Aytsam tilim, aytmasam dilim. Shu kunlarda aynan mana shu naql tilim uchida turibdi. Zero, aytadigan gapim ko'p, ammo ko'nglim dardini eshitadigan inson yo'q… JCh 2018 saralash doirasidagi raqiblarimiz keyingi o'yinlarga puxta tayyorgarlik ko'rib turgan chog'larida, bizning terma jamoamiz dengiz sohilida yakka o'zi qolib ketgan kema misoli hanuzgacha o'ziga munosib raqib topolmay halak. Yaxshiyam, Daniya bor ekan. Uyida zerikib yotgan U-23 terma jamoasi bizga sparing raqib sifatida BAAga 22 yanvar kuni etib kelishga rozilik bildirishdi. Shunisiga ham shukr. Ba'zan tilim uchida turgan bir qancha so'zlarni qatorlashib aytgim keladiyu, ammo etika va estetika qonun-qoidalariga rioya qilganim sababli, bo' yo'ldan o'zimni qaytarishga majburman, nachora. *       *       * Mashhur rus adibi Lev Tolstoyning bir ajoyib iborasi bor: «Inson albatta baxtli bo'lishi shart! Mabodo u baxtsiz ekan — bunga uning o'zi aybdor». Darhaqiqat, har bir ishni bajarish yo'lida o'z oldimizga ulkan maqsadlarni qo'yar ekanmiz, uni bajarish uchun sidqidildan mehnat qilishimiz zarur. Qo'limizdan kelganini bajarib, imkoniyatlarimizni yuz foiz ishga solishimiz kerak. Ana o'shandagina o'z orzularimizga, o'z maqsadlarimizga erishamiz. Mehnatning tagi rohat, deb bekorga aytishmagan. Inson tug'ilishi bilan uning oldida turli mashaqqatli yo'llar paydo bo'laveradi. Ushbu qing'ir-qiyshiq yo'llardan o'zi uchun tekis va ravon yo'lni yasatib olsa, hayotning davomi unga hamisha yorqin taassurotlarni taqdim etadi. Yutuqlarga erishishlikka uning o'zi mas'uldir. Hayot davomida nimalarga ro'baro' kelamiz? Eng avvalo, har birimiz bolalik davrimizda maktablarda a'lo baholarga o'qishga intilamiz, keyinchalik biron bir kollej, so'ngra institutga kirishga bo'lgan harakatlar. Undan so'ng asta-sekinlik bilan katta hayotga qadam tashlaymiz. O'z oldimizga har safar turli maqsadlarni qo'yib, shu maqsadlarni bajarish yo'lida tinmay ishlayveramiz, ishlayveramiz… Aynan shu tariqa tinim bilmay yashaydi har bir inson. Bu har birimizning ongimizga kirishga va bizni turli yo'l bilan nazorat qilishga muvaffaq bo'lgan hayotning yozilmagan qonunlaridan biridir. Aminmanki, har biringiz o'z oldingizga qandaydir maqsadlar qo'ygansiz. Uni bajarish uchun esa tinmay ter to'kyapsiz. Har doim harakatdasiz, ishlayapsiz, bo'sh kelish aslo niyatingiz yo'q. Chunki bilasiz, agar o'z orzularingizga erisholmay qolsangiz, xatolarni o'zingizdan izlashingizga to'g'ri keladi. Maqsadingizga erishmadingizmi? Baxtli emasmisiz? Bunga o'zingiz aybdorsiz! Lev Tolstoy ham ushbu ibratli mulohazalari orqali har bir o'quvchi qalbining tub-tubigacha joy egallagan bo'lsa, ajabmas. Bu fikrlarga men ham to'liq qo'shilaman. To'g'ri yo'naltirilgan fikr. Arsen Venger ham shu fikrlarga qo'shiladimi, yo'qmi, buni bilmaymanu, ammo futbol jamoatchiligining barcha a'zolari ham bu fikrga to'liq qo'shilgan bo'lardilar. Faqat «Arsenal» rahbarlarigina bundan mustasno xolos. Aks holda, nechchi yillardan buyon eng katta orzusi deya e'tirof etilayotgan APL chempionligini zabt etolmay kelayotgan «Arsenal»ning bosh murabbiyi Arsen Vengerni jamoada qoldirib yurisharmidi? O'z oldiga yuksak maqsadlarni qo'ygan klub qanday qilib bosh murabbiyning bunday xatolariga qo'l siltashi mumkin, axir?! O'tgan mavsumda barcha «gegemonlarning» «qoqilishlaridan» unumli foydalana olmagan «kanonirlar» bu mavsumda birinchi o'rini qo'lga kirita olishiga ko'pchilik shubha bildiryapti. Muxlisu-mutaxassislar «Chelsi» jamoasining g'alabali seriyasiga e'tibor qaratishadi, Kloppning tajovuzkor taktikasi haqida bong urishadi, so'nggi turlarda asta-sekinlik bilan oldingi mavqeisini tiklashga erishayotgan «qizil iblislarni» eslashadi, ammo «Arsenal»ni emas. Sezdingizmi, ko'pchilik Arsen Vengerning shogirdlari ushbu mavsumda (nafaqat ushbu mavsumda) chempionlikka erishishlariga ishonmay qo'yishgan. Hech kim bu haqda gapirmaydi ham. Hattoki, butun chempionatni bir maromda o'tkaza olmayotgan «Manchester Siti»ning birinchi o'rinni qo'lga kirita olishiga ko'proq ishonishadi bular. O'tgan mavsumda ham deyarli hamma, shu jumladan men ham «Lester»ning chempion bo'lishini ich-ichimizdan sezganmiz. O'shanda ham «Arsenal» chempionlikka erishishi mumkinligini inobatga olmaganman. Jiddiy qabul qilmaganman, xullas. Xo'sh, nega? Nima uchun «Arsenal» shunday kuchli tarkibi bilan ham chempion bo'lmagan? Nima sababdan Venger ishdan bo'shatilmaydi? Buning sabablarini tushunish unchalik ham qiyin emas, nazarimda. Birinchidan, Vengerning londonliklar oldida xizmatlari beqiyos. Bu haqda alohida to'xtalib o'tirmayman. Ikkinchidan, Ser Aleks Fergyuson «Manchester Yunayted» jamoasini tark etgach, klub qanday tang ahvolda qolib ketganini hamma ko'rdi. Bu kabi og'ir musibatlarni har qanday jamoa ham ko'tara olmaydi. Juda ko'p mablag'ni sarmoya qilib yuborish lozim, oyoqqa turish uchun bir necha yil pastda sho'ng'ib yurishga to'g'ri keladi. Ular bunga tayyormikinlar? Uchinchidan esa, garchi birinchi o'rinni qo'lga kiritishda muammolarga duch kelayotgan bo'lsa-da, tan oling, jamoa o'zidan yomon taassurot qoldirayotgani yo'q. Har doim birinchi o'rin uchun kurashadi. Nimanidir qilishga urinadi va qaysidir ma'noda o'sha «nimanidirni» eplaydi ham. Bo'ldi. Shu. Muxlislar bormi? Bor. O'yinlar shiddatli o'tyaptimi? Futbol o'xshayaptimi? Pul kelyaptimi? Bo'ldi-da. Muxlislarning nechchi yillardan buyon o'shalmayotgan orzulari ular uchun ikkinchi darajali masala. Muxlislar tomonidan «oqib» kelayotgan turli talab va istaklari go'yo inobatga olinayotgandek ko'rsatiladiyu, ammo aslida barcha aytgan so'zlar, berilgan va'dalar qo'shtirnoq ichiga olinadi. Usti yaltiroq, ichi qaltiroq. Muxlislar talabi? Istagi? Bo'lsa bordir. Xo'sh?.. *       *       * Xitoy terma jamoasiga gap yo'q. Islandiya terma jamoasi bilan o'rtoqlik o'yinida ishtirok etishdi, Xorvatiya bilan ham o'ynashdi. Sovuqqonlik, o'ziga bo'lgan ishonch yuqori. Hanuzgacha. Jahon chempionatiga chiqish uchun imkoniyatlari past bo'lsa-da, baribir o'rtoqlik o'yinlarida maydonga tushishmoqdalar. Boz ustiga, Evropaning kuchli, nomdor terma jamoalariga qarshi. Eron terma jamoasi tomon razm soling. Yaqinda Karlush Keyrush Eron futbol federatsiyasidan norozi bo'lib, jamoani tark etmoqchi bo'ldi. Yo'q, ketmadi. Qo'yib yuborishmadi. FIFA reytingidagi birinchi o'rin (Osiyo milliy terma jamoalari ichida), bir yil davom etgan mag'lubiyatsiz seriya, o'z guruhida peshqadamlik… Ketkazishmasdi uni zinhor. Chunki terma jamoa yurtning yuzi. Futbol ixlosmandlari bugun juda mamnunlar. Eng muhimi shu emasmi? Ular mana shu tariqa jahon chempionatiga chiqish uchun tayyorgarlik ko'rishadi. Aynan mana shuni men haqiqiy professionallik, deb atayman... Davomi “TAFSILOT.UZ” saytida.
— deya xabar beradi uff.uz nashri.