Futbol - sehrli jumboq va doim ham muayyan mantiqqa asoslanavermaydi. Bu gap uning muxlislariga ham daxldor. Misol uchun, ayni payt «Stemford Brij»da sukunat yoki xavotir hukm surishi kerakday. Axir amaldagi chempion - «Chelsi»ning hozirgi holatiga havas qilib bo'lmaydi. Shunga qaramay, «aristokratlar» muxlislari stadionda baribir, o'ta faollik ko'rsatishyapti, qo'shiq kuylashdan to'xtashmayapti, qisqasi, bayramni o'rniga qo'yishyapti. Bir qarashda, londonliklar go'yoki, sevimli jamoalari muvaffaqiyatsizliklaridan yanada ko'proq zavq olishayotgandek. Quyida shu haqda so'z boradi. Xo'sh, ingliz muxlislik madaniyatining mohiyati qanday?
Unutilgan rekord
«Chelsi»ning uy uchrashuvlariga tashrif buyuruvchi ko'psonli muxlislar keyingi 10 yillik davomida narxi tinmay oshib borgan pivo barobarida yorqin g'alabalar sharobini ichishdi. Shuningdek, engilmaslar maqomi va turli yangi rekordlardan g'oyat shodlanishdi. Qarangki, joriy mavsum startida hammasi birdan o'zgardi-qoldi. «Sautgempton», «Liverpul», «Kristal Pelas», «Bornmut» - bu klublarning barchasi londonliklarni o'z maydonlarida, ya'ni muxlislari ko'z o'ngida engishdi.
Deylik, «Kristal Pelas» oxirgi marta bundan 33 yil oldin shunday farahbaxsh g'alabani tantana qilgandi. «Norvich» bilan o'yin tugashiga 20 daqiqacha vaqt qolgan payt butun stadionda asabiylik sezildi», - deydi Ien Edvards (ushbu muxlis yillik abonementga ega). U London klubiga mavsum-1988-1989da ko'ngil qo'ygan. «Ko'klar» aynan o'shanda oliy divizionga ko'tarilishgandi. Edvards o'z gapini shunday davom ettiradi: «Asabiy bo'lishga ne hojat? Axir bu «Norvich»-ku» qabilidagi tushuncha bizga tinchlik bermasdi.
Umuman, hech kim yakuniy muvaffaqiyatga ishonmayotgandi. Eng qizig'i shuki, bizga aynan shunday o'yin, shunday asabiylik yoqdi. Hattoki, avvalgi g'alabali yurishlar davridagidan ham ko'proq zavqlanayotgandekmiz. Chunonchi, ushbu holat stadionga sevimli klubimiz g'alaba qozonayotgani uchungina tushmayotganimizni isbotlash uchun ajoyib imkoniyatdir. Zero, g'alabalar odatiy holga aylangan vaqtda aynan muxlislar jamoa ruhini ko'tarishlari xususida gapirishga ham hojat qolmaydi».
G'alabalardan zerikish
O'tgan mavsum startida «Chelsi» shunday ajoyib o'yinlar ko'rsatdiki, o'sha vaqt hozirgi hissiyotlarni tasavvur qilish ham qiyin edi. Umuman, muxlislardan hech kim jamoaning chempion bo'lishiga shubhalanmadi. Edvardsning tan olishicha, Mourino qaytishidan ke-yingi ilk chempionlik uning 10 yil oldingi zafari kabi mislsiz zavq ulashmagan. «Mavsumning birinchi yarmida biz faol ko'rindik, ammo oxiriga borib, ehtiroslarimiz ancha so'ndi. Bu tabiiy ravishda bo'ldi. Qisqasi, o'tgan mavsumdagi chempionlikdan keyingi ehtiroslar 2005 yili Mourino boshqaruvida qo'lga kiritilgan o'sha g'alaba xursandchiligiga aslo o'xshamadi. O'sha vaqtlar stadionga tushib, chinakam ehtirosga berilardik. Ya'ni ulkan g'alabaga daxldor ekanligimizni yaqqol his qilib turardik.
O'tgan mavsum esa shunchaki, o'yinga kelib, do'stlar bilan pivo ichdik, futbol ikkinchi masalaga tushib qoldi, go'yo. Ha, ehtimol, buni ham rohatlanishga yo'yish mumkindir. Biroq biz har qanday holatda jamoamizning g'alaba qozonishini bilar edik. Tanaffusgacha hisob ochilmasa, tribunalardan hayqiriqlar eshitilardi. Bu - jinnilik. Zero, muxlislar g'alaba qozonish aslida osongina yumush emasligini unutib qo'yishgandi. Taqdir haziliga qarangki, bundan 12 oy muqaddam Joze Mourino stadiondagi muhitdan noligandi.
Deylik, «Chelsi» «Stemford Brij»da «KPR»dan ustun kelgach, o'yindan so'ng murabbiy muxlislar faol emasliklari va jamoasi «bo'm-bo'sh» tribunalar ostida o'ynagandek bo'lganini aytgandi». Mana, endi oydinlashdiki, muxlislarni faollikka chaqirish, stadionda «tirik» muhit yaratish ancha oson ekan. Buning uchun shunchaki, 2-3ta o'yinni boy berish kifoya qildi. Demak, portugaliyalik mutaxassis joriy mavsum shu ishni qoyillatdi. Ha, unda plyus jihati bor, baribir.
Davomi InterFUTBOL gazetasi blogida.
— deya xabar beradi uff.uz nashri.