Odatda, jonsiz jasadni tiriltira oladigan o'ta huzurbaxsh lahzalarga tarixiy g'alabalar evaziga erishiladi. Taajjubki, Uels terma jamoasi bunday ne'matga asosiy raqobatchilardan biri - Bosniya maydonidagi mag'lubiyat (0:2)dan keyin sazovor bo'ldi. Ha, Zenitsa shahridagi «Bilino Pole» stadionida Kris Koulman shogirdlari imkoniyatni boy berishgan bo'lsada, 25 000 muxlis ularning cheksiz shodliklariga sherik bo'ldi. Uels Shvetsiyadagi JCh-58dan keyin ilk marta yana yirik musobaqalar ishtirokchisiga aylandi! 57 yillik intizorlikdan so'ng qo'lga kiritilgan yo'llanma baxsh etgan shukuhni tasavvur qilish qiyin emas!
- Uelslik muxlislar joylashgan sektor qarshisida u yoqdan bu yoqqa tinimsiz aylanib yurgan Kris Koulmanning harakatlarini tushunib bo'lmasdi. Vaholanki, u ustozlik qilayotgan terma jamoa Evro-2016 doirasidagi saralash bellashuvlarida o'tgan yilning 13 oktyabridan beri dastlabki golni qabul qilib olgan va guruhdagi ilk mag'lubiyatini tan olgandi. Ammo britaniyalik murabbiyning e'tibori umuman boshqa yoqda edi: tribunalardan eshitilayotgan hayqiriqlarga Koulman ishonishini ham, ishonmasligini ham bilmasdi. «Kipr g'alaba qozondi», «Isroil o'z uyida mag'lub bo'ldi», «Biz Evrodamiz», «Biz Frantsiyaga boramiz», «Tarixiy voqea bizning guvohligimizda yuz berdi» mazmunidagi shodon xitoblardan keyin uning jamoasi o'z tarixida ilk marta qit'a birinchiligi yo'llanmasini qo'lga kiritganiga murabbiy amin bo'ldi. Shundan keyin hissiyotlarini jilovlay olmagan Kris shogirdlari tomon oshiqdi. Aftidan, futbolchilar xush xabardan allaqachon voqif bo'lishgan, lekin ustozning bunga munosabatini bilmaganliklari uchun sukut saqlashayotgandi. Murabbiyning mamnun chehrasi ular uchun turtki vazifasini o'tadi: vatandoshlari o'tirgan sektor sari intilgan o'yinchilar maysada qorinlari bilan sirpanishdi, turli akrobatik elementlarni bajarishdi. Keyin bir-birlarini o'zaro tabriklashga kirishib ketdilar - birinchi bo'lib tarixiy zafarning asosiy ijodkorlari - Beyl bilan Koulman o'zaro quchoqlasha ketishdi.
Ishtirokchilar sonining 16tadan 24taga oshirilgani saralashdagi keskinlik darajasini tushirib yuborgani xususida uzoq bahslashish mumkin bo'lsada, buning Uelsga taalluqli eri yo'q. Birinchidan, jamoa yo'llanmani o'z guruhida ikkinchi o'rinni egallash evaziga qo'lga kiritdi: uchinchi o'rin sohiblari o'rtasidagi to'qnashuv bahslari uni mutlaqo qiziqtirmaydi. Ikkinchidan, 1958 yildan beri yirik musobaqalarda tomoshabin bo'lib kelgan jamoaning ishtirokchiga aylanishi aqldan ozish darajasidagi lazzatni tuhfa etishiga ajablanmasa ham bo'laveradi. Aslida, Uels Kiprning ko'magisiz ham o'z maqsadiga bemalol erisha olardi. Buning uchun Bosniyadan yirik hisobdagi mag'lubiyat bilan qaytmasligi va so'nggi turda Andorradan bir ochko tortib olish kifoya edi. Shunda Isroil o'zaro uchrashuvlar natijasiga ko'ra, quyi pog'onada qolib ketardi. Biroq tabiiyki, Uels 57 yildan beri orziqib kutilayotgan yo'llanmani iloji boricha tezroq naqd qilish orzusida edi.
«Bugun hayotimdagi o'ta yoqimli mag'lubiyatga guvoh bo'ldim. Yirik xalqaro turnirda to'p surishni bolaligimdan orzu qilganman. Uels terma jamoasi o'yinchilari maydonda aka-ukadek ahil to'p surishdi. To'pni yo'qotib qo'ygan kezlarda uni qaytarib olish uchun butun jamoa bilan intildik», - dedi Beyl quvonchini yashira olmay, Remsining kayfiyati ham jamoadoshinikidan kam emasdi: «Men o'zim, jamoadoshlarim, vatanim va unga aloqador barcha kishilar bilan faxrlanaman. Nihoyat, biz o'z maqsadimizga etdik». Saralash bosqichidagi so'nggi nuqtani Kris Koulman qo'ydi, albatta: «Avvallari bizga qandaydir bir yoki yarim qadam kamlik qilardi. Bu gal vazifani uddaladik».
Davomi InterFUTBOL gazetasi blogida.
— deya xabar beradi uff.uz nashri.