Ana shulardan keyingina meni 2010 yilgi mundialda ishlashga da'vogarlar ro'yxatiga qo'shishdi. O'sha paytdagi hissiyotlar juda yoqimli, unutilmas bo'lgandi.
— Siz bir gal shunday degandingiz: «Hakam - ansambl dirijyori. Agar u futbolni chuqur tushunmasa, o'yin haroratini his qila olmasa, o'yinda ishtirok etayotgan futbolchilarni o'rganmagan bo'lsa - bu inqiroz». Endi ayting-chi, siz qanday qilib, har o'yindan oldin 22 nafar alohida shaxsni o'rgana olasiz?
— Bilasizmi, yuzaki olib qaralganda, qoidalar hamma o'yinlar uchun bir xildek tuyuladi. Aslida esa, o'yin boshlangach, qoidalarni alohida vaziyatlarga qarab qo'llash kerakligini tushunib etasan. Hakam esa o'yinni o'ta noziklik bilan his qilishi, murakkab lahzalarda yagona to'g'ri yo'lni tanlay olishi zarur. Agar siz qaysidir lahzada qoidalar bo'yicha ish tutsangiz-u, bu qaror o'yin ruhiga mos tushmasa, hammasi o'zgarib ketishi mumkin. Ko'p hollarda o'zgarish salbiy ko'rinish oladi. Shu bois, har o'yindan oldin men yuz berishi mumkin bo'lgan holatlarni har tomonlama chuqur o'ylab ko'raman. Bilasizmi, o'yindan oldin va unga tayyorgarlik ko'rish jarayonida shu qadar g'alati hissiyotni sezasizki, boshidan o'tmagan kishi buni hech qachon tasavvur qila olmaydi. Boshqa tomondan, vaqt o'tgani sari shu hissiyotga moslasha borasiz.
O'yinchilarni o'rganish jarayonida esa ular haqidagi ma'lumotlarni ko'rib chiqib, videolavhalarni o'rganaman. Chunki ba'zida shunday futbolchilar ham uchraydiki, ular o'yin boshidanoq hakamga xalaqit berib, tortishib, o'zlarining fikrlarini ma'qullamoqchi bo'lishadi. Mening vazifam - ana shundaylar bilan til topishib, ularga mos muomaladan foydalanish. Bu jarayon o'yin davomida shakllanib boraveradi.
— Faoliyatingizda umuman esdan chiqmaydigan holatlar bo'lganmi?
— Albatta, bo'lgan. Masalan, JARda o'tgan 2010 yilgi mundial vaqtida Argentina va Gretsiya terma jamoalari o'rtasidagi o'yinni boshqardim. Argentinaliklar tarkibida o'sha paytlari hakamlar uchun chinakam «boshog'riq» bo'lgan Xuan Sebastyan Veron to'p surardi. U mening har bir qarorimga norozilik bildirib, gap qaytarmasa bo'lmasdi. Nima derdingiz, futbolda bunday insonlar ko'p uchraydi: maydondan tashqarida - ochiqko'ngil, maydonda esa - xuddi olovning o'zginasi.
Davomi InterFUTBOL gazetasi blogida.
— deya xabar beradi uff.uz nashri.