Bu borada gap ketganda, birinchi navbatda, hammaning ko'z o'ngiga «Nasonal»ga qarshi bahs keladi. Avvallari xalqaro o'yinlarga qandaydir boshqacha, aniqrog'i, jiddiyroq yondashilardi. Balki bunga e'tiborli voqealarning kamligi va stadionning muxlislar bilan to'lishi sabab bo'lgandir? Braziliya, Yaponiya, Xitoy, Indoneziya, Gana, Chexoslovakiya, GDR, Ruminiya, Frantsiya va hattoki, Afg'oniston jamoalariga qarshi kechgan bahslar doimo ishqibozlarni jalb etaverardi. Bugun esa...
1964 yili barchamizning ko'z o'ngimizda Urugvayning 12-karra chempioni - «Nasonal» (Montevideo) to'p surdi. Ushbu klubning bundan avval Shvetsiya, Germaniya, Italiya, Avstriya hamda Belgiyada mag'lubiyatga uchramaganini inobatga olsak, Toshkentga qanday kayfiyatda tashrif buyurishini taxmin qilish qiyin emasdi. Darvoqe, finishga yaqin Moskvada «Spartak» bilan durang (0:0) o'ynagani-yu, kievliklar (2:0) va «Qayrat»ni (1:0) mag'lubiyatga uchratganini ham unutmaslik darkor. O'z-o'zidan «Paxtakor»ning oldida murakkab vazifa turardi: Janubiy amerikaliklarning EvroOsiyo futbol maydonlaridagi muvaffaqiyatli yurishini to'xtatish. Urugvay jamoasining engil g'alabadan umid qilayotganini taxmin qilish qiyin emasdi. Zero, o'sha yili toshkentliklar o'zlariga yarashmagan holda «A» toifasining ikkinchi guruhida (atigi bir yil) qatnashishayotgandi.
Bu paytga kelib o'zbekistonlik futbol muxlislarining kayfiyati yaxshi emasdi - uchrashuv boshlanishidan biroz avval «Toshkent» restorani yonidagi avtomobillar turar joyi yaqinida S.Stadnik bilan noxush voqea sodir bo'lgan, jarohat jiddiyligi sabab uning hayoti qil ustida turgandi. Shu bois, har safar «Shifoxonadan xabar keldimikan?» degan o'yda murabbiyga qiyo tashlab, xavotir aralash to'p surish oson emasdi.
Har ikki klubning turli kayfiyatda maydonga tushgani ham katta ahamiyat kasb etdi. Bu ikki yo'lbarslar bahsining dastlabki daqiqalariga qarab baho berganda, mehmonlar Toshkentdan kutilgan g'alaba bilan ketadigandek tuyulgandilar. Uchrashuvning 15-daqiqasida Xose Sanfilippo darvozaga teskari turgan holda to'pni qabul qilib olib, bitta fint ishlatdi-yu, himoyachilarni ortda qoldirdi (ke-yinchalik germaniyalik mashhur futbolchi Gerd Myullerning ham to'p bilan shunday harakatlar qilishiga guvoh bo'ldik). Shu tariqa o'ziga qulay vaziyat yaratgan futbolchining kuchli zarbasi oldida Yuriy Pshenichnikov ojiz qoldi - 0:1. Tribunalarga ma'yuslik cho'mdi. Boshlandi...
Ammo «Paxtakor»ning fidoyi muxlislari yo'q, deganlar adashadilar. Stadion o'z suyuklilaridan nimalarga qodirliklarini ko'rsatishlarini talab qila boshladi - muxlislar buni bilishardi, his etishardi! Shundan so'ng jamoa yuqori darajadagi futbol namoyish etdi - «paxtakorchilar» oldinga intilishar, chiroyli kombinatsiyalar ham o'xshar, hammasidan Krasnitskiyning zarbalari xavfli chiqardi. Bularning bari hayajonga to'la gavjum tribunalar ko'z o'ngida sodir bo'lardi.
Davomi InterFUTBOL gazetasi blogida.
— deya xabar beradi uff.uz nashri.